Kip
244
Actief
Don't tell me I can't, because I can
and don't tell me I won't, because I will!
| |
|  Onderwerp: One day I'll be bigger!  za 23 sep 2017 - 21:05 | |
| Gedver, ze voelde zich zwakjes en vies. Haar oogjes waren inmiddels open en hoewel ze even nieuwsgierig was als haar broertjes en zusjes, had ze niet de energie om er ook opuit te gaan. Het was super frustrerend dat ze telkens in een hoestbui uitbarstte als ze mee ravotte. Ze voelde zich misselijk en zwak en gewoon bah! Maar hey, Rookkit was niet iemand die zich snel van haar goede humeur liet afbrengen. Immers moest ze zich er gewoon een beetje overheen zetten! Het was vast normaal, het was vast zo over. De poes was nog veel te jong om de bezorgde gezichten van haar ouders te zien, de fluisteringen over de ziekte, háár ziekte, te horen, noch om te weten van de dood. Het leven was gewoon leuk, ook al voelde ze zich slecht! Toch moest ze wel veel rusten en dat was ook wat ze nu aan het doen was, vlakbij haar moeder. Ze mocht niet veel met de anderen spelen of weggaan, dat vond ze jammer. Dit keer sliep mama echter en toen Rookkit haar papa zag, zag ze haar kans schoon en drentelde ze halsoverkop naar haar vader toe. Helemaal buiten adem over een stukje dat een normale kitten zonder moeite had kunnen rennen, drukte ze zich tegen haar vaders poten aan. "Oof!" ze moest even zitten omdat ze duizelig werd en keek haar vader lachend aan. "Hey Papa! Hihi, alles draait!" Het voelde niet fijn, maar ze was blij haar papa te zien!
[Eerste post Panthergrowl]  Icarus flew too close to the sun but at least he flew |
|
