Give me some rest.

Het was zou een dag waar de kater gek werd van alles om hem heen. Het getrek aan hem, het geschreeuw in het kamp, zelfs de kittens irriteerde hem. Het was te druk en te vol en niks lukte. Hij had al geprobeerd buiten het kamp te gaan, maar daar liepen dan weer honderd apprentices rond met hun mentors. Nee dank u. Deze week had hij te weinig aan zichzelf besteed en te veel aan de clan. Dat betekende dat er maar één ding op zat. Een bezoekje brengen aan Thornface. De oudere kater had een rustige uitstraling en zei alleen iets wanneer het echt van belang was. Een goed iemand om bij op te laden dus. Met een ietwat geïrriteerde blik zocht Nightpool naar de grote bruine kat. Toen hij hem gevonden had waggelde hij er snel naar toe, plaatste zichzelf naast hem en slaakte een diepe zucht. De sfeer die de deputy uitstraalde was al genoeg om hem te kalmeren. "Hallo, Thornface." Miauwde hij de ander toe met een kleine glimlach op zijn gelaat. De witte kater wist niet eens of Thornface zijn gezelschap waardeerde. Nightpool wist hoe de kater in elkaar stak, hij kende hem dan ook al een tijdje, maar echt kennen kennen deed hij niet. Niet veel katten kende de deputy écht, maar hij wist zeker dat het een fijne kat was met het hart op de juiste plek. Bovendien voelde hij zich gewoon rustig wanneer de kater in de buurt was.

In alle drukte waar hij als Deputy maar al te vaak mee moest omgaan was Thornface blij toen er even een moment van rust was. Nu moest hij even geen jacht- en grenspatrouilles organiseren en kreeg hij de kans om wat bij te komen. Hij had dan ook een wat rustiger plekje in het kamp opgezocht en was daar gaan zitten, kalmpjes om zich heen kijkend. Het ontging hem dan ook niet dat Nightpool naar hem toe kwam en voor een momentlang vroeg Thornface zich af of de witte kater hem iets moest zeggen of vragen, maar het bleek al snel dat de ander gewoon wat behoefte had aan gezelschap. Thornface betrapte zichzelf erop dat hij opgelucht was dat Nightpool hem nu niet nodig had voor Deputy-zaken, want ook hij had er weleens nood aan om wat meer vriendschappelijk met zijn clangenoten om te gaan. "Hey, Nightpool," begroette hij hem dan ook terug. "Alles in orde?"

De deputy leek er geen moeite mee te hebben dat hij er naast kwam zitten. Nightpool gaf een kort knikje terug naar de bruine tom en krulde zijn staart over zijn witte poten heen. "Ja, alles is zeker in orde. Alleen een beetje druk." De kater glimlachte en keek over het kamp uit. "Al die kleine donders vragen om een hoop aandacht." Vervolgde hij terwijl hij de kittens over het kamp volgde met zijn groene ogen. Ze waren druk aan het spelen en stoeien, sommige liepen er onhandig bij en andere keken vanuit de warme vacht van hun ouders toe. Aandoenelijk. "Niet dat ik het heel erg vind die pluizen aandacht te geven." Zei hij grinnikend waarna hij zijn kop naar Thorn toe draaide. "Bij jouw ook alles in orde? Niet te druk met deputy zaken hoop ik?" Hij kon zich voorstellen dat Thornface weinig vrije tijd had, zeker nu met alle kittens en het opnieuw opbouwen van hun clan. Nightpool wilde hem daar graag bij helpen, ze waren immers allemaal deel van dezelfde groep en dat kon je niet op één paar schouders laten rusten.

Thornface volgde de blik van zijn witte Clangenoot naar de kittens die in het kamp aan het spelen waren. Het was aandoenlijk om te zien hoe die kleintjes de grootste lol hadden met eenvoudige spelletjes, wat het enige was waar ze zich druk om hoefden te maken. De Deputy kon het niet laten om even te grinniken bij de opmerking van Nightpool en dat hij het niet erg vond om die kleine donders aandacht te geven. "Je haalt me de woorden uit de mond," reageerde hij, terwijl hij de kittens bleef observeren. Hij meende er een paar te zien die deden alsof ze Warriors waren, met hun staarten recht omhoog en hun borst naar voren. Bij een volgroeide Warrior zou dat er inderdaad imposant uitzien, maar bij kittens was het gewoonweg schattig. Toen Nightpool het gesprek verder zette, keek Thornface hem weer aan en liet de jonge katjes even voor wat ze waren. "Druk is het wel," gaf hij toe. "Ik doe het graag, maar het is fijn om af en toe even een pauze te kunnen nemen. Een momentje zonder zorgen aan mijn kop," voegde hij daaraan toe, met een licht grappende ondertoon bij die laatste zin. Hij had nu eenmaal niet zo’n behoefte aan een al te serieus gesprek, dat deed hij voor een groot deel van de dag al.

Soms stelde de kater zich voor hoe het zou zijn als hