Truth be told [Oceanbreeze][Shatteredice?]

Het was een tijdje geleden dat Shatteredice onverwachts moeder was geworden en Stallionheart en de flamepoint kattin een tweetal kittens het kamp in hadden gedragen. Het was een verrassing geweest voor de jonge Leader, zelf was ze namelijk al een aantal keer Queen geweest, waardoor ze de tekenen van zwangerschap wel kende. De clan had veel jonge katten die de toekomst van Windclan konden verzekeren. Sterke katten, waaronder haar eigen kittens en nu hopelijk ook de jonge kittens van de twee Warriors. Ze had wel door dat de gevlekte kater voor haar den stond en wat onzeker leek te zijn om haar te benaderen. Hoewel ze zich beduidend beter voelde dan een poos geleden, wist ze ook wel dat Stallionheart haar niet meer zorgen wou bezorgen. Haar blauwe ogen stonden scherp en helder, terwijl ze opstond om de kater naar zich toe te roepen. Voordat ze dat echter kon doen, had hij duidelijk de moed bijeen geschraapt en was hij naar binnen gestapt, waarna hij zijn keel schraapte. "Oceanbreeze?" Klonk er waarna hij naar links keek. Oceanbreeze stapte rustig naar hem toe en nodigde hem uit met een kleine beweging van haar oor. "Wat is er?" Mauwde ze kort en een tikkeltje zakelijk maar nog steeds warm.

Het was niet alleen Stallionheart die haar had opgezocht maar ook Shatteredice. De flamepoint volgde de torbie kater een paar seconden later haar den in. Haar blauwe ogen richtte de Leader kalm op de twee Warriors. Welke ze vertrouwde, Stallionheart had al bewezen een trouwe kater te zijn en Shagteredice was zachtaardig en warm van karakter. Waardoor ze wist dat de kittens twee goede ouders hadden, ouders om trots op te zijn. Zelfs al maakten ze fouten. De andere kattin kwam naast Stallionheart zitten waarna ze de kalme Leader eeen respectvol knikje gaf. Oceanbreeze neeg haar kopje kort waarna ze de kater nieuwsgierig aan keek. "Oceanbreeze, wat ik nu ga vertellen moet tussen ons drie blijven," Mauwde de kater waardoor de kattin iets alerter rechterop ging zitten. Ze kon niets beloven, al had ze niet het idee dat de informatie ernstig was. Voordat hij verder sprak gleed zijn smaragdgroene blik kort naar Shatteredice en weer terug naar Oceanbreeze. "De dag dat wij terugkwamen met Rainkit en Toxickit is er iets gebeurd. Die twee kittens hebben wij gevonden in de buurt van het Camp." Verklaarde de kater terwijl hij haar peinsende blauwe blik vasthield. "Er hing een Windclan geur omheen," Het was goed om te weten dat de kits niet van een of andere Rogue waren al maakte ze zich hier wel zorgen om. Welke ouder liet zijn of haar kits in de steek. "Rainkit en Toxickit mogen dit nooit te weten komen. Wij voedden ze op alszijnde echte ouders. Toch wilde ik je dit graag vertellen omdat ik niet wil dat er geheimen zijn voor jou als Leader," Mauwde de kater waardoor Oceanbreeze haar priemende blauwe ogen verzachtte tot een warme blik. "Ook Shatteredice was hiermee eens," Klonk er als toevoeging. "Naar wie de echte moeder is kunnen we alleen maar gissen," Vervolgde hij waardoor Oceanbreeze diep zuchtte. Dit betekende dat ze een Warrior hadden die weigerde een Queen te zijn en haar kittens te beschermen. Dat kon ernstig zijn. Ze knikte enkel wat afwezig voordat ze de conclusie trok dat beide Warriors goed hadden gehandeld. Had ze zelf ook niet met Cootsnarl een kitten binnen gehaald die een Windclan geur droeg en was achtergelaten. Het ging om de gezondheid van de kits en die waren beschermd door de ouders, adoptie maakte dus niet uit. "Bedankt voor het vertellen. Weet je zeker dat de kits het niet ooit moeten weten. Straks komen ze een kat tegen die op hen lijkt en rakem ze verward over hun afkomst." Vroeg ze enkel. Meer drama zoals dat van Mousewish en Brindleleaf konden ze niet gebruiken.

Oceanbreeze wist hoe het was om kittens op te nemen in een familie. Hoewel ze altijd eerlijk was geweest tegen Silverdew en Burnetpaw, was het lastig voor jonge katten om opgenomen te zijn in een ander gezin. Ook al waren ze vol liefde ontvangen. Ze wou de kittens de mogelijkheid tot een goed gezin, een warme familie niet ontnemen. Al baarde ze zich zorgen om het feit dat de twee kittens waren achter gelaten. De kater dacht na over de rustige woorden die de kattin had uitgesproken, naar haar zorgen om de situatie. "Ik denk dat het beter is van niet. Ze lijken op mij en Shatteredice." De kater had in dat opzicht wel een punt. De vachtkleuren van de twee jonge aanwinsten waren soortgelijk aan die van dw adoptieouders. Oceanbreeze boog haar kop even waarna ze op een rustige gedempte toon sprak. "Mijn zegen hebben jullie, zorg goed voor ze." Hierna knikte ze beide katten vriendelijk toe en rekte ze zich uit. "Stallionheart, Shatteredice," Groette ze beide katten waarna ze hen de uitgang wees. Niet omdat ze hen persé weg wou hebben. Maar omdat ze andere taken had