The sound of my mind

Onderwerp: The sound of my mind do 22 sep 2011 - 21:02

De zachte zonnestralen glipten door het warrige bladerdak en de schaduwen tekenden kluwen van donkere lijnen op de zachte bos grond. Het Fluisteren van de bladeren werd onontkombaar versterkt door de onpresiese roep van een lijster, hoog en zuiver. Thornpaw lag onder de uilenboom, hij onderdrukte een gaap, stond op, draaide zich om, en ging terug liggen. Zijn donzige oren waren goed gespits en een dromerige blik op zich zijn gezicht vormde en een vriendelijke glimlach bespeelde zijn lippen. Hij luisterde naar Alle geluiden die zich om zich heen vormde zachtjes neuriede hij de onbestaande compositie mee gecreëerd door de natuur. Wiegend op het onvindbare ritme van het woud liet Thornpaw zijn helder blauwe ogen over het landschap glijden.

De muizen scharrelen tussen de wortels,
de lucht is Blauw als een bes.
En de starclan kijkt op me neer
en leert ons een belangrijke les.
De natuur zal gaan veranderen,
de prooi vlucht weg.
De bladeren vallen
en de koude word echt.
Dit was een van de vele korte versjes die hij verzon met de melodie die hij opving. Thornpaw wist dat ze niet zo prachtig. Hij stond op en kraste in de grote stam van de uilenboom.

-liedje in het nederlands O.o x'D

Onderwerp: Re: The sound of my mind vr 23 sep 2011 - 20:25

Show me the meaning of being lonely
Is this the feeling I need to walk with
Tell me why I can't be there where you are
There's something missing in my heart

Met stille pasjes trippelde een jong poesje door het gres, haar gele ogen onderzochten een blaadje dat op de grond lag. Ze voelde zich niet fijn, haar zus had alles. En haar arrogantie dreef haar helemaal gek. Dankzij haar kon ze niks doen dan zichzelf afsluiten van de wereld. hoe kon zij zich nu tegenover haar zus opstellen? De enige die een beetje op haar leek was haar broer Lostpaw, en natuurlijk haar moeder. Maar ook naar haar durfde ze niet toe te gaan. Ze zou vast boos worden om wat Moonpawdan zou gaan zeggen. Even bleef Moonpaw staan en zuchtte even, waarom kon de wereld haar niet behandelen zoals ze behandeld wilde worden? Langzaam begon ze weer verder te lopen en pikte een ThunderClangeur op. Even dacht ze na, dit was de geur van Thornpaw, een mede apprentice van haar. Ze kende hem niet goed, ze kende bijna niemand goed. Ze kende iedereen alleen bij naam, howel ze vaak veel meer wilde kennen, ze durfde het gewoon niet. Ze was bang om behandeld te worden precies zoals haar zus haar behandelde. Even twijfelde ze, zou ze naar hem toe gaan of weglopen? Ze schudde haar kop heftig. Nee, dit was een van de weinige kansen dat ze iemand kon leren kennen, misschien kon ze wel vrienden worden! Zachtjes volgde ze de geur. Zonder haar zus in de buurt voelde ze zich toch een stuk vrijer. Zachtjes begon ze te rennen en lette er niet echt meer op, op hoevee afstand de mede-apprentice zich eigenlijk bevond. e sprong over een gevallen tak en botste met een behoorlijke vaart tegen iemand op. Ze struikelde hard en krabbelde snel overeind om te zien tegen wie ze aan was gelopen. De geur van de kater vertelde haar dat het Thornpaw was en beschaamd liet ze haar kop zakken. ''Sorry,'' Momplde ze en staarde naar haar voetjes. Zou hij boos zij omdat ze tegen hem op was gelopen?

