Quiznack

Op Darkpaw in gaan was niet de beste koers van actie geweest, want het leek Possumpaw over het randje te duwen. De uitbarsting van de apprentice kwam plots, maar dat maakte het alleen maar effectiever. Het feit dat iemand waar geen van beiden mee om ging al zo klaar was met hun gedrag, wat hij kon toegeven ietwat kinderlijk te zijn, vulde hem met een groot gevoel van schaamte. Ze waren inderdaad ouder, en toch was Possumpaw nu de meest volwassene van de drie. "Kom. Vriendjes worden, geef elkaar eens een knuf." Een verbaasde blik verscheen op het gelaat van Blithestorm. Dit kon hij toch niet echt menen!? Voor niets in de wereld zou hij de zwart-witte kater voor hem een knuffel geven. Nu-uh, not happening. "Dat was een grap, toch?" Vroeg Darkpaw ter verduidelijking, een blik van afkeer op zijn gezicht. Wat? "Ik snap dat ik jou niet zou willen knuffelen, maar ik ben heel knuffelbaar! Iedereen zou mij moeten willen knuffelen!" Riep hij beledigd uit, zijn ogen gericht op Darkpaw.

Voor Blithestorm leek het anders. Natuurlijk was de bruine kater zo arrogant genoeg uit te mompelen over iets met knuffelen. "Ik snap dat ik jou niet zou willen knuffelen, maar ik ben heel knuffelbaar! Iedereen zou mij moeten willen knuffelen!" Zei hij. Darkpaw probeerde sarcasme in die woorden te vinden. Maar hij hoorde echter alleen maar de beledigde toon. Hij had eerst het idee om iets gemeens uit te spreken over dat niemand met hem zou willen knuffelen voor duidelijk redenen, maar besloot dat niet te doen. Hij had genoeg gedoe gehad. "Blithestorm, hou nou eens even je mond. Je bent heel knuffelbaar. En nee, ik maakte geen grap. Als jullie je als kleuters gaan gedragen, zal ik jullie ook zo behandelen!" De zwarte kater keek even weg. Zolang Possumpaw maar geen kanten ging kiezen, want het was duidelijk dat Darkpaw niet de lieveling van de Clan was. Als hij naast Blithe stond dan. "Welnu. Knuffel!" Hij voelde een duw richting de warrior, en Darkpaw deed echt zijn best zijn voorpoten op de grond te houden zodat hij niet echt vooruit kwam. Maar helaas deed het niet erg veel goeds. Want de andere apprentice leek wel erg vastberaden om dit gedoe te stoppen, terwijl dit niet eens zijn eigen ruzie was. Hij voelde zijn wang tegen dat van Blithestorm drukken terwijl hij zich maar liet duwen door Possumpaw. Maar hij zou niks doen, geen spier bewegen. Een knuffel was voor hem iets té.

Possumpaw verzekerde hen dat hij geen grapje maakte en dat ze ook echt moesten knuffelen. Normaal had Blithestorm geen problemen met een knuffel, behalve in levensbedreigende situaties, dit telde zeker als een levensbedreigende situatie. De tabby kon namelijk niet beslissen of Darkpaw zich over zou geven aan de ideeën van de jongere apprentice of dat hij downright murderous zou worden. "Welnu. Knuffel!" Possumpaw liet duidelijk klinken dat het geen suggestie was en duwde de oudere kater naar hem toe. Het was dan ook niet lang voor Possumpaw zijn zin had en Darkpaw met zijn wang tegen de zijne gedrukt was. Blithestorm voelde zijn wangen opwarmen, puur door het feit dat dit zo oncomfortabel was, vooral omdat Darkpaw ook geen spier verroerde. Iets wat Possumpaw niet tevreden zou stellen en de tabby wilde hier zo snel mogelijk mee klaar zijn, thank you very much. Dus besloot hij een gok te wagen en de zwart-witte kater die tegen hem aan gedrukt was een volledige knuffel te geven. "Zie je wel, heel knuffelbaar,' Vertelde hij Darkpaw, maar zijn toon had toch iets lichtelijk uitdagends.

Hij was al niet blij met de plotselinge aanraking van Possumpaw, en al helemaal niet toen hij een paar voorpoten om zijn nek voelde. Een duidelijke knuffel, maar de zwart-witte kater moest zijn best doen om niet om te vallen. "Zie je wel, heel knuffelbaar," hoorde hij Blithestorm zeggen, een uitdagende toon aanwezig. Darkpaw zei niks, behalve dat zijn blik duidelijke haat en irritatie toonde. Hij had de neiging zijn klauwen zo stiekem mogelijk in Blithestorm's zij te boren. Maar veel deed hij niet dangewoon stil staan in de knuffel. Met de ergste kat die hij kon bedenken.  "Kijk, dat is nou vriendschap." Zijn blauwe ogen gingen gelijk naar Possumpaw. Gevuld met een emotie tussen wanhoop om hieruit te komen en verraad dat de andere apprentice hem zo onder de bus had gegooid. "Geniet ervan. En geen ruzie maken he? Anders laat ik jullie een uur zo zitten. E-En dan stuur ik Panthergrowl op jullie af!" Ugh, hij vond dat het haast nog niet erger kon. De apprentice keek toe hoe Possumpaw weer weg liep. Hun zo alleen latend. Hij richtte zijn blik terug naar Blithestorm voor hij merkte dat hij half aan de knuffel hing. Puur om zijn balans zo te houden en zijn nek niet te breken. Gelijk, nadat hij zich realiseerde dat ze in de knuffel zaten, plaatste hij zijn voorpoot op de borst van de bruine kater en duwde hem zo gelijk weg. Het boeide hem niet meer als hij zo op zijn zij viel. Hou wou dat dit nooit meer gebeurde. "Mousebrain." Mompelde hij tegen zichzelf, voor geen enkele reden. Hij keek de ander niet eens meer aan. Zijn pad weer gericht naar het kamp.

+ Darksoul topic uit

Tot zijn verbazing werd er geen moordpoging gedaan op hem. Huh, wie wist dat Darkpaw het in hem had om lichamelijk contact te tolereren. Hij hoorde Possumpaw wat zeggen over dat het echte vriendschap was en Blithestorm wist dat het spottend bedoeld was. Maar voordat de apprentice opzoek ging naar een andere en hoogstwaarschijnlijk ook rustigere plek, had hij nog wat te zeggen. "Geniet ervan. En geen ruzie maken he? Anders laat ik jullie een uur zo zitten. E-En dan stuur ik Panthergrowl op jullie af!" Het was overtuigend genoeg voor de tabby om zijn ruzie met Darkpaw te laten liggen voor nu. Toen Possumpaw uit zicht was duwde Darkpaw hem dan ook van zich af, wat eindigde in een val op de grond en Blithestorm moest zijn best doen om niet te lachen. Hij hoorde Darkpaw zichzelf nog iets toemompelen, maar kon niet horen wat, voordat ook hij hem verliet. Blithestorm liet zijn ogen onbewust de zwart-witte kater volgen om vervolgens zelf een andere richting in te slaan. Hij was immers gekomen om te jagen.


-En Blithe nu ook