Kleine donders

Onderwerp: Kleine donders wo 28 jun 2017 - 9:09

Hij probeerde de tijd die hij had, ook aandacht aan de kittens te spelen. Zijn jonge broertje en zusje. Hij wilde een goede grote broer voor ze zijn, omdat hij dat belangrijk vond. Dus liep hij na de training met Jinx door naar het verblijf van de moederkatten en kittens. Er liepen nieuwe striemen over zijn lijf en sommigen hadden zijn gitzwarte vacht rood gekleurd, maar het was alweer opgedroogd. Hij vroeg zich af of hij zich eerst moest wassen, maar misschien was het ook wel goed dat ze het zagen. Dus deed hij het niet en liep naar het nest van zijn moeder en de twee één moon oude kittens. “Jim?” Hij keek of hij tussen de vacht zijn broertje kon onderscheiden.

[Eerste post voor Jim]

Judge me

by the cats I avoid

Onderwerp: Re: Kleine donders do 6 jul 2017 - 9:03

Ik had een tijdje naar Razor zitten kijken die op avontuur gegaan was, maar eigenlijk was dat niet zo interessant meer. Ze deed vaak hetzelfde, en ah, wat was herhaling toch saai! Ik snufte, en keek een andere kant op. Daar zag ik een zwarte vacht, die mij heel erg leek denken aan papa en mama. Maar het was papa en mama niet. Het was Chawl, mijn grote broer. Hij had rode striemen over zijn vacht, en nieuwsgierig keek ik hem aan. Wat was dat? Waarom had hij zoveel krassen op zijn lichaam? Was dat door de training? Echter vroeg ik dat allemaal niet, gezien ik geen zin had om mijn bek open te trekken. Toen hij mijn naam zei, knikte ik en kroop ik wat van mama en Razor vandaan. Hier ben ik!

Onderwerp: Re: Kleine donders vr 21 jul 2017 - 16:39

Het duurde niet lang toen hij Jim wat bij Howl en Razor weg zag kruipen. “Hé kerel.” Hij zag de jonge kitten naar de striemen in zijn vacht kijken. Hij grijnsde er enkel maar even om. “Dat is niets hoor. Ooit zul jij die ook krijgen met trainen, maar het is niet erg. Het laat anderen zien hoe hard je hebt getraind en daar mag je dan best trots op zijn.” Hij wist eigenlijk ook niet waarom hij dat zo vertelde. Misschien omdat hij er zelf soms ook best trots op was als anderen vroegen wat hij die dag had gedaan. “Wat dacht je er van om even naar buiten te gaan?” Miauwde hij voordat hij naar zijn moeder keek. “Ik neem Jim eventjes mee hoor mam.” Hij verwachtte niet dat ze daar iets op tegen zou hebben. Hij zou er voor zorgen dat zijn jongere broertje niets zou overkomen. Nu niet, maar ook nooit niet. Hij was stiekem nu al gek op ze. Hij pakte Jim bij zijn nekvel en droeg zijn broertje naar buiten.

Judge me

by the cats I avoid

Onderwerp: Re: Kleine donders ma 24 jul 2017 - 12:19

Ik vond het fijn dat mijn grote broer mij kerel noemde. Razor noemde me vaak kleintje, en om eerlijk te zijn raakte ik daar best wel geïrriteerd van. Maar ach, tegenspreken had toch geen zin. Ik kon beter mijn onschuldige ik nog even spelen, en dan zou ik later wel Razor eens de mond snoeren. Alles op z'n tijd. Chawl vertelde dat hij trots was over zijn krassen en littekens, dat dat betekende dat hij zijn best deed tijdens zijn training. Ik knikte, en schudde mijn vacht kort in de war. Chawl vroeg aan mij of ik mee naar buiten wilde, en ik knikte blij. Buiten was interessant, hier niet. Howl was lief, Razor ook hoor, maar ik kon buiten dingen leren. Nuttige dingen. Chawl zei tegen mama dat ik mee naar buiten ging en hij tilde me op. Ik bleef stil hangen, want ik wist dat het nutteloos zou zijn om tegen te stribbelen. Waar zou mijn broer me naar toe brengen?

Onderwerp: Re: Kleine donders do 3 aug 2017 - 11:05

Jim leek er geen bezwaar tegen de hebben, dat hij hem meenam. Dus trippelde hij rustig door naar de boom waar hij het liefste in zat. Meestal sliep hij ook daar en niet in de den voor de Young one’s. Hij voelde zich gewoon prettiger wanneer hij wat hoger sliep. In de tower had hij daar geen last van gehad, omdat hij op de bovenste verdieping een nest had gehad. Dat kon nu alleen niet meer. Dus verkoos hij de boom meestal boven de den. Tenzij Jackdaw of Shallow hem in het onderkomen nodig had. “Let goed op.” Sprak hij zo duidelijk mogen tussen de hap vacht in zijn bek door. Toen klom hij iets rustiger dan dat hij normaal deed de boom in, zodat Jim niet te veel in zijn bek zou slingeren. Op de eerste tak ging hij zitten en klemde zijn broertje tussen zijn voorpoten. Om te voorkomen dat hij zou vallen. “Niet te veel bewegen, want het is best hoog.” Vervolgde hij toen. “Hier ben ik toch het liefst, lekker een beetje van de grond af. Dan kun je alles zo mooi overzien.” Ook nu hadden ze tussen de bladeren door een goed beeld van het hele kamp. De onderkomens en de nesten die zich helemaal om het kamp heen bevonden.

Judge me

by the cats I avoid