See for yourself..

Onderwerp: See for yourself.. ma 24 okt 2011 - 12:37

Charcoalflare stapte sierlijk het SkyClan kamp uit. Haar fluweel zachte pootjes brachten haar geruisloos richting de hoge bomen. De bloesem was al weer lang verdwenen, maar dit maakte haar niet zoveel uit. Het kon dan wel romantisch zijn, toch had het verder niet veel nut. In groenblad waren er immer voldoende appels en ander fruit. Dit lokte op zijn beurt weer prooidieren. Vrolijk stappend kwam ze aan bij de bomen waar ze wilde zijn. Hoog torende ze boven haar tortoiseshell vacht uit. Met een gigantische sprong, belandde ze op de eerste tak. Deze sprongen konden alleen SkyClan katten maken. Achterpoten die gemaakt waren om te springen, spieren sterker dan die van enig andere Clan. Tussen de takken keek ze rond met haar helderblauwe ogen. Een eindje verderop sprong een eekhoorn van tak naar tak. De poes ging goed staan, zette haar nagels in de bast van de boom en nam een aanloop. Met een vlugge uithaal sloeg ze de eekhoorn neer tegen de tak en beet het diertje vlug dood voor het weg kon rennen. Trots pakte ze het beestje op en besloot dat ze geen zin had om verder te jagen. Met grote sprongen kwam ze weer op de bosgrond terecht en rende op een snel tempo terug naar het kamp. Eenmaal aangekomen volgde ze het smalle pad naar beneden het kamp in en legde ze de prooi neer op de prooistapel. De mooie poes ging in de schaduw van de kampwand zitten en wachtte geduldig tot er een leuke kat langs kwam om een babbeltje met haar te maken.

(Sorry, mini, maar ik kom wel weer in)

All my life I've been good, but now,
Whoaaa... I'm thinking What The Hell,
All I want is to mess around,
And I don't really care about,
If you love me, If you hate me,
You can't save me..

Onderwerp: Re: See for yourself.. ma 24 okt 2011 - 16:21

Met zijn krachtige klauwen werkte de zilvere kater zich via de stam omhoog en sprong hij op één van de grote takken die als zijn slaapplaats dienden. De zon reek boven het groene dak van het woud toen hij met zijn lichtgroene ogen over het territorium tuurde. Gister had hij een vreemde verwoesting in het bloesembos aangetroffen. Het was niet groot, maar duidelijk niet door een kat aangericht. Misschien een das? Silverfang besloot dat hij straks nog een patrouille zou lopen om de plek nog eens nader te onderzoeken, want zo van bovenaf leek alles er vredig bij te liggen en vormde het plaatje een mooi vergezicht. Hij kon zich niet indenken dat katten uit een clan zoals Windclan blij konden zijn zonder de mogelijkheid om in een boom te klimmen. Zij zagen misschien iets in de kale, grote heide, maar hij voelde zich toch het fijnst onder de dichte begroeiing van het woud, of de ruige beschutting van de hoogstenen. De kater schudde met zijn kop en sprong toen weer naar beneden, dit keer door zich van tak naar tak te werpen. Toen zijn poten eenmaal de grond weer hadden bereikt, keek hij het kamp rond. Het was misschien verstandiger om iemand met zich mee te nemen.
Silverfang kon het zichzelf niet kwalijk nemen dat zijn oog viel op de knappe katin Charcoalflare, die rustig leek te genieten in de koele schaduw. Even twijfelde hij, wilde haar rust niet verstoren omdat ze aan haar geur op te merken duidelijk nog kort geleden had gejaagd. Maar, er was op dit moment geen andere warrior beschikbaar. Uiteindelijk liep hij met kalme passen op haar af en knikte hij haar toe met een warme glimlach. "Zou deze mooie dame mij willen vergezellen in een patrouille?" vroeg hij op bekoorlijke toon. "Ik heb gister iets aangetroffen waar ik me een beetje zorgen over maak, en voor ik het aan Duststar vermeld wil ik het eerst nog even goed onderzoeken," voegde hij er dit keer met normale klank aan toe. Normaal zou hij zoiets meteen aan zijn leider vertellen, maar op dit moment leed zijn oude vriend aan een nare koorts, en wilde hij hem niet onnodig ongerust maken. Charcoalflare zou dat vast wel begrijpen.

STORY BEHIND

Onderwerp: Re: See for yourself.. ma 24 okt 2011 - 16:45

Charcoalflare krulde haar staart een beetje rond haar poten. Ze was uniek op haar eigen manier en daar best trots op. Hoewel ze redelijk klein was, zelfs voor een poes, was ze zeker niet op haar mondje gevallen. Stoerdoenerij was er voor deze poes zeker bij. Het was dan ook niet gek dat ze vooral ook veel kater vrienden had. Soms was ze dan weer heel tough, maar had ook wel een zacht kantje dat wel eens gezien werd. Al met al een geweldig karakter, vond ze zelf. Kleine dingetjes waar andere poezen van haar leeftijd zich zorgen over maakte boeide haar niet echt. Alles wat zij wilde was haar gang gaan en lol maken. Voor zover dat ging, want respect naar de hogere rangen en de warrior code had ze natuurlijk wel. Hoewel dit ook een tijdje nodig had gehad om echt tot haar door te dringen. In haar zichtsveld sprong Silverfang uit een tak en kwam daarna op haar afgewandeld. Met een voldane glimlach begroette ze hem. Ze had wel gehoord van de zieke Duststar, natuurlijk hij was haar leider, maar ze wist niet dat het momenteel zo erg was dat zelfs Silverfang hem even wilde laten rusten. 'Beleefd als altijd. Tuurlijk wil ik met je mee, Silverfang' zei ze vriendelijk tegen hem. De toon van respect was door haar stem heen te horen. Misschien deed ze vaak wat ze wilde, onbeleefd zijn in zo'n situatie was uiterst ongepast.

[Again klein x'D]

All my life I've been good, but now,
Whoaaa... I'm thinking What The Hell,
All I want is to mess around,
And I don't really care about,
If you love me, If you hate me,
You can't save me..

Onderwerp: Re: See for yourself.. ma 24 okt 2011 - 19:27

"Dankje," antwoordde Silverfang, terwijl hij zijn mondhoeken weer omhoog krulde tot een glimlach om aan te geven dat hij blij was dat ze mee wilde. De zilvere kater draaide zich om, wenkte haar vriendelijk met zijn kop en liep toen richting het smalle pad dat de ingang van het kamp vormde. Terwijl zijn poten hem de helling opdroegen, gingen zijn gedachten even bezorgd naar Duststar. Het was nooit goed nieuws als de leider ziek werd, dit kwam bijna nooit voor en Silverfang hoopte vurig dat het geen slecht teken was van Starclan of dergelijke. Het zorgde niet alleen voor instabiliteit en onrust in de clan, zelf liep Silverfang de poten uit zijn lijf om alles een beetje op orde te houden. Bovendien was hij doodongerust over zijn vriend - ook al deed de medicijnkat wat ze kon - en wilde hij hem geen enkele reden geven om zich zorgen te maken, wat ertoe leidde dat hij nog meer op zijn schouders kreeg. En dan was er ook nog het gerucht dat er kitten van clans werden gestolen. Silverfang keek even kort om naar Charcoalflare. Gelukkig was ze bereid hem te helpen, ondanks het feit dat de zon bijna zijn hoogste punt had bereikt en voor de warmste periode van de dag zorgde. Skyclan mocht zich prijzen met zulke warriors. Hij opende zijn bek. "Het is bij het Bloesembos, niet zo heel ver hiervandaan," miauwde hij. De kater verlaagde zijn tempo zodat hij naast haar kwam te lopen. "Met een beetje geluk is het niks ernstigs en kunnen we daarna weer de koele schaduw opzoeken," vervolgde hij, terwijl hij zijn blik op de strakblauwe, bijna droog lijkende lucht wierp en zacht zuchtte.