~Even the most broken trust can be restored, with a little bit of effort ~

FACE IT!:

Spoiler:

Onderwerp: Re: The sound of my mind za 8 okt 2011 - 12:20

Thornpaw keek gedesoriënteerd rond, drie fracties geleden scherpte hij zijn nagels nog aan de uilenboom en nu lag hij tussen de dode bladeren en de stinkende braakbalen. Een oogwenk terug had iets hem geraakt met volle snelheid en nu lag hij hier. Thornpaw Ontspande zich en liet de zon over zijn pels stralen. Hij toverde een zachte glimlach op zijn
gezicht en zijn lippen bespeelden het geluid:'

Iemand knalt,
iemand valt.
Iemand rolt,
iemand bolt.
Ik lach.

Zong Thornpaw vrolijk, hij rolde zich om en stond op, zijn ijsblauwe ogen keken verwonderlijk om zich heen, wat was er gebeurd. waarom werd hij op de grond gekatapulteerd. Twee licht groene ogen keken hem beschaamd aan. 'Sorry' mompelde de jonge lapjeskat, ze keek naar haar gevlekte pootjes 'Oh jij bent Moonpaw' Miauwde Thornpaw vriendelijk. 'het is niets jo, Hoe is het ermee?' wilde Thornpaw weten. 'Wie is jou mentor' een nieuwsgierige glans in zijn ogen. Hij was in een goede bui. Een dood blad dwarrelde naar beneden, Thornpaw sprong naar boven en klemde het blad tussen zijn kleine tandjes. Met een droge klap kwam hij terug neer en Thornpaw mauwde vrolijk: 'Tadaaaaaaa!'

-~~fluuut~~ en laat, shame on me ^^

Onderwerp: Re: The sound of my mind zo 9 okt 2011 - 23:06

Iemand knalt,
iemand valt.
Iemand rolt,
iemand bolt.
Ik lach.

Moonpaw schrok toen Thornpaw dat ineens begon te zingen. En wat nog vreemder was, zijn toon was gewoon vriendelijk, hij was niet eens boos op haar. Ze ontweek Thornpaws ijsblauwe blik en bleef op haar poten neerstaren. 'Oh jij bent Moonpaw' Miauwde Thornpaw vriendelijk. 'het is niets jo, Hoe is het ermee?' Vroeg hij vervolgens en langzaam keek Moonpaw op. Was hij nu echt niet boos? ''Nou, ehh het gaat wel.'' Miauwde ze twijfelend en keek hem heel even aan. Ze was het niet gewend om met anderen te praten, en vooral niet als ze vriendelijk tegen haar waren. 'Wie is jou mentor'vroeg Thornpaw vervolgens met een nieuwsgierige glans in zijn ogen. Moonpaw haalde voorzichtig haar schouedrs op en keek hem weer even aan. ''Ik weet het niet,'' Sprak ze zacht en ging even zitten om een lik over haar flank te kunnen geven. ''Weet jij het wel dan?'' Vroeg ze nu uit zichzelf en even kreeg ze een verbaasde blik in haar ogen. Meestal luisterde ze alleen maar naar wat er gezegd werd en nooit sprak ze echt zelf. Haar blik viel op een dwarrelend blaadje en ze schrok even op toen Thornpaw opsprong en naar het blaadje vloog en het tussen zijn tanden te klemmen.Met een droge klap kwam hij terug neer en Moonpaw keek hem aan. 'Tadaaaaaaa!' Miauwde Thornpaw vrolijk en Moonpaw grinnikte heel even. Haar eerste echte lach sinds ze het zich kon herinneren. Ze voelde zich wel gemakkelijk zo, Thornpaw was gewoon aardig tegen haar. ''Wauw, mooi hoor.'' Miauwde ze vriendelijk, maar nog altijd zacht.

