| | 717 Afwezig "Error_"
| CAT'S PROFILEAge: 137 moons †Gender: She-cat ♀Rank: Outpost Guard |
| | | | Hannah 319 Actief If you’re drop dead gorgeous
You should just
Drop
Dead.
| |
| | | | 717 Afwezig "Error_"
| CAT'S PROFILEAge: 137 moons †Gender: She-cat ♀Rank: Outpost Guard |
| | | | Hannah 319 Actief If you’re drop dead gorgeous
You should just
Drop
Dead.
| |
| | | | 717 Afwezig "Error_"
| CAT'S PROFILEAge: 137 moons †Gender: She-cat ♀Rank: Outpost Guard |
| Onderwerp: Re: Our song on the radio ma 4 jun 2018 - 16:49 | |
| Fortuna lachte sadisties toen de witte kittypet onder haar gilde en weg probeerde te wurmen onder haar sterke grip. "laat me los!" Schreeuwde ze waarop Fortuna juist haar klauwen dieper in haar borstkas duwde. "Houd toch je zielige schreeuw bek" Grauwde ze. "Je weet de regels. Betreed je ons gebied dan zal je boeten" De zwarte Elite member liet haar nagels dieper in haar lijf zinken en grijnsde vies. "Ik bedoel, wat is jouw leven nou waard kittypet? Wie zullen je missen? Je twolegs?" Fortuna schudde haar brede kop en drukte haar poot op de keel van de witte she-cat zodat ze geen lucht keer kreeg.
|
| | | Hannah 319 Actief If you’re drop dead gorgeous
You should just
Drop
Dead.
| |
| Onderwerp: Re: Our song on the radio za 9 jun 2018 - 0:43 | |
| If I die young bury me in satin. Lay me down on a bed of roses Sink me in the river at dawn Send me away with the words of a love song
Ze had dit ooit wel zien aankomen. Al de waarschuwingen over de Elite, maar ze het nooit verwacht dat ze voor het eerst echt kon verwachten dat de zwarte kattin degene was die ze het laatste zou zien voor ze haar laatste adem zou uitblazen. Toen haar nagels dieper haar borstkas in gingen begon de poes meer tegen te stribbelen. Maar algaiw voelde ze haar lichaam vermoeid raken. Het was zich klaar aan het maken op het ergste- op het moment dat zijzelf niet zou willen toegeven. Had ze maar in ShadowClan gebleven. Dan had ze niemand teleurgesteld. De witte kattin kon zeker toegeven dat haar keuzes te snel waren geweest. Zou StarClan nog steeds op haar neerkijken? Of hadden ze haar al los gelaten? Al manenlang had ze zich zorgen gemaakt om haar Clangenoten- en de sterren. The sharp knife of a short life, Well I've had just enough time
Met elke seconde voelde ze haar gedachtetrein langzamer rijden. Maar dat kwam ook omdat ze weinig lucht binnen aan het krijgen was. Haar blauwe ogen keken wanhopig naar de lucht en de donkere wolken terwijl ze naar adem probeerde te happen. "Houd toch je zielige schreeuw bek. Je weet de regels. Betreed je ons gebied dan zal je boeten. Ik bedoel, wat is jouw leven nou waard kittypet? Wie zullen je missen? Je twolegs?" Ze zwiepte nijdig met haar staart, maar ook dat stopte algauw. De pijn was nu op een plek gericht dat haar spieren gewoon lieten verkrampen. Het had geen nut meer om tegen te stribbelen. Behalve dat het hopelijk een ader zou raken- en dat het eerder afgelopen was. Nu waren het pijnlijke tellen tot ze eventueel het einde van haar begin tegemoet zou komen. And I'll be wearing white when I come into your kingdom I'm as green as the ring on my little cold finger I've never known the lovin' of a man But it sure felt nice when he was holding my hand There's a boy here in town says he'll love me forever Who would have thought forever could be severed
Haar nagels werden in de aarde geboord terwijl ze haar best deed de pijn tegen te gaan. Ze voelde haar lichaam langzaam wegglippen, het voelde alsof ze te moe was- in slaap wou vallen. Clover slaakte nog een gil in pijn en paniek. Waarna ook haar stem kwijtraakte. Ze kon niet bewegen, niets schreeuwen om hulp. Het enige wat ze kon doen was toekijken hoe de Bloodclanner met een grijns toekeek en de scherpe pijn in haar nek voelen. Er begon een kleine poel van bloed te vormen. Dat haar mooie, witte vacht gelijk verpestte. Langzaamaan werd het wazig voor haar, haar tegengestribbel stopte abrupt terwijl al haar spieren zich tegelijk ontspanden. Haar lichaam had het opgegeven. Het werd wazig voor haar ogen. Voor even dacht ze een groep katten te zien die haar langzaamaan aan het naderen waren. Maar toen ze nogmaals knipperde was het maar de zwarte kattin die ze kon zien. Nu pas liet ze los. Ze had geen doel af kunnen maken. Maar toch- het leek ernaar uit dat dit haar voorgeschreven was. Now an angel will die Covered in white, closed eye And hoping for a better life This time, now we'll fade out tonight Straight down the line
It's too cold outside For angels to fly Angels to fly, fly, fly Angels to fly, to fly, to fly Angels to die✞ CLOVERBLOSSOM ✞
C L O V E R B L O S S O M
✞ S t a r C l a n w a r r i o r ✞ |
| | | 717 Afwezig "Error_"
| CAT'S PROFILEAge: 137 moons †Gender: She-cat ♀Rank: Outpost Guard |
| Onderwerp: Re: Our song on the radio zo 10 jun 2018 - 10:47 | |
| Het gene gebeurde wat er te verwachten viel. Ze ontnam het leven van een indringer voor de zoveelste keer. Het leek wel routine te zijn voor de zwarte Elite member, het deed haar dan ook niks toen ze haar tanden in de kittypets keel begroef. Ze had geen zin en/of tijd om lang met haar slachtoffer te spelen. Ze had vandaag meerdere dingen te doen dan uitgebreid iemand te doden. Fortuna drukte haar ogen tot spleetjes en beet door tot ze voelde dat de she-cat onder haar een levenloze lichaam veranderd was. Haar witte vacht was rood gekleurd, liggend in een poel van haar eigen bloed. Een grimas trok over haar lippen toen ze een kort blik gunde op haar werk voor ze de witte kittypet met een ruk oppakte en meesleepte naar een struik. Ze ruimde haar dingen op zoals hoorde. Met geen enkel moeite gooide ze het lichaam ergens in een gewas en likte het bloed van haar klauwen af. Zo, opgeruimd staat nestjes.
- Topic uit.
|
| | | |
| Permissies van dit forum: | Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum
| |
| |
| |