Little lives hidden in the past, makes the future

Ze verveelde zich echt te pletter! Ze was nog maar een moon oud en ze mocht echt nergens heen. Als ze probeerde van het onderkomen die bedoeld was voor queens en kittens weg te komen, waren er al snel genoeg katten die haar terugbrachten. Ze had al een paar Elite cats leren kennen, maar om eerlijk te zijn vond zij ze maar saai. Ze vond Jim tien keer stoerder dan die zielenpoten die hier rondliepen en zichzelf members noemden. Hielenlikkers van haar vader terwijl ze niet eens genoeg hondentanden hadden om bij Shark in de barn te kunnen slapen. Katten die deden alsof ze groots waren, maar als het er op aankwam bijna niks konden. Ze had vaak genoeg gezien dat er members waren die hun ogen rolden op wat Shark zei en ze had die katten dan ook met een strakke blik aangekeken. En hoewel ze nog maar een kitten was, leek ze een vrij groot effect op sommige katten te hebben. Sommige katten keken haar iets langer aan dan de andere kittens en hoewel Razor nog zo klein was, had ze al het idee dat ze sterker dan hun was en meer macht dan hun had door nog maar naar ze te kijken, door te zien dat ze op hun tellen leken te passen als ze bij haar in de buurt waren. Ze dacht dat dat voornamelijk kwam omdat ze Claw’s dochter was en omdat ze geen ruzie met Claw wilden hebben, maar ze vond het een leuk idee dat ze echt bang voor haar waren. Op dit moment zat ze verveeld met een botje te spelen terwijl ze in de buurt bleef van Jim en Howl. Het gebeurde vaak dat hun moeder bij hun was en ondanks dat ze de aanwezigheid van haar moeder aangenaam vond, zou ze het prettig vinden als haar vader wat vaker op bezoek kwam. En alsof hij haar smeekbede gehoord had, rook ze opeens zijn geur en ging ze snel wat rechter zitten. Ze haalde haar tong met snelle halen over haar vacht om deze net te doen laten zitten en een brede glimlach verscheen om haar lippen toen haar vader er was. “Papa!” Ze dook naar voren en gaf zijn poot een kopje terwijl ze snorde. Daarna keek ze naar het konijn die hij gebracht had. Ze opende haar bek en dronk de geur van de prooi in. Haar vader had het gevangen. Speciaal voor hun. “Jij eerst mogen,” zei ze tegen Jim met een glimlach en ze schoof de prooi naar hem toe. “Kleintjes mogen eerst.” Ze keek hem met een licht valse grijns aan, maar alleen bij haar broer waren de pretlichtjes in haar oogjes zichtbaar en ze gaf hem een snelle zet terwijl ze wachtte tot hij een hap genomen zou hebben.

Hoewel ze het niet duidelijk in haar gedrag liet merken, vond ze het altijd wel een klein beetje jammer dat haar vader haar geen duidelijke affectie gaf. Ze wist dat het een onderdeel uitmaakte van zijn karakter en dat hij als leader zijnde waarschijnlijk een reputatie hoog had te houden, maar maakte dat echt wat uit nu ze hier toch met z’n vieren waren? Het was ook niet dat ze hem alleen kon spreken, want er was altijd wel iemand in de buurt. Ze zou dus moeten wachten tot ze wat ouder was en dat irriteerde haar mateloos. Net zoals hij haar terechtwees omdat ze haar broer een kleintje had genoemd. Toch knikte ze beleefd naar hem en ging zitten terwijl ze wachtte tot haar broer een hap had genomen. Haar aandacht werd getrokken door haar moeder die iets tegen hun zei en ze glimlachte naar haar. “Weet ik nog niet, heb nog geen hap genomen.” Ze draaide haar kop weer terug naar haar broertje en peilde zijn reactie. Lekker? Ze dronken nu nog voornamelijk melk bij hun moeder, maar dat zou binnenkort wel veranderen. Nadat ze zichzelf ervan verzekerd had dat Jim een hap had genomen – ze wilde immers niet nóg een keer terechtgewezen worden door haar vader op slecht gedrag – boog ze zichzelf naar voren en nam een hap. Toen ze haar moeder tegen haar vader hoorde praten, trok ze een vies gezicht naar Jim. “Ew,” fluisterde ze zachtjes naar Jim. “Mam doet klef bij pap.” Vervolgens grinnikte ze even en schoof het konijn weer terug naar Jim. Daarna keek ze haar vader aan en slikte de hap door. Het smaakte lekker. “Lekker, pap.” Ze hield deze keer wijselijk haar afstand van hem en glimlachte enkel naar hem, want om eerlijk te zijn werd ze zelf ook awkward van zijn afstandelijke houding. Want wat wilde hij eigenlijk van haar? En dus ging ze maar wat twijfelachtig bij haar moeder zitten en leunde tegen haar moeder aan totdat Jim de prooi weer terug naar haar zou schuiven zodat zij weer kon eten.