~Even the most broken trust can be restored, with a little bit of effort ~

FACE IT!:

Spoiler:

Onderwerp: Re: The sound of my mind za 29 okt 2011 - 20:53

'Waauuuw mooi, prees moonpaw hem. 'Dankje' antwoorde Thornpaw vrolijk. Hij voelde een warm gevoel in zijn buik, van trots en van dankbaarheid. Toch voelde hij een steek, van medelijdende. Thornpaw wist dat ze het moeilijk had onder de druk van haar grote zus, morningpaw. Ze werd gepest en bespuud door haar, alsof ze een stuk kraaienvoer was. 'Is het waar dat je zus je, nou ja, zo ha... euh.. pest' besloot hij. Het leek hem beter niet te zeggen dat haar zus haar haatte, wie zou dat nu willen horen. 'Ik vind het echt erg voor je' Fluisterde Thornpaw. Hij keek ongemakkelijk rond, hij was nooit echt een top trooster geweest. Met snelle likken begon hij zich te wassen, zijn staart sloeg zenuwachtig heen en weer en zijn ogen konden zich niet op één punt concentreren. Wachtend op een antwoord staarde hij naar een groot hol in de boom, de uilen boom, dus het hol zou wel van een uil zijn. Een schim scheerde er naar toe, bladeren ritselden, een schelle kras. 'euh... ik denk dat we bezoek hebben Moonpaw' Hij wees meet zijn staart naar het donkere gat in de boom, waar twee amberkleurige ogen waren verschenen. Angst golfde door hem heen, wat moest hij doen? Een tweede schelle kras weerklonk. 'Een uil' fluisterde Thornpaw. Hij had altijd het verhaaltje toegeschoven dat uilen kittens meenamen die te ver van hun moeder weken, zou het echt waar zijn ? 'Weg uil, weg uil' stotterde Thornpaw.

laaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaat XD
ik hoop dat je er wat mee kan ;D

Onderwerp: Re: The sound of my mind ma 14 nov 2011 - 10:52

'Dankje' antwoorde Thornpaw vrolijk en Moonpaw grijnsde even naar hem. Ze ging stilletjes even zitten en krulde haar staart om haar voorpoten. 'Is het waar dat je zus je, nou ja, zo ha... euh.. pest' Vroeg Thornpaw en Moonpaw keek hem triest aan. Ze knikten heel licht en keek naar de lucht. ''Ja, min of meer wel ja.'' Mompelde ze zachtjes en keek Thornpaw toch weer aan. 'Ik vind het echt erg voor je' Fluisterde Thornpaw en Moonpaw keek hem even vragend aan. Toen glimlachte ze voorzichtig. ''Het went na een grote tijd hoor.'' Miauwde ze zacht en keek naar haar eigen poten. Een schim scheerde er naar toe, bladeren ritselden, een schelle kras. 'euh... ik denk dat we bezoek hebben Moonpaw' Thornpaw wees met zijn staart naar het donkere gat in de boom, waar twee amberkleurige ogen waren verschenen. Moonpaws vacht stond in een keer overeind en haar spieren stonden strak gespannen. Een tweede schelle kras weerklonk. 'Een uil' fluisterde Thornpaw en Moonpaw knikte even. Ze was niet precies bang, ze had natuurlijk de verhaaltjes gehoord over dde kittens. Maar zij was allang geen kitten meer, zij was een apprentice! 'Weg uil, weg uil' stotterde Thornpaw naast haar en ze schudde haar kop. ''Dat werkt dus niet, dat weet je toch wel.'' Zei ze zachtjes en toch opgewonden. Eindelijk gebeurde er iets in haar leven. Stilletjes liet Moonpaw zich door haar pootjes zakken en kroop naar de boom waar de uil in zat.''Ik zal jou eens een lesje leren.'' Fluisterde ze kalm en zette zich toen af en schoot naar de laagste tak van de boom. Ze keek even naar Thornpaw. ''Kom je mee of blijf je daar beneden zitten?'' Vroeg ze net luid genoeg dat hijn het kon horen en geduldig wachtte ze op zijn antwoord

-shame on mehh

~Even the most broken trust can be restored, with a little bit of effort ~

FACE IT!:

Spoiler: