We're part of a story, part of a tale. We're all on this journey, no one is to stay. Where ever it's going. What is the way?
Welcome
Warrior Cats is een rollenspel gebaseerd op de serie 'Warriors' van Erin Hunter. Je verkent hier al schrijvend de geliefde wereld van de Clankatten, rogues en kittypets. Dit doe je door je eigen karakter aan te maken, waarbij je bijna alles zelf mag bepalen over uiterlijk en karakter. Wild of tam, goed of slecht, sociaal of eenling? Help jij oorlogen te voorkomen? Of ben je een van de katten die hongerig opzoek is naar een groter territorium en meer macht? Het kan allemaal op Warrior Cats.
KIND OF WEATHER
LEAFBARE
Season
Leafbare, -8°C - 3°C
Het blad is nu volledig van de bomen af en iedere ochtend wordt je begroet met rijp aan de takken en een kille wind. Gepaard met winterse neerslag, is het woud gehuld in een witte deken.
Het was de eerste keer in weken dat hij nu moet toestemming van de medicine cats buiten zijn nest een hapje mocht eten. Misschien kwam het omdat hij continue aan hen kop zeikte als hij eventjes weg mocht of ze waren het helemaal zat om op hem te letten 24/7. Waarschijnlijk waren het allebei de redens maar daar ging het even niet om. Hij mocht weg en daar maakte hij gebruik van. De gewonde elder hees zich langzaam uit zijn nest -wat leek dat hij daar jaren in gelegen had- en strompelde weg. Zijn neus nam de geuren in zich op en hij was even blij om wat anders te ruiken dan de muffe kruiden lucht die continue zijn reuk zintuigen kriebelde. Sommige dingen roken wel lekker maar hij had ook zeker wat goedes op zijn lijf gehad waar hij bekand van ging kokhalzen. Gadver. De medicine cats zou der wel immuun voor zijn ofzo. De zwarte tom strompelde veder. De wonden op zijn lijf genezende langzaam en deden nog met veel beweging pijn. Het was op het eerste oog al duidelijk geweest dat de wonden zo diep waren geweest dat het allemaal littekens zouden worden. En het was uitgekomen. De wond die over zijn neus kruiste was de eerste die genezen was en het was nu een lelijke grote duidelijke litteken geworden. Naja, hij zag het toch niet. Het waren de katten die wel konden zien die deze beeld moesten verdragen. Ravenfall legde zijn oren in zijn nek, zocht de prooi stapel en pakte er een muisje vanaf. De kruidenlucht hadden zijn eetpatroon ernstig verstoord, door al die muffe luchten kreeg hij geen trek meer maar hij moest proberen om toch iets naar binnen te krijgen ook al was het dit mini muisje -wat hij waarschijnlijk toch niet eens door zijn keel kreeg-.
Onderwerp: Ode to sleep 
di 8 aug 2017 - 11:14
