Blood prince

Onderwerp: Blood prince wo 20 jun 2018 - 10:46

De zon begon langzaam te zinken, een laatste warme bries waaiend door zijn zwarte korte vacht. Venomthorn had een haas tussen zijn tanden geklemd en was toen weer verdwenen uit het kamp. Sinds zijn moeder daar niet meer te vinden was was er ook geen reden meer voor hem om daar te zijn voor eigen plezier. Zelfs eten deed hij buiten, op de plek die Lethalglance hem had laten zien toen hij voor het eerst als jong apprentice naar buiten mocht gaan. Lang had hij niet met zijn moeder het gebied mogen bezichtigen want toen, niet veel later, moesten ze op reis. Het had zijn moeder veranderd, zijn siblings en hijzelf waren net zo zeer veranderd toen zijn vader overleed. Gelukkig waren ze niet voor eeuwig vast gesloten in de bergen. Ze waren weer terug, terug op de plek wat hij al die tijd dacht dat het thuis was. Nu was het een ander verhaal. Sinds Lethal weg was voelde dit niet meer als thuis aan. De zwarte grote tom snoof en kneep zijn felblauwe ogen samen toen de rots waar hij naar op weg was naderde. Hij liet zichzelf uitgebreid op de grote warm steen nestelen met de haas tussen zijn poten neerleggend en begon aan zijn welverdiende maaltijd. Al was het niet smakelijk om naar te kijken hoe hij zijn prooi naar binnen slokte. Venomthorn at alsof de konijn hem wat aangedaan had. Woest trok hij stukken vlees van het dier af en smakte het naar binnen. Er was hier toch niemand dus waarom zou hij netjes eten?

Tag Stallionheart

Onderwerp: Re: Blood prince wo 20 jun 2018 - 14:17

Zijn gevlekte vacht liet de kater opgaan in het hoge gras. De laatste warme zonnestralen van die dag begonnen langzaam te verdwijnen en de koelte spoelde weer over het WindClan gebied. De kater keek over zijn schouder naar het Camp waar Rainkit en Toxickit vredig zouden liggen te slapen. Hij wilde nog even langs de border om te kijken of de scent markers nog vers waren en of hij misschien nog een prooi kon vangen met wat geluk. Tijdens zijn ronde hoorde hij een vreemd onsmakelijk geluid. Hij naderde de geluidsbron voorzichtig en zag Venomthorn daar een prooi opeten. De kater bleef staan in het hoge gras en nam Venomthorn geringschattend op. "Smakelijk?" miauwde hij en hij hield zijn kop lichtelijk scheef. Hoe Venomthorn at was zeker geen beeld dat hij graag op zijn netvlies zou houden dus keek hij weer naar het uitstrekkende landschap voor hem.

The heart of a Stallion