grazy old lady

Haar twoleg was -zoals gewoonlijk- die avond weer laat terug en natuurlijk niet alleen. Nee, bijna iedere avond kwam er een nieuwe twoleg met haar mee welke ze een keer zou zien en daarna nooit meer. Dit liet Hestia alleen maar met haar ogen rollen. Dan kon ze niet warm in het bed liggen en moest de in de vensterbank of ergens anders, maar nergens was het zo warm als in de slaapkamer. Met wat moeite was ze op het aanrecht gesprongen en had wat water uit de kraan gedronken toen haar twoleg deze aangezet had. De shecat begon luid te miauwen toen ze het bekende geluid van het monster hoorde van haar twoleg's moeder. Hierdoor was ze snel van het aanrecht gesprongen en naar de voordeur gerend waar ze met haar poot aan de deur begon te krabben. Soms voelde ze zich net een kitten, maar dat moest toch kunnen? Ze had een lange tijd op haar schoot gelegen en geslapen, maar op gegeven moment besloot ze toch maar een korte wandeling door de buurt te maken, gewoon even haar spieren strekken. De zon begon al onder te gaan toen ze ergens op de stoep ging liggen en even over de tegels rolde.

[ & open ]

Even waagde ze een poging tot op haar rug rollen, maar stopte al snel toen ze een andere kat hoorde welke vroeg of ze hard aan het werk was. Hestia ging rechtop zitten en likte even over haar eigen flanken welke met de manen grijzer geworden waren. Haar eerst zo zwartte pels was doffer geworden en werd lichtte wat op door alle grijze haren die ertussen zaten. "Altijd," miauwde ze met een kleine glimlach en hoopte maar dat de andere kattin met haar soort van sarcasme om kon gaan in tegenstelling tot sommige katten die ze tegengekomen was.

Het was een oude poes. Een flink oude poes. Zulk soort katten vond je niet in de elite, die waren dood zodra ze niet meer sterk waren. "Altijd," Zo serieus was deze poes dus niet. En schijnbaar ook niet bang, aangezien ze rustig bleef liggen. "Hoe is het nou?" Vroeg Yu schijnheilig, "Om werkelijk nooit voor je eigen eten te hoeven werken?" Ze kon zich nauwelijks de vernedering van die brokjes eten voorstellen. Om zo compleet geketend te zijn aan een wezen die je niet eens verstond, nee dankje.