I asked for it

Onderwerp: I asked for it zo 13 aug 2017 - 14:38

Thora liep wat mank, ze had er zelf om gevraagd, in principe. Ze had harder willen worden, veel harder en ze had van haar onzekerheid en angst af willen komen. In de afgelopen twee moons had Hellhound daar goed zijn best in gedaan. Het licht leek uit Thora's ogen gevaagd te zijn. Het enige wat nog regelmatig in haar geestesoog rond ging was Firedance, Rowanflame, Mistgaze, haar familie en iedereen in Thunderclan die dicht bij haar gestaan had. Ze had er klaar voor willen zijn om hun oog in oog te kunnen zien zonder dat het haar wat zou doen. Of ze al zo ver was, wist ze niet. Wel gaf het idee van een kat moeten vermoorden haar nauwelijks nog echt rillingen, al kon het opdat moment zelf wel anders zijn, natuurlijk. Haar ijsblauwe ogen die vroeger diepblauw behoorde te zijn, gleden naar haar rechter poot. Daar had ze een flinke klap op gehad, waardoor ze nu wat mank liep. Haar linker mondhoek kroop wat omhoog. Wat was het toch met dat pijn op ten duur gewoon fijn ging voelen?

~ Open

Onderwerp: Re: I asked for it zo 13 aug 2017 - 14:46

Money can't buy manners

Ara had vandaag vrij lang geslapen. Of, nu ja, het leek alsof ze lang had geslapen omdat ze laat had opgestaan - maar ze was tot diep in de nacht wakker geweest voor een nachttraining met haar mentor. De slanke grijze poes strekte zich uit, geeuwde even en keek toen even om zich heen. Ze draaide even met haar schouders, die stijf waren van een hele tijd in dezelfde positie gelegen te hebben in haar slaap. Daarna wandelde ze naar de prooistapel. Onderweg liep ze voorbij een andere Young One. Thora, dat wist ze. De Thunderclanner die er alles aan deed om als Elite gezien te worden. "Goeiemorgen.", mauwde Ara naar de oudere poes, haar stem beleefd maar niet al te respectvol. Volgens Shark moest ze van dat overdreven respect afkomen, zeker tegen katten van dezelfde of een lagere rang.

Onderwerp: Re: I asked for it zo 13 aug 2017 - 15:04

Wat eten, dat leek haar wel een goed idee. Daarom besloot Thora ook naar de prooistapel te gaan. Ze probeerde het niet te laten zien, dat ze mank liep, al deerde het haar ook niet per se als anderen het wel opmerkte. Een harde training was iets om trots op te zijn. Het feit dat ze geen bloedende wonden had liet ook zien dat haar training in feite goed gelopen was. Zonder stoot ot kras van een training afkomen was vaak een slecht teken, want dan was de training niet hard genoeg geweest. Ze likte haar lippen en keek vervolgens op toen een bekende stem haar begroette op een beleefde manier. Thora keek op en knikte naar Ara. "Goedemorgen," reageerde terug, haar stem een soort vriendelijk. Door al die trainingen en hard werken was het emotie wat uit haar verdwenen. Maar dan nog, Thora had daar letterlijk zelf om gevraagd. Misschien begon ze inderdaad wel steeds meer op een echte Elite kat te lijken, of beter gezegd, werd ze er gewoon één. Niks niet "lijken op." Ze voelde zich in ieder geval meer op haar plek. "En waar werk jij op dit moment aan?" Besloot ze oprecht geïnteresseerd te vragen aan haar mede young-one. Ze was wel benieuwd waar haar den genoten aan werkte qua trainingen en groei.

Onderwerp: Re: I asked for it ma 21 aug 2017 - 19:16

Money can't buy manners

Thora leek het al een beetje gewend te worden, het harde werken en leven in de elite. Het was voor Ara nooit anders geweest. Ze kende niks anders dan de vermoeidheid in haar botten na een lange dag trainen, ook al had ze een vrij rustig leventje geleid als kitten. Dat telde niet natuurlijk. Thora had in Thunderclan vast iets anders gewend geweest, met die kittypet trainingen met onuitgeslagen klauwen waar iedereen 's avonds zonder nieuwe wonden in zijn nest ging liggen. Het was zwak. Hoe kon een kat ooit gewend raken aan pijn als je ze er nooit aan blootstelde? "Het vechten.", mauwde ze, en ze greens haar scherpe tanden bloot in een bijna opgewonden glimlach. Ze hield van de trainingen. Ze was dan ook geweldig blij met haar mentor, waarschijnlijk de beste mentor van de elite - op Claw na dan. Maar je kon nu eenmaal niet alles hebben. De slanke grijze poes rolde even met haar schouders, als om de slaap eruit te strekken. Haar vacht was allesbehalve egaal. Het was ruw, bezaaid met kleine wondjes die niet eens meer echt wondjes genoemd konden worden omdat ze al bijna helemaal genezen waren - en de ene kras was dieper of verser of groter dan de andere, natuurlijk. Ze voelde al die kleine pijntjes meestal niet meer. Wanneer ze beter zou worden in het vechten, zouden de grotere wonden verdwijnen. Dat was hoe het werkte, en zo zou het ook voor Thora gaan. Als ze nog in haar zachte clan had gezeten was ze misschien al een slappe warrior geweest, maar hier werd je pas member als je klaar was, als je sterk en waardig was. "En jij?", vroeg Ara dan, om maar eens te peilen of de andere poes binnenkort member zou worden, of dat het misschien nog even zou duren. Ergens hoopte ze op dat laatste. Zij wou member worden voor deze clangeboren overloper. Ara was hier geboren - verdiende ze haar rang dan niet meer? Ze had hiervoor nooit gekozen, maar ze dacht dat ze als ze had moeten kiezen altijd voor de elite had gekozen. Dit was haar leven en ze kon zich niets anders inbeelden.

Onderwerp: Re: I asked for it vr 1 sep 2017 - 22:58

Toch behoorde Thora wel meer tot het sociale-type in de Elite, een vrij zeldzaam type. Maar wat was er mis om gewoon een gesprek met een kat aan te gaan? Wat was er mis met het spreken over vorderingen in trainingen? Vragen om hulp of hulp aanbieden? Thora vond dat daar niks mis mee was. Daar stelde ze zichzelf heus niet zwakker door op. Misschien juist wel sterker, omdat ze zich zelfverzekerd genoeg voelde om gewoon met anderen te spreken. Ze had gevraagd aan Ara, een poes die ze eigenlijk wel begon te mogen binnen de Elite, waar ze nu aan werkte. Het vechten, was haar antwoord waarbij Ara greens. Vervolgens stelde Ara de vraag terug. "Ja ik ook," reageerde ze met een grijns. Toch lichtte ze wel op wanneer het daar over ging. Ze vond het oprecht leuk om te doen en ze voelde zich er sterker door. Thora was maar een klein poesje en dat was iets wat haar dwars had gezeten. Nu niet meer. Want ze begon aardig goed te worden in het vechten en dat zou je niet snel verwachten van zo'n klein ding als Thora. Iets weerhield Thora er van om te vertellen dat ze was begonnen met haar voorbereidingen voor haar assessment. Ze vermoedde dat Ara daar ook al mee begonnen was en ergens gunde ze het Ara om eerder member te worden dan Thora. Ara was Elite geboren, Thora niet. "De trainingen zijn hier zo veel beter dan in Thunderclan," vertelde Thora. "Als kitten, vijf moons ongeveer, was ik al wat getraind door de Elite tot ongeveer mijn zevende moon, dus die miste ik wel toen de Elite weg waren," vertelde Thora. "En daarna moest ik leren om te vechten als een 'thunderclan kat'," vertelde ze met een rol van haar ogen en vervolgens koos ze een muisje uit van de prooistapel.

Onderwerp: Re: I asked for it ma 25 sep 2017 - 19:08

Money can't buy manners

Ara greens naar de oudere poes. Ze kon zich wel inbeelden hoe vréselijk het moest zijn om getraind te worden door de zachte clankatten na het echte leven net geproefd te mogen hebben. "De invasie was waarschijnlijk het beste dat jullie-.. Dat Thunderclan heeft meegemaakt in zijn hele geschiedenis, maar ze snappen het natuurlijk niet." Ze had Thunderclan bijna Thora's clan genoemd, maar ergens leek haar dat verschrikkelijk onrespectvol en zelfs ronduit gemeen, en dat verdiende de kattin naar haar mening niet. Ze was vriendelijk maar ze was niet bang om te vechten, om pijn te hebben en pijn te doen, ze deed haar best om een échte Elite kat te worden - ondanks haar afkomst. Dat kon Ara wel waarderen, al had ze zelf nooit iets gelijkaardigs meegemaakt. Ze was geboren en getogen in de Elite, haar ouders waren gerespecteerde members geweest die gestorven waren in een gevecht met Thunderclan katten toen ze op hun territorium aan het jagen waren. Dat kleine detail in haar geschiedenis bond hen samen, al was het maar met zo'n miniem draadje dat het er nooit toe zou doen. Voor Ara had het haar in het begin bevooroordeeld, misschien zelfs achterdochtig gemaakt, maar Thora had voor haar bewezen dat dat niet nodig was. Nu moest ze haar assessment nog halen, en dan zou ze pas écht een member van de Elite zijn. Ara wist ook dat de ander haar assessment eerder zou doen dan zij, juist omdat de ander ouder was. Dat was nu eenmaal hoe het leven ging.

