104
| |
|  Onderwerp: Gewoon even kijken, of ik het nog beter kan doen  za 15 okt 2011 - 16:55 | |
| Het was fris buiten, er lag nog dauw op het gras. Spottykit haar neus deed pijn door de koude lucht die ze inademde. Ze liep met haar poten hoog opgetrokken door het nog natte gras. Ze was van plan om naar het meertje te gaan wat ze had ontdekt toen ze een keer met haar ouders ging jagen. Haar ouders...Die waren nu dood, verdronken door tweebenige , die zich mensen durfde te noemen. Spottykit en haar broertjes en zusjes waren helemaal over de rooie geweest, toen de warriors van de slechte clan hun een bezoekje kwamen brengen. Spottykit had gelukkig kunnen vluchten door de "nooduitgang". Maar ze wist niet waar haar broertjes en zusjes waren, of die er überhoudt levend vanaf waren gekomen. En nu liep ze hier, door het natte gras opzoek naar een meertje waarvan ze niet eens de west honderd procent zeker wist... Spottykit stond stil, met nog één poot in de lucht, ze stond als een standbeeld. Alsof ze bevroren was midden in haar looppas. Ze snoof een onbekende lucht op, hij was niet helemaal onbekend. Haar instinct zei dat ze moest rennen. Ze aarzelde niet en maakte rechtsomkeert. Ze begon te rennen, steeds harder en harder totdat ze. Het gevaar niet meer kon ruiken, de lucht van verschroeiing en dood hing nog om haar heen. [tips &commentaar zijn welkom  ']  |
|
