MORROW

♦ General Info

Name: Morrow
Name meaning: -
Affiliation: Rogue
Place of birth: Starlake
Residence: Linwood park
Religion: None
Gender: ♀

♦ Physical Appearance

Body type: Skinny, with minimal muscle build but long legs
Fur color: Ivory
Fur pattern: Dark striped and dark rosettes
Eye color: Blue-green
Nose color: Dark pink
Paw pads: Dark pink
Noticable features: Somewhat of a pointy shaped snout, long legs
Scarring: Pink scar on the bridge of her nose, claw mark on her left shoulder, misses right ear tip

♦ Family

Mother: Unknown ✟
Affilation: Unknown
Status: Death
Cause of death: Giving birth

Father: Senji
Affilation: Rogue
Former affilation: SkyClan, Bloodclan
Status: Alive

Sister: Unknown ✟
Affilation: Rogue
Status: Death
Cause of death: Stillborn

Brother: Unknown ✟
Affilation: Rogue
Status: Death
Cause of death: Stillborn

Bloodline: 50% SkyClan - 50% Unknown

♦ Character's Past

Early childhood
Morrow is de enigste van haar nestgenootjes die levend ter wereld is gekomen. Ze was wat kleiner dan normaal maar leefde. Haar zusje en haar broertje waren al dood voor ze ter wereld kwamen. Haar stervende moeder had één laatste wens en dat was dat haar vader haar zou beschermen ten koste wat het kost. Senji echter zag de dood van zijn geliefde partner, het enigste waar hij ooit om had gegeven, als een voorteken en gaf zijn enigst levende kind de schuld daarvan. Hij koesterde ook geen enkele warme gevoelens jegens haar.

Middle childhood
Toen ze oud genoeg was begon haar vader haar te trainen. Hij wilde zo snel mogelijk dat ze voor zichzelf kon jagen zodat hij niet voor haar hoefde te blijven zorgen. Rond de vier manen begon hij en daarbij kwam ook het vechten. Jagen was ze slecht in maar vechten kon ze niet. Senji vocht te hard en was on-vergevend. Als ze een fout maakte strafte hij haar ongenadig. Hoe hard ze ook probeerde hem het naar de zin te maken het lukte haar niet. Ze hield er vaak pijnlijke wonden en spieren aan over. Enkele groeide uiteindelijk uit tot littekens. Al snel leerde ze dat ze maar het beste kon doen wat hij van haar vroeg. Ze leerde om niet meer te gaan huilen als hij haar pijn deed omdat dat alleen maar resulteerde in meer pijn. Ze leerde haar mond te houden wanneer dat nodig was en hem te gehoorzamen in elke manier die hij van haar verwachtte. Maar het was niet genoeg. Hij bracht haar uiteindelijk naar bloodclan territorium en liet haar daar achter om te sterven. Zich er van bewust dat zijn dochter mogelijk niet in staat was om voor zichzelf te zorgen. Anders met de troostende gedachten dat de bloodclan katten haar wellicht zouden vermoorden en hij van haar verlost zou zijn.