Can't stop sneezing[Ganzenopdracht]

Vandaag hing er iets in de lucht dat zijn neus maar leek te irriteren. In eerste instantie dacht hij dat het kwam doordat er iets in het kamp hing en besloot dus buiten het kamp te gaan, maar ook hier had hij er last van. Hij stopte in zijn tret toen hij een volgende niesbui voelde opkomen. Als iemand hem op dit moment zou zien, zou het zeker een heel grappig gezicht zijn. Hij probeerde het namelijk tegen te houden, waardoor zijn gezicht in een rare plooi trok, maar kon het uiteindelijk toch niet tegenhouden, waardoor er een aantal keren achter elkaar een nies kwam. Eenmaal door deze niesbui heen, probeerde hij zijn neus schoon te krijgen, want door al het niezen was dat ook niet heel schoon meer. Hij was blij dat hij uit het kamp was, in het kamp waren er namelijk allerlei katten geweest die hem hadden kunnen zien. Hij wilde echter zijn snuit wat schoonmaken, dus hij zocht het dichtsbijzijnde beekje op om daar zijn snuit te wassen en wat te drinken. Na een slok genomen te hebben ontsnapte er echter een hik uit zijn bek. Dit kon er ook nog wel bij. Nu hoopte hij alleen maar meer dat niemand hem hier zou vinden met hoe hij er op het moment uit zou moeten zien.

[Ganzenopdracht, open]

Acorndust spitste zijn oren toen hij merkte dat iemand hem aan het benaderen was, maar hij wilde zijn kop nog niet optillen, want wie het ook was, hij was niet bereid om zijn gezicht te laten zien. Het hikken wat pas begonnen was leek gelukkig gestopt te zijn, maar dat nam niet weg dat hij nog steeds moest niezen. Bij de stem merkte hij echter al snel op dat het Northernfaith was. Hij opende zijn mond om te antwoorden, maar toen hij de adem ervoor innam irriteerde de lucht zijn neus weer en begon hij weer aan een niesbui. Het duurde gelukkig niet lang, maar hij wist dat wat hij nu ook zou zeggen het niet heel geloofwaardig over zou komen. Toch deed hij een poging. "Het is niks." Alsof ze dit zou geloven. Hij was in ieder geval niet meer aan het hikken wat het nog erger had kunnen maken. Ook al wist hij dat hij niet te vroeg daarover moest juichen. Het kon altijd weer misgaan en ook midden in een zin.

Hij merkte dat de poes bezorgd was, maar hij vond het zelf niet iets waarvoor hij naar de medicine cat zou moeten gaan. Het was iets dat in de lucht zat en niet omdat hij ziek was. Hij draaide deze keer zijn kop wel lichtelijk haar richting uit, om te zien wat hij ook al uit haar stem dacht te horen. De bezorgdheid was daar te zien en hij wist dat het niet helemaal onterecht was. "Het lijkt iets in de lucht te zijn." Gaf hij dan ook toe. Het was niet iets wat een medicine cat mee zou kunnen helpen. Wat zouden zij eraan kunnen doen dat de lucht zijn neus irriteerde. "Het irriteert mijn ..." Hij kon zijn zin niet afmaken, want daar kwam een hik terug. "Dat was maar een hik." Het leek nu wel heel erg of hij excusen aan het maken was voor wat er aan de hand was. Echter wist hij dat het niet veel erger was dan dit, hoe Northernfaith er echter van te overtuigen zou nog lastig zijn.

Bij haar voorstel om naar een plek te gaan waar de lucht schoner was, knikte hij kort. Echter was hij daar al naar op zoek sinds dat hij het kamp uit was gegaan, maar had die plek nog niet kunnen vinden. "Als zo'n plek te vinden is." Mompelde hij lichtelijk en kwam wat meer overeind, waardoor de poes nu waarschijnlijk kon zien hoe hij er echt uit zag, met het snot dat toch wel weer uit zijn neus was gekomen, ondanks dat hij zijn snuit net nog gewassen had. "Enig idee wa-a-a-a-chu" Poogde hij Northernfaith te vragen, in plaats daarvan niesde hij vollop in haar richting. Uit schaamte draaide hij zijn kop snel weer weg. Hij durfde niet te kijken hoe erg het was. Ze zou vast boos worden, ook al had hij dit niet expres gedaan. Misschien was het beter als hij zijn excuses ervoor aanbood?

