{ We had this conversation already }

Een jonge en gezonde kater wandelde voorbij een stukje bos. Het was het enige bos dat ze in Riverclan gebied hadden en het was zijn lievelingsplekje. Ieder had zo iets en hij kon daar op zijn gemak rondhangen. Eekhoorns sprongen van tak naar tak en het was erg fascinerend. Hij deed geen moeite ze te vangen, want dichtbij was een riviertje. Die zat vol vis en hij lustte liever dat soort prooi. Het gras was bedekt met verschillende soorten mossen, bloemen en planten. In de lente en de vroege zomer was het een pracht om in te wandelen, nu echter wandelde hij aan zijn lievelingsplekje voorbij. Hij verliet de koele schaduwen om naar het nieuw gevormde meertje te gaan. De regen en de overstromingen waren waarschijnlijk al een tijdje gestopt omdat het er nu barstte van leven. De mooie kater ging zitten en keek met nieuwsgierige ogen naar de bedrijvigheid boven het water. Alert als hij was volgde hij de dans van een libelle. Het was een snelle jager en leek routes te volgen. Vogels scheerden over het water om eruit te drinken en te vissen. Hij bracht zijn blik naar beneden waar hij in het heldere water vissen kon zien zwemmen. Ze waren prachtig en vet. Deze waren sneller dan de riviervissen, ze slalommede tussen de rivierplanten door met een enorme snelheid. Uiteindelijk bleef zijn blik hangen op de lelies en de bijtjes die deze lekkernij verorberde. Zijn medicine cat had hem gezegd dat hij weg moest blijven van de lelies, ze waren giftig. Niet alleen om te eten, maar ook het stuifmeel dat je inademde was enorm gevaarlijk. Nu was het echter veilig, het was alleen gevaarlijk in de herfst en in de lente, de overgansseizoenen.

+ Rosefrost

( wyatt )

Ze... had nog nooit zoiets moois gezien, het was werkelijk prachtig hier. De bloemen in het water- het leven waar deze plek van barste. Rose glimlachte- echter kon ze niet helpen om een beetje pijn te voelen- ze wist dat ze nooit zo mooi zou zijn als deze plek. Ze kwam niet eens in de buurt. Haar ogen vielen al snel op een clan genoot, berrylicker dar was zijn naam niet? Eh het bleef een rare naam, vond zij dan. Maar hey- dat hoefde niks over zijn persoonlijkheid te zeggen. De flame point kattin liep op de kater af- haar ogen werden even afgeleid door de vogels die zo sierlijk voorbij vlogen, oh ze zou echt alles geven om zelf ook te kunnen vliegen. 'Hey' sprak ze als begroeting. Terwijl ze naast de kater plaats nam 'Ik dacht je kan wel wat gezelschap gebruiken' legde ze toen uit- bij gebrek aan beter.

{ We had this conversation already } 1rrpdc

x:

Theme

Zijn oortje bewoog een beetje toen een kattin hem gezelschap wou brengen. Met een glimlachje en nog steeds die grote enthousiaste ogen verwelkomde hij haar. "Hallo, dankjewel!" Berrylicker draaide zijn kopje terug naar het kleine meertje. Stiekem wou hij erin gaan zwemmen, maar nadat Feathertail en Raven hier verdronken in waren, was dat precies niet meer zo een aangenaam idee. "Ben jij hier al eens geweest?", miauwde hij met een stem die verraadde hoe adembenemend hij het vond.

( wyatt )

De kater was zeer enthousiast, iets wat niet echt nodig was. Zij was het immers maar, niet veel bijzonders. Maar goed, hij wilde vast enkel beleefd zijn. Ze volgde zijn blik terug naar het water- het drong nu pas tot haar door dat dit het meertje was waar Raven verdronken was; ze miste hem. Ze was er niet voor hem geweest toen hij haar nodig was, iets wat ze nooit van haar zelf zou vergeven. Het was de kater die tegen haar sprak; dat haar weer terug in de realiteit bracht. Hier? nee ze was hier niet eerder geweest, maar als ze dat wel was had ze misschien Raven kunnen redden... Kort stonden haar nekharen wat overeind. Maar ze vermande zich, het had geen zin om er slecht over te voelen. Het zou hem niet terug brengen. 'Ah' bracht ze uit, terwijl ze met haar blik naar beneden gleed. 'Nee'

x:

Theme

Er viel een pauze en de ragdoll keek in zijn ooghoeken naar Rose. Haar blik was op het water gericht, maar ze zag duidelijk niets. Hij bewoog het tipje van zijn staart en richtte zijn oortjes naar voren. Roses haren rezen eventjes overeind. Ze had verdriet. Berrylicker zuchtte toen ze eindelijk sprak. Hij schoof een beetje op en drukte zijn lichaam tegen de mooie poes aan. "Ik mis hem ook." Hij was een goede clangenoot geweest en ook leuk om mee te praten.

( wyatt )

Ze schrok lichtjes van het het fysieke contact voelde bijna vreemd voor haar,Het was wel een tijdje geleden dat ze de lichaam van een ander zo dicht tegen de hare had gevoeld. Maar het voelde niet slecht, maar het feit dat er nog iemand was die Raven miste gaf haar nog een beter gevoel. Hij verdiende immers gemist te worden, het zou niet de eerste keer zijn dan een dood genegeerd werd. 'Ik kende hem al- toen hij een kit was' liet ze hem weten, het was al een tijd geleden. Rose zuchten, en keek naar haar reflectie in het water. Ze voelde zich opeens heel oud.

x:

Theme

Haar woorden deden hem oud voelen. Dat was hij ook, hij ging al 16 lange manen mee. Het leek echter nog gisteren toen hij zijn apprentice naam kreeg. Berrypaw. Nu moest hij het doen met -licker, wat veel minder gaaf klonk. Achja, gelukkig hadden zijn ouders een degelijke uitleg gegeven voor de naam. Ze hadden namelijk gevraagd aan Butterstar om hem die naam te geven. Ze moest stiekem gelachen hebben in haar den. Hij ronkte zachtjes. Niet alleen om de gedachten, maar ook om Roses uitspraak. "Was hij niet degene die schelpen liep te verzamelen?"

( wyatt )

Rosefrost liet haar blik weer terug glijden naar de kater- hij had prachtige blauwe ogen. Ze verdronk er bijna in. Ze knikte vervolgens op zijn vraag, Raven hield inderdaad van schelpen. En maakte het dan ook een gewoonte om ze te verzamelen. 'Dat was hij inderdaad' sprak ze warm, terwijl er een glimlachje rond haar lippen vormde. Het was fijn om zo over hem te denken, ze had dat ook liever als laatste gedachte aan Raven. Zo herdachte ze hem in ieder geval. Als de blinde zwarte kater die schelpen verzamelde-vol rust en vrede.

x:

Theme

Er ontsnapte een enthousiaste grinnik zijn lippen. Ja het was wel een grappige kitten geweest. Berrylicker en Rosefrost bleven zo een tijdje zitten. Hij liet zijn stem niet meer horen en keek uit over het water. Chivypaws woorden rommelden in zijn kop. Zij was degene die hen gevonden had. Berrylicker werd weer een beetje verdrietig. Het klonk zo kinderachtig, maar hij kon niet ontkomen aan wat hij voelde. Uiteindelijk schudde hij zichzelf uit de trance. Hij trippelde naar voren, naar het water en boog zijn hoofd. Hij ging er niet uit drinken maar... snuffelend ving hij de geur van waterrat op. Ze leefden normaliter niet in dit gebied, maar door het meer was dit waarschijnlijk veranderd.

( wyatt )

Nadat ze haar worden had gesproken hoorde ze de kater enthousiast grinniken, de flame point poes glimlachte. En schudde lichtjes met haar hoofd, hij was zeker 'One of a kind' Rose draaide met haar oor toen de kater naar voren stapte en met zijn neus boven het water ging hangen, iets in de poes vertelde haar om naar voren te gaan en hem een flinke duw te geven. Zodat hij in het water zou belande, als grap dan natuurlijk. Maar wat als hij ook zou verdrinken? De kans was klein...maar toch deed de poes het maar niet. 'Wat is er?' vroeg ze toen maar terwijl ze ook naar voren trippelde om te zien; wat hij zag. Of rook, want de vage geur van waterrat vulde haar neus gaten. Had dat zijn aandacht getrokken? Vast wel.

x:

Theme