It is in my blood.

Onderwerp: It is in my blood. ma 18 jun 2018 - 21:52

De scherpe groene blik van de tom was gericht op de prooi die voor zijn poten rondliep. De adrenaline begon te gieren in zijn lijf en hij voelde dat zijn spieren zich op de juiste manier aanspanden; overleven leek wel een gegeven te zijn die in zijn bloed zat en niet iets wat hij moest aanleren. Hij had direct al gemerkt dat het leven in de bergen veel aangenamer voor hem was dan het leven als een kittypet, maar zijn moeder had daar anders over gedacht en toen duidelijk was dat ze zijn idee niet steunde, was hij weggelopen. Hij had een territorium voor zichzelf afgebakend waar hij op kon groeien en dat was voor de voorbije moons goed gegaan. Maar toch merkte hij dat hij meer en meer begon te smachten naar de groep katten waar door heel Twolegplace angstvallig over werd gefluisterd. BloodClan. Vine had hier en daar wat verhalen opgevangen, maar nooit duidelijke informatie gekregen. Hij had de grens dikwijls onderzocht, maar had nog nooit een BloodClancat in levende lijve gezien. Daar wilde hij graag verandering in brengen. Hij had geoefend en de spieren in zijn lichaam waren duidelijk te zien. Hij wist wat zijn sterktes en zijn zwaktes waren, hij wist dat hij bereid was om te moorden als dit zou moeten. Hij was klaar voor dit leven, maar hij wist dat het zelfmoord was als hij zomaar even dat kamp binnen zou wandelen. Als hij de verhalen moest geloven, zouden ze je de strot afbijten voordat je iets kon zeggen. En dus stond hij, behoedzaam als altijd, aan de grens die de geurmarkeringen van de BloodClanners duidelijk maakte. Hij opende zijn bek om de bloedgeur in te drinken en merkte verschillende geuren op, voornamelijk die van rogues. Plotseling merkte hij een beweging op. Een BloodClancat? Hij dook ineen en zijn spieren spanden zich aan in zijn lijf terwijl hij ingespannen bleef turen naar de bosjes voor hem. Zijn lichaam was alert op gevaar en zijn vacht rees langzaamaan omhoog. “Wie is daar?” vroeg zijn kille stem luid.

+ Alleen Thora

Onderwerp: Re: It is in my blood. di 10 jul 2018 - 13:34

De jonge commander patrouilleerde de grenzen van het Bloodclan gebied. Langzaam maar zeker begon het zijn van een Commander eindelijk te werken voor de jonge Thora, al bleef het enorm moeilijk. Maar dat zou nog een lange tijd zo blijven. Als ze Shark moest geloven, zouden er altijd katten zijn die haar zouden verafschuwen, zoals Shark zelf ook nog steeds werd verafschuwd. Maar toch werden ze geaccepteerd en dit was omdat de regels duidelijk waren. Keerde je je tegen de Commander of Leader van Bloodclan, zou dit je kop kosten. Toch vroeg Thora zich af hoe lang dit zou werken? Want zouden Thora en Shark zich kunnen redden als heel de Elite zich tegen hen keerde? Dan maakte die regels toch niet meer uit? Dit leek nu gelukkig niet het geval te zijn.
Thora kwam tot een halt toen ze een rogue geur op pikte. En niet veel later hoorde ze de kille stem van een kater. Thora vernauwde haar ogen en stapte er op af. "Dat kan ik beter aan jou vragen," reageerde ze dan ook, haar ijsblauwe ogen strak op de cyperse kater voor haar gericht. Één verkeerde antwoord en hij was er geweest.