Mos was een goed idee geweest om zijn gezicht te verbergen, echter was het al te laat geweest en had hij het voor elkaar gekregen om Northernfaith in het gezicht te niezen. Beschaamd keek hij naar zijn poten, hij wilde dit zo graag terugdraaien en tegen hemzelf blijven zeggen dat in het water blijven staren een beter idee was dan om de poes aan te kijken terwijl hij moest niezen. Hij merkte dat ze ondertussen haar kop aan het wassen waa, dus hij moest haar wel geraakt hebben. "Sorry, dat was niet mijn bedoeling" Verontschuldigde hij zich. Hasr beeld van hem moest nu wel veel slechter geworden zijn en dan hoopte hij nog wel een goede reputatie onder zijn clangenoten te hebben. Dit hielp daar zeker niet bij. Hij weigerde dan ook om Northernfaith nog aan te kijken en hij hield zijn blik op zijn poten gericht.

Haar woorden stelden hem toch iets gerust, maar hij wist ergens wel dat hij niet helemaal vergeven zou zijn. Hij kon het zichzelf niet eens vergeven dat hij dit had gedaan. Misschien was het toch beter geweest als hij Acefray of Bitterpaw had gevraagd wat dit mogelijk kon zijn, want hij wist dat het geen ziekte was, maar hij had het zelf ook nog nooit eerder meegemaakt. Misschien zou het morgen beter zijn en kon hij beter gewoon in zijn nest wegkruipen en vandaag niemand meer spreken. "Misschien was het toch beter geweest als ik naar de medicine cat was gegaan." Gaf hij eerlijk toe. Die hadden mogelijk een idee wat het was terwijl hij zelf geen idee had wat het was. Hij besloot dat zijn gezicht nog een keer wassen geen kwaad kon en dat deed hij dan ook voor hij zijn kop weer naar Northernfaith richtte, hopend dat hij niet weer zou moeten niezen. "Enig idee waar de lucht misschien schoner is? Anders kunnen we misschien beter terug naar het kamp gaan." Gaf hij eerlijk toe. Hij wilde haar hier niet veel langer mee lastigvallen, ook al kon het niet veel erger worden. Hij kon het wel proberen goed te maken. "Zou ik het trouwens nog ergens mee goed kunnen maken?" Besloot hij dan ook te vragen.

Haar voorstel waarmee hij het goed kon maken was iets wat hij ergens niet had verwacht. De manier waarop ze het ook vroeg suggereerde dat ze het op een bepaalde manier bedoelde. Hij kon haar woorden dan ook niet veel anders opvatten dan dat ze bedoelde dat hij haar mee kon nemen op een date. Hij was voor een moment sprakeloos en wist niet goed wat erop te antwoorden. Hij kon eigenlijk niet weigeren, gezien hij zelf de vraag had gesteld of hij iets kon doen om het goed te maken en dit was haar voorstel geweest. Het was ook niet alsof hij Northernfaith onaangenaam gezelschap vond en haar beter leren kennen kon nooit kwaad. Dus wat had hij te verliezen? "Sure, heb je een plek in gedachten?" Anders moest hij zelf wat gaan verzinnen en hij had geen idee. Hij was namelijk lichtelijk in het diepe gegooid met haar voorstel en hij had dus geen idee wat verder te doen.

Northernfaith leek blij met zijn antwoord en een lichte glimlach vormde zich ook om zijn lippen. Bij zijn vraag knikte, ze had duidelijk een plek in gedachten. Hij had geen idee of het binnen of buiten Shadowclan territorium was, maar zolang het niet bij een van de andere clans was vond hij het ook niet erg om er buiten te gaan. Ze zei haar te volgen en dat deed hij dan ook, echter waar naartoe zou pas later blijken.

[Is goed^^]