Pas d'importance

Onderwerp: Pas d'importance wo 12 jul 2017 - 16:47

Kleine beetjes zonlicht die door het bladerdek heen kwamen verwarmden de vacht van de Windclan poes. Eigenlijk hadden ze toch weinig of niets te klagen, voldoende prooi, een goede plaats om te slapen,... Het was misschien niet altijd even positief om met alle clans samen te leven, maar zelf dat begon wel te wennen. Een zacht briesje blies doorheen Timberfur haar korte vacht en bracht de zachte geur van prooi mee, een geur die onmiddellijk thuis gecategoriseerd kon worden onder ‘muis’. Het duurde maar een tel voor de poes om alert te worden en te kijken hoe ze uit de wind moest blijven, voorzichtig sloop ze vervolgens op de muis af terwijl ze in haar hoofd berekende waar de muis zich ongeveer moest bevinden. Dat moest ongeveer onder die blaadjes zijn, met een krachtige sprong kwam ze daar terecht en zag ze hoe het diertje wegliep. In een tweede instantie kon ze het tegenhouden met haar poot en maakte snel een einde aan het leven van het diertje zodat het niet zou moeten lijden. Timberfur voelde haar hartslag tot in de uiteinden van haar pootjes door het schrikken en het denken dat ze het had laten ontsnappen. Voorzichtig nam ze het diertje op en begroef het onder een boom zodat ze het op de weg terug naar de cave kon meenemen.

- Crowfur

Onderwerp: Re: Pas d'importance zo 23 jul 2017 - 13:27

Crowfur opende zijn bek en kon tot zijn tevredenheid concluderen dat geen apprentices meer zo dom waren geweest om naar the Eagle’s Peaks te gaan. Nadat hij Deerpaw daar had gevonden, was hij dagelijks gaan checken of niemand anders had geprobeerd daar naartoe te gaan. Het interesseerde hem niet of het warriors waren die de plek passeerden, want zij konden immers goed genoeg voor zichzelf beslissen of ze hun leven daar wilden riskeren of niet. Maar apprentices zouden beter moeten weten. Zelfs een warrior die nog maar net zijn rank had ontvangen, moest beter weten dan zich daar te begeven. Maar helaas waren er katten in alle Clans die niet goed nadachten en hun enthousiasme hun gedrag lieten bepalen in plaats van hun gezond verstand. In elk geval leek er nu niks aan de poot te zijn en dus draaide hij zich om. Hij ging nog wat jagen voordat hij naar de grot zou gaan om misschien Webpaw en Mistpaw uit te nodigen op gezamenlijke training. De training van Mistpaw ging iets minder snel vooruit dan die van Webpaw, maar dat was niet meer dan logisch. Hij hoopte dat de she-cat zich binnenkort snel goed genoeg zou voelen om deel te nemen aan een effectieve training, maar hij ging het niet pushen. De tom liep op zijn gemak naar the Redwood en keek op toen hij pootstappen hoorde. Hij stond stil en keek toe hoe Timberfur, een Clanmate waar hij mee opgegroeid was in de nursery, aan het jagen was. Hij knikte goedkeurend toen ze haar prooi ving en besloot om zijn aanwezigheid kenbaar te maken aan haar. “Mooie vangst,” complimenteerde hij haar. “Het lukt je al beter om in dit gebied te jagen dan mij. Ik moet nog steeds wennen aan de beboste omgeving en ben om die reden vaker bij the Higlands gaan jagen.” Ja, hij vond het lastig zich aan te passen aan een andere omgeving en wilde dat eigenlijk ook helemaal niet. Zeker niet nu er ook nog Tribe cats bleken te zijn met wie ze dit territory moesten delen.