Just thinking

<sub>Swallowflight zat bij de rand. Niet van plan om te vallen hoor, maar gewoon haar gedachten op een rijtje te zetten. Het was een mooi uitzicht, zelfs Swallow moest dat toegeven, maar ze miste thuis. Ze miste veel dingen, maar als ze terug zou gaan zou ze ook veel dingen die hier waren missen. Sandflower, de Clan, haar terugkomende zelfverzekerheid. De zwarte poes zuchtte. Ze had een keuze gemaakt die ze nu niet meer kon terugzetten. Ze had de keuze gemaakt om bij Thunderclan te blijven, koste wat kost. En ze kon nu niet meer terug. Wilde niet meer terug. Ze zag een roofvogel in de verte rondcirkelen, wat eigenlijk best rustgevend was. Een tak krakte achter haar en met een ruk draaide Swallow zich om. Wie was daar? "Hallo?" miauwde ze vastbesloten, er van overtuigd dat het gewoon een andere kat was. Als het een prooidier was geweest was ze die mooi kwijt, of als het een grotere roofdier was was ze nu heel erg de pineut.

- Burnetpaw eerst c:</sub>

_{"Hallo," hoorde ze als antwoord, waarna er een jonge poes uit de bosjes stapte, en die liep direct naar de rand toe. Ze keek de ander koeltjes aan, niet van plan om meteen vriendelijk te doen. Eerst zien met wie ze te maken had, kijken of de apprentice aardig deed of niet. "Je weet dat je als je een stap verder naar de rand zet er zo van af kan kukelen." miauwde ze droog. Ze nam aan dat deze apprentice wel wat slimmer was dan haar eigen snotaap -een kat waarvan ze niet eens zeker wist of die wist dat ze op muizen moest jagen en niet op vossen. Ze bestudeerde de point, en rook dat ze van Windclan afkomstig was. Well, dat moest wel een goed teken zijn. De hazenvreters die ze tot nu toe ontmoet had waren in ieder geval aardig tegen haar geweest.}

_{Oké, deze poes kon duidelijk niet tegen een grapje. "Net zo goed als dat ik weet dat ik met genoeg vaart en verassing jou ervan kon duwen," sprak de apprentice als weerwoord terug. Nou, nou, nou. Swallow draaide even met haar ogen. "Oké, jij wint. Kennelijk ben jij niet echt in voor een grapje." Ze had geen zin in een discussie, dus kon ze beter de ander tevreden stellen en zich gewonnen geven. Ze bleef echter wel op haar plek zitten, en hield ondertussen de ander in de gaten. Ze vond de apprentice wel het type die het lef had om haar van de drop af te duwen, en daar had ze geen zin. Ze vond om eerlijk te zijn niet dat het haar tijd was om de geest te geven. "Dus, relax alsjeblieft. Ik zoek geen ruzie. Ik kom hier om mijn eigen redenen, net zoals dat jij jouw redenen hebt." Hierna stond ze op en liep ze een stukje van de rand vandaan. Als de ander het fijn vond om zich beter te voelen, alright then. Swallow was nou niet bepaald het ruziezoekend of protesterend type.}