[[ Nou en, die van mij zijn ook zo. xD Btw, ik weet niet of het nou nog midden zomer is of niet, maar in deze post dus nog ff wel. ;D]]

STORY BEHIND

Onderwerp: Re: See for yourself.. di 25 okt 2011 - 12:32

Charcoalflare's mondhoeken stonden gekruld in een sierlijke glimlach, terwijl ze opstond en achter de zilverkleurige kater aan trippelde. Vanwege haar kleine, lichte bouw, kon ze perfect geruisloos stappen zonder er al te veel moeite voor te doen. Ietwat vrolijk volgde ze hem de helling op, die naar het prachtige SkyClan bos leidde. Ze was heel tevreden over het kamp. Wanneer je niet wist waar het precies zat, zou je er zo in kunnen vallen. Indringers waren dus niet makkelijk binnen. Hoewel het niet iets voor haar was om zich heel veel zorgen te maken over dingen, was er toch wel iets waar ze nu aan dacht. Duststar was ziek, juist op het moment dat er kittens waren gestolen van alle Clans, behalve die van hen.. Ze vroeg zich af of de anderen hun zouden beschuldigen voor het stelen van die kittens, maar tot zover was iedereen elkaar al bijna in de haren gevlogen. Ongeacht of er bij hen gestolen was of niet. In een plots verlaagd tempo kwam Silverfang weer naast haar lopen. De smalle ingang naar het kamp lag al achter hen, de helder blauwe hemel boven hen. 'Oke' zei ze als antwoord. Daarna keek de tortoiseshell hem doordringend aan. 'Is het gek als ik me zorgen maak.. Ik bedoel, Duststar ziek in zo'n situatie. De andere Clans zullen vroeg of laat door hun woedde heen zien dat er alleen bij SkyClan geen kittens missen. Dit zal ons nog wel in de problemen brengen denk ik dan' zei ze tegen hem, half tegen zichzelf. Haar volle staart maakte een korte zwiep. Haar instinct zei haar dat ze zich zorgen moest maken, maar het lag niet in haar aard om de hele dag te piekeren. Charcoalflare gooide de serieuze blik van haar gezicht en schudde haar hoofd even.

All my life I've been good, but now,
Whoaaa... I'm thinking What The Hell,
All I want is to mess around,
And I don't really care about,
If you love me, If you hate me,
You can't save me..

Onderwerp: Re: See for yourself.. di 25 okt 2011 - 16:41

Silverfang keek haar aan. Hij had haar opmerking min of meer al verwacht, maar het was vreemd om zijn gedachten weerspiegeld van een ander te horen. "Nee, dat is niet gek.. Ikzelf maak me ook ongerust," gaf hij eerlijk toe. Hoe Charcoalflare het verwoordde, leek Duststar's ziekte bijna echt een voorteken. Hij hoopte dat het niet in verband lag met Starclan en de kittenroof, want dat zou inderdaad betekenen dat Skyclan er niet meer zo goed van af zou komen als dat het tot nu toe gedaan had. Silverfang schudde zijn kop, uiteraard kon de ziekte ook gewoon een toevallige kwaal zijn, hij moest zich niet zo druk maken. Op zijn kop verscheen weer een vastberaden uitdrukking en hij glimlachte Charcaoflare toe om haar tevens gerust te stellen. "Maar, maak je niet druk. Eerlijk gezegd denk ik niet dat de clans ons lastig zullen vallen. Het is een te groot risico. We hebben dan wel geen kittens verloren, maar ik zie daar niet genoeg reden in om ons te beschuldigen. Dan hadden we al lang al met een dreigement moeten komen of dergelijke, anders heeft het geen nut lijkt mij," miauwde hij kalm. "Maar mocht het op een aanval uit komen, dan zorg ik er voor dat Skyclan paraat staan en zullen we ze duidelijk maken dat we hier niks mee te maken hebben." Zijn blik gleed weer naar de horizon, terwijl hij even ongerust met zijn oren trok. "Toch hoop ik bij Starclan dat die kleintjes snel weer gevonden worden," voegde hij er zacht aan toe, terwijl hij in stilte ook een schietgebedje stuurde over de welzijn van zijn vriend.

STORY BEHIND

Onderwerp: Re: See for yourself.. di 25 okt 2011 - 22:12

Charcoalflare knikte even toen hij bekende dat ook hij zich zorgen maakte. Blijkbaar was het ernstig genoeg om enige zorgen over te hebben. Ze luisterde aandachtig naar zijn woorden. 'Hmm het kan wel wezen dat wij niets hebben gedaan om het op ons af te roepen, maar zoals ze elkaar al in de haren vliegen. Er zijn kittens van ieder gestolen, je zou niet denken dat iedereen opeens hetzelfde idee kreeg om elkaars kittens te gaan stelen. Ik weet wel dat ze erachter gaan komen en misschien hun poot naar ons zullen wijzen, maar zoals je al zei, we zullen klaar staan' zei ze tegen hem, terwijl ze stug doorstapte. Toen het bloesembos in zicht kwam, maakte ze een klein sprongetje en gleed geruisloos voort door het gras. De poes keek Silverfang aan met haar helder blauwe ogen. 'Wat was het precies dat je wilde checken?' vroeg ze op een fluistertoon. Hoewel ze niet wist of er iets was of niet, het was maar beter om zo stil mogelijk te zijn voor het geval dat. Het laatste wat ze wilde was een of ander dier verstoren in het bijzijn van haar deputy, hoewel ze toch wel de neiging voelde om luidruchtig door de bossen te wandelen. Charcoalflare onderdrukte haar lach. Nee er waren maar weinig katten die zo veel fun hadden in hun leven als zij. Hoewel er genoeg problemen waren, was er volgens haar altijd wel tijd voor een beetje lol en een spontane actie. Prettig gestoord, gek maar in een positieve en super gezellige zin. Nee de meeste katten waren zo zwijgzaam en bezig met zichzelf, het kon volgens haar wel wat opener.

All my life I've been good, but now,
Whoaaa... I'm thinking What The Hell,
All I want is to mess around,
And I don't really care about,
If you love me, If you hate me,
You can't save me..

Onderwerp: Re: See for yourself.. wo 26 okt 2011 - 21:07

Silverfang luisterde naar haar antwoord, terwijl hij met zijn staart een vlieg weg sloeg die vervelend om hem heen cirkelde. Het was inderdaad zo dat van alle clans kittens waren gesloten. Vreemd. "Ik ben bang dat rogue's zich zijn gaan bemoeien met ons," sprak hij bedenkelijk. Hij werd zich bewust van een vreemd soort schuldgevoel, alsof Charcaoflare hem om zijn woorden zou beoordelen vanwege zijn roguewortels. Snel schudde hij die gedachte weg. Dit had niks met hem te maken, en dat wist hij, zij en de rest van de clan.
Ze naderden het bloesembos. Silverfang lachte toen hij de tortoise shell een sprongetje zag maken. Zelf trok hij ook even opgewekt met zijn oren. Gewoon, omdat haar spontaniteit aanstekelijk was. 'Wat was het precies dat je wilde checken?' vroeg ze op een fluistertoon. Er klonk geritsel vanuit het struikgewas en vanuit zijn ooghoeken zag Silverfang een muis over de bosgrond trippelen, hoogstwaarschijnlijk opzoek naar drinken of de koele schaduw van zijn hol. Meteen zakte de zilvere kater in een jagerspositie. "Eh.. gister stuitte ik op een vreemde verwoesting, aangericht door één of ander beest," fluisterde hij naar Charcaoflare, terwijl hij zacht vooruit sloop en zijn poten zorgvuldig neerzette. De muis was nu nog een ruime vossenlengte van hem verwijderd, maar met een grote sprong zou hij het wel halen. Toen het diertje hem net de rug toe keerde sloeg hij toe. Met een krachtige afzet wierp hij zich de lucht in, en binnen enkele hartslagen had hij het dier tussen zijn klauwen. Hij beet toe om het te beëindigen en bracht zijn blik toen weer naar de poes om zijn verhaal te vervolgen. "Het was zeker niet door een kat en ik wil kijken of het misschien door een das kwam, heb je honger?" Hij pakte het slappe lichaam van de muis tussen zijn kaken en liep toen weer naar haar toe om het maaltje aan haar aan te bieden.