Onderwerp: Re: I asked for it di 26 sep 2017 - 15:09

Rowanflight had zijn best gedaan om de Whifflepaw van toen de Thunderclan manieren mee te geven op zijn manier. Hij was hard geweest, gemeen zelfs en zijn tactiek had haar niet geholpen. Hij had het beste gewild, dat wist Thora ook wel, maar wat hij voor die Whifflepaw had gewild was niet wat die Whifflepaw toen zelf had gewild. Wat hij als 'het beste' had gezien, was niet het beste in haar ogen geweest. De woorden die Ara toen uitsprak lieten haar toch wel lichtjes grinniken. Zeker omdat ze zichzelf verbeterde. Thora was inderdaad geen onderdeel meer van Thunderclan en dat zij zichzelf zo verbeterde deed haar goed. Haar ogen lichtten daardoor ook op. "Ze zullen het ook nooit begrijpen, maar wat maakt het nog uit? Ze zijn toch weg, wij hebben geen last meer van ze," miauwde ze met een grijns. "Maar ik daarentegen ben heel blij dat de Elite Thunderclan binnen gevallen heeft, ik zou niet weten wie ik was geweest als dat niet gebeurt was," sprak ze vervolgens en richtte haar blik even op de lucht. "En dat is iets wat ik ook niet zou willen weten," vervolgde ze en lachte. "Prachtig, die butterfly effects," vervolgde ze. De dood van haar moeder had haar ontwikkeling waarschijnlijk nooit tegen kunnen gaan. Die Whifflekit van toen was toch wel gevallen voor de manieren van de Elite. De dood van haar moeder had het progress enkel versneld. Maar misschien was ze ook wel bij de Elite gekomen als ze gewoon een Elite kat had ontmoet zonder dat de Elite Thunderclan binnen was gevallen. Misschien ook niet.

Onderwerp: Re: I asked for it do 2 nov 2017 - 19:36

Money can't buy manners

Prachtig, sure. Al kon het ook vreselijk zijn. Het kon dood en verderf zaaien - natuurlijk de 'kwaliteiten' waar de Elite voor bekend stond bij de clans, maar tegen hun geloof in waren zij daar niet immuun aan. Ara had gerouwd om haar ouders toen die stierven, in de klauwen van de Thunderclan die zichzelf zo prijsde om hun medeleven, maar hun dood had haar ook gemaakt wie ze was. Trots, respectvol, onbevreesd, getalenteerd. Ara wist dat. Ze kende zichzelf en dat was misschien haar beste kwaliteit; al was natuurlijk ook zij niet perfect. Ze moest haar minpunten nog leren kennen, ze moest haar grenzen opzoeken en vastleggen en daarna doorbreken, zodat ze beter zou worden. "En nu ben je bijna een member. Heb je al rondgekeken naar een mooie halsband?" Iedereen wist dat het laatste dat je moest doen om member te worden een halsband vinden was. Sommigen hadden al lang eentje op het oog, van een kat of een kleine hond die een mooie had; anderen gingen met het moment zelf op zoek naar de eerste de beste. Ara dacht graag dat zij iemand zou zijn die de mooiste zou vinden op voorhand, zodat ze daarna kon pronken met haar prachtige halsband; eentje van bruin leer misschien, of eentje met een metaalachtige schijn. Een beetje ijdel was ze wel, soms, maar dat kwam met de trots.

Onderwerp: Re: I asked for it do 23 nov 2017 - 21:47

Thora grijnsde bij de volgende opmerking van Ara. Nee, ze had nog geen mooie halsband op het oog, nog niet. Maar hier zou wel verandering in kunnen komen. Daarom krulde haar lippen nog wat meer op en keek ze de grijze poes met een opgetogen blik aan. "Nog niet, maar daar kan wel verandering in komen," miauwde ze waarna ze haar tanden wat ontblootte. "Zin om een rondje twoleg place te doen en kijken wat voor prachtige halsbanden daar rondlopen?" Stelde ze vervolgens in een vraag voor. Waarom ook niet? Daarbij, wilde de Elite niet juist dat kittypets hen vreesden? Door daar dus even rond te trekken konden ze daar mooi voor zorgen. En Thora wilde inderdaad wel zien hoeveel keuze er was. Want welke kleur zou nou mooi staan bij haar witte vacht en rode tinten op haar neus en staart? Zwart ging goed met alles, maar een kastanje rode halsband zou haar ook goed staan. Grijs of zilver was ook niet verkeerd, ze moest maar even gaan kijken.

Onderwerp: Re: I asked for it vr 24 nov 2017 - 15:22

Money can't buy manners

Ara greens haar scherpe witte tandjes bloot. "Dat klinkt als een plan.", mauwde ze opgetogen. Het was toch saai hier bij de vierbomen. Ze zouden eens wat schoothondjes gaan terroriseren, altijd leuk. En meteen konden ze eens gaan peilen wat er zoal te kiezen viel op het vlak van halsbanden. Een zwarte vond je sowieso wel maar een zwarte was vrij saai - de helft van de elite liep rond met een zwarte. Nee, ze zouden iets vinden dat mooi bij Thora's wit met rosse vacht paste, en bij haar lichtblauwe ogen. Een lichtblauwe zou haar nog mooi staan al zou dat misschien ook wat te lief zijn. Zoals Ara misschien wel mooi zou staan bij een mosgroene, maar dat was natuurlijk wel wat stoerder dan babyblauw.. De grijze poes trippelde alvast richting de tweebeenplaats.