Escape from the twolegplace!

Dagen verstreken en een Zilver/grijze poes verveelde zich stierlijk. Haar poot die voor een paar manen nog uit de kom was geslagen door tweebeen jongen was nu weer geheelt. Ze wilde wraak op deze kinderen, maar dat zou ze nooit alleen kunnen. Ook was ze geen poessiepoes, maar een echte clan kat. Woede raasde in haar aderen. De frise lucht die naar binnen kwam was niet op gewassen door de altijd muffige en zweet lucht die in het tweebeennest hing. De poes schudden haar kop en ze bestudeerde de mensen nauwkeurig. Ze ontdekte een ritme dat zich steeds herhaalde. Wat waren die tweebeeners saai zeg! De poes draaide haar kop weg van het raam waar de zon net boven de boomtoppen uit steeg. Moonstream liet zich van de vensterbank glijden en landen op het tapijt dat er lag. Het was bijna zo zacht als de grond buiten, maar het voelde niet echt fijn voor haar kussentjes. De tweebeners werden net wakker en Moonstream hoorde het water boven lopen. Vandaag zou ze proberen uit te breken. Weg van dit nest weg van de mensen!

Toen de dierenarst die haar verzorgd had naar beneden kwam zetten zijn tas bij de voordeur neer. De tas was nooit echt dicht en de man keek nooit of er een kat in gekropen was... Toen de tweebener's jong naar beneden kwam gerent en Moonstream zetten een hoge rug op tegen het kind. Het tweebeen jong begroeten haar vriendelijk en stoof naar de keuken. Moon had ook een poes leren kennen die hier ook tegen wil en dank werd gevangen gehouden. Moon had haar niks vertelt over wat ze ontdekt had, maar ze voelde zich wel schuldig dat ze haar hier achter liet. De zilver/grijze poes glipte de tas van de dierenarst in en zag verschillende spullen liggen die erin lagen, maar ze besteden er geen aandacht aan en ging liggen zodat er geen haartje van haar er buiten stak.

Na wat gewacht te hebben hoorde Moonstream voetstappen die als luid gebonk op haar trommelvliezen beukten. Voorzichtig schudden de poes haar kop en voelde dat de tas opgetilt werd. Het tweebeenjong riep nog iets en haar vader stapte naar buiten. De frisse lucht was meer dan welkom in haar longen. Nog voor de tweebener bij zijn monster aankwam zetten Moonstream zich af en glipte de tas uit. De dierenarst schrok geweldig en liet de tas vallen struikelde en landen op zijn achtwerk. Moonstream landen niet ver bij diens oeten vandaan en zetten meteen een spurt in en schoot de struiken in. De tweebeener riep nog haar haar, maar Moon luisterd niet en schoot het bosje in dat achter de tweebeennesten lag. Moonstream klom een boom in en bleef even gepannen uit hijgen.
De tweebener zocht nog tussen de struiken, maar gaf het op en ging naar zijn werk. Moonstream schudden zich uit en sprong naar beneden. Ze stonk vreselijk naar tweebeeners en ze wilde zich eerst grondig wassen voor ze naar het rivierclan kamp terug zou gaan. Misschien dat de andere katten vreemd op zouden kijken dat ze nu pas weer terug zou komen? Moonstream renden naar de kleine stroom waar ze als leerlingen met Lightheart, silverflower en Thunderstorm hadden gevochten om hun leven. Moonstream dook het water in en genoot van het water dat over haar huid spoelde. Moonstream zwom drie kwartier voor ze het water weer uit kwam. Daarna begon zij zich droog te wassen, maar een geluid van een knappend takje deed de zilver.grijze poes op kijken.