new perspecitve

Zijn poten droegen hem verder, verder dan hij eigenlijk zou mogen komen waarschijnlijk. Hij had niet eens opgelet of de tribe leader borders had afgesproken of plekken had aangegeven die verboden waren. Zijn hoofd had bij hele andere dingen gezeten maar nu hij überhaupt wist hoe hij verder omhoog moest komen was er maar een plek geweest waar hij heen wou gaan. De hoogste plek die hij zag. Vanaf daar zou hij toch wel ver genoeg moeten kunnen kijken, vanaf daar zou hij toch misschien een glimp van een rode vacht moeten kunnen vinden. Het zou toch onmogelijk zijn om Zealspark vanaf daar niet te zien?

Maar eenmaal aangekomen zag hij niets. Was het net zo stil en eenzaam om hem heen als het in zijn hoofd was geweest de afgelopen dagen. Er was geen rood met witte vacht, er was geen uithang bordje met daarop hey hier is je beste vriend, hij is niet dood hij leeft nog gewoon. Er was helemaal niets.. En hoe dicht hij nu dan ook was bij starclan, hij voelde zich eenzamer dan ooit.

Eerste post voor Bear •

Vanuit de duisternis van de nacht, had de zwart/witte kater gekeken naar de een grijze kat die naar de piek van de Eagle's Peaks was gelopen. Hij had zijn guard duty net afgemaakt en was een frisse neus gaan halen, toen hij de kater was tegengekomen en in stilte had gevolgd. Soms maakte hij zich zorgen om het feit dat deze pieken te hoog waren voor katten die moeite hadden met het plezier van het leven in te zien. Hij kwam hier dan ook nog wel eens om ervoor te zorgen dat niemand zich van de piek af liet vallen. Op een rustige tred wandelde hij in de richting van de grijze kater en met een zachte kuch maakte hij zichzelf hoorbaar. "Gegroet," zei hij op een kalme, vriendelijke toon. Dit was een andere geur dan dat hij had geroken bij Acefray, hij moest dus van een van de andere clans zijn. Daarnaast zat de geur van kruiden niet in diens vacht, dus dit zou niet zo'n Medicine Cat zijn, of iets in die richting. "Met wie heb ik 't genoegen?" vervolgde hij daarna het, tot nu toe onbeantwoorde, gesprek.

De onbekende stem liet zijn vacht even omhoog komen maar al snel kalmeerde Rowanflight zichzelf weer realiserende dat het een tribe kat was. En wat hij tot nu toe meegemaakt had van de tribe katten betekende dat dat hij relatief veilig was op dit moment. Misschien veiliger dan met sommige clankatten uit het bos zelf. Hmpf, wat een charming gedachte. "Wa.. Mijn naam." Mompelde hij langzaam en schudde zijn kop even voor hij de donkeree tom recht aan kon kijken. "Rowanflight. Thunderclan warrior." Stelde hij zichzelf wat rustiger voor, meer kracht achter zijn stem zettende. "En met wie heb ik het genoegen?"

Het was te merken dat de kater hem niet door had gehad, door zijn verbaasde reactie op de vraag die hij hem had gesteld. Uiteindelijk stelde hij zichzelf voor als Rowanflight, een Thunderclan warrior. Weer een andere clan dus. Als hij zo door zou gaan zou hij van iedere clan tenminste één iemand leren kennen. Dat was immers zijn uiteindelijke doel, om zo veel mogelijk informatie te verschaffen. "Aangenaam Rowanflight. Ik ben Bear that stands Tall, maar gewoon Bear is voldoende. Ik ben een Cave Guard van de Tribe of Rushing Water," zei hij op een kalme toon, terwijl zijn blauwe ogen over de kater heen gleden. "Mijn excuses als ik je liet schrikken, het is niet ongewoon om hier andere katten te vinden, maar ik heb nog niet veel clan katten hier gezien," vervolgde hij daarna rustig.