STORY BEHIND

Onderwerp: Re: See for yourself.. vr 28 okt 2011 - 22:30

Charcoalflare knikte even toen hij zijn gedachten over rogues uitsprak. Dat was eigenlijk de enig goed doordachte optie die er was. Waarom zouden de Clans van elkaar stelen en het ondertussen niet zeggen, ook wanneer hun eigen kittens weg waren. Het eerste wat bij haar opkwam was de kittens voor elkaar terug te ruilen, maar het was sowieso tegen de Warrior Code om kittens iets aan te doen. Toen ze aankwamen bij de bloesembomen, zag ze zijn oren trekken. Dit deed haar deugd. Het was altijd leuk om dingen los te krijgen bij katten die meestal een serieus imago behielden. Soms waren deze katten zelfs nog leuker wanneer ze eenmaal een beetje los kwamen. Na zijn woorden keek ze even bedenkelijk voor zich uit. Hmm, een beest he. Misschien een das, of een vos. Die dieren zorgde meestal voor onrust bij de Clans. Toch hield ze haar mond maar even, aangezien Silverfang weg sloop om een muis te vangen die ze ergens zag lopen. Ze keek aandachtig toe hoe hij het diertje besloop en daarna met een gigantische sprong zijn prooi binnen haalde. Dat was SkyClan's specialiteit. Hun achterpoten waren zo sterk, zo vol spieren, dat ze geweldige sprongen konden maken. Charcoalflare was trots op haar afkomst. Silverfang bood haar de muis aan. De tortoiseshell glimlachte even. 'Nee ik heb net nog gegeten' zei ze tegen hem. Ze stond te trippelen om te gaan onderzoeken wat voor dier het was geweest, maar eerst zou ze hem laten eten. Of hij wilde het begraven om later mee terug te nemen, dat kon ook natuurlijk. Vrolijk en nieuwsgierig tuurde ze in de verte. Nog geen dier te zien, maar ze kon wel de sporen van de vernieling ontdekken.

All my life I've been good, but now,
Whoaaa... I'm thinking What The Hell,
All I want is to mess around,
And I don't really care about,
If you love me, If you hate me,
You can't save me..

Onderwerp: Re: See for yourself.. za 29 okt 2011 - 14:16

Silverfang knikte met het slappe lichaam van de verse prooi nog in zijn bek, en liet het toen op de grond vallen om het onder een hoopje groen te begraven. Het was dan wel te midden in Groenblad en prooi was in overvloed, maar hij liet nooit een buitenkansje als dit schieten.
De geestdrift van Charcaoflare leek bijna tastbaar toen hij zich omdraaide en haar met nieuwsgierige ogen het bos in zag turen. Zelf moest hij ook toegeven dat hij wilde weten wat zo leuk het bos aan het vernielen was, en zodra hij zijn poot een snelle lik had gegeven om het bloed uit zijn klauwen te wissen - want tsja, je moest er wel een beetje fatsoenlijk bij blijven bij de ladies -, liep hij weer naar haar toe en wenkte hij haar met een glimlach dat ze verder konden. "Het is echt niet ver meer," beloofde hij.
Toen ze de plek naderde begonnen Silverfang's passen met de hartslag zachter te worden. Hij wilde het dier niet onnodig wegjagen, mocht het aanwezig zijn, noch een aanval uitlokken. Starclan wist wat het mocht zijn. Het stuk bloesembos zag er niet veel beter uit dan gister. Gras was plat gestampt, takken waren afgebroken alsof ze gediend hadden voor lunch en de bodem was omgespit door wat leek op bijna een hele kolonie konijnen. Silverfang fronste bij het zien van de ravage, het was nog veel erger. "Jeez," mompelde hij, terwijl hij Charcaoflare aankeek. "Wat hebben ze hier losgelaten, een heel dassenkamp?" Hij wandelde over de plek, keek behoedzaam om zich heen en snuffelde aan een stuk wortel. Wat het ook was, het moest hier zo snel mogelijk weg want Skyclan werd er niet veel beter op.

STORY BEHIND