{Inval topic} Lets Try Again

“I do not suffer from insanity, I enjoy every minute of it.”

Edgar Allan Poe

Het was niet heel ver lopen; het Windclan gebied. Maar misschien kwam het door het feit dat ze grote stappen konden zetten, de weg er naar toe war redelijk stil. Maar er hoefde ook niet veel gezegd te worden, Brat wist in ieder geval precies wat ze moest doen. Toen ze bij de grens aankwamen, aarzelde ze voor een spilt seconde; was het wel wijs? Om het tegen een clan zoals deze op te nemen? Hmm het maakte niet veel meer uit, ze kon nu niet meer terug. Ze wilde Fortuna geen reden geven om haar als een lafaard te zien. Ze keek even naar de zwarte poes, maar richtte haar blik al gauw weer op de omgeving om haar heen. Ze waren nu op Windclan gebied, nu wachten tot iemand hun zou opmerken.

// Fortuna // Open voor Windclanners

from Kíli @ Kickstart

THERE ARE THINGS OUT THERE THAT YOUR LITTLE MINDS WILL NEVER COMPREHEND

Brat en zij spraken niet veel onderweg, af en toe een woordje werd er gewisseld maar voor de rest bleef het muisstil. Iets wat misschien ook handig was, nu kon ze denken over het plan hoe ze Windclan zouden aanpakken. Waarschijnlijk zouden ze een patrouille tegenkomen waarop ze het tegenop moesten nemen maar ze maakte zich geen zorgen. Ze was al wat ouder en dus een stuk ervaren, het zal vast en zeker goed komen. De zwarte Elite member liep door met grote stappen net als Brat. De twee Bloodclanners waren er dus binnen een mum van tijd. Fortuna keek rond. Haar grijze blik gericht in de verte toen ze voor de grens stond. Hun vieze angsthazen geur was hier overal te ruiken. “Ik zie niks” Mauwde ze na een klein tijdje. “Zullen we dieper het territorium ingaan?” Vroeg ze toen.

- Open voor Windclanners!

Panthersoul was er weer eens opuit gegaan het territorium in. Hij voelde zich nog steeds niet helemaal comfortabel in het kamp nadat hij het lichaam van Snowbird er naartoe had gebracht. De beelden bleven nog steeds in zijn hoofd spelen als hij er was en hij probeerde dan ook zo veel mogelijk het kamp uit te blijven overdag. Hij had dan nu ook zijn tocht voortgezet richting de grenzen om wat meer van het territorium te gaan bekijken. Echter kwam al snel een geur zijn neus binnen, die hij hier niet had willen ruiken, de geur van Bloodclan. Na het gevecht bij fourtrees had hij verwacht dat ze de clans weer een keer zouden gaan aanvallen, maar hij had niet verwacht dat het zo snel zou zijn. Zijn haren stonden overeind, terwijl hij dichterbij sloop, hij wist tenslotte dat hij niet veel bedekking zou hebben van de omgeving. De bron van de geur, bleken twee bloodclankatten te zijn en gelukkig niet de volledige clan. Toch zagen de twee poezen er ouder dan hem uit en hadden ze waarschijnlijk meer ervaring, maar hij wist dat hij ze hier niet kon laten blijven. Hij strekte zich dan ook uit tot zijn volle grootte en stapte op de twee poezen af. "Wat doen jullie op Windclan territorium?" Vroeg hij met een lichte grom in zijn stem. Hij was de pineut als dit op een gevecht zou uitdraaien, maar hij wist dat hij nu niet veel keus meer had, tenzij er nog andere windclanners zouden komen.

De gore geur van BloodClan was zijn neus ingedreven tijdens de jacht. Alert had hij zijn prooi laten lopen en was hij direct naar de geur toe gegaan. Zijn gevlekte vacht deinde op en neer tijdens zijn tocht naar de geur toe en daar aangekomen zag hij Panthersoul staan die twee BloodClanners aansprak. Hij ging direct naast de bengaalse kater staan die hij een even geruststellend aankeek. Hij wendde zijn blik tot de rode poes en de andere was zwart. De zwarte hoorde hij nog voorstellen om dieper het gebied in te gaan. "Ik dacht toch mooi van niet dat jij dieper ons gebied in ging BloodClanner" gromde de kater. Hij ontblootte zijn nagels en vouwde zijn oren plat tegen zijn schedel aan. Die katten hadden hier niks te zoeken en waarschijnlijk was hij niet de enige die die stank had geroken. WindClan zou ze uitdrijven en indien nodig ernstig verwonden.

The heart of a Stallion

De kans was ook niet groot dat ze nu de hele clan tegen kwamen, ze moesten wel een tijdje rond struinen. Voordat de boskatjes hun aanwezigheid op zouden merken, wist die ouwe heks dat dan niet? De zwarte kattin stelde vervolgens voor om veder het gebied in te gaan, Brat knikte enkel. En liep naar voren, verwachtend dat de oudere kattin haar zou volgen.

Het duurde echt niet lang voordat ze een kwade stem hoorde; hmm ze had echt verwacht dat ze langer te tijd zouden hebben. Misschien was hun geur toch sterker dan ze dacht, ze was er immers zo gewend aan dat ze het zelf niet rook. Maar goed, dat maakte niet veel uit. Brat draaide haar kop naar waar de stem vandaan kwam, een bruine kater met groene kijkers. Brat greens maar voordat ze iets kon uitbrengen kwam er een tweede kater bij. "Ik dacht toch mooi van niet dat jij dieper ons gebied in ging BloodClanner" Bromde de kater, Brat greens en klapte haar lange en scherpe nagels uit. Ze keek de kater uitdagend aan. 'Hou ons maar eens tegen' sprak ze terwijl ze een blik wisselde met Fortuna.

THERE ARE THINGS OUT THERE THAT YOUR LITTLE MINDS WILL NEVER COMPREHEND

Bloodclan katten,

Wegens onrealisme qua slechte timing (direct na verjagen van BC) en geen contact opgenomen voor toestemming wordt dit topic gesloten. Ook wordt deze inval als ‘nooit gebeurd’ gezien in de rpg.

Gelieve voortaan met een van de leaders of deputies te overleggen voor dit soort plots opgezet worden. Mocht dit nog een keer voorkomen zal jouw karakter in rpg mogelijk gestraft kunnen worden.

Mvg het team

One voice may speak you false,
but in many there is always truth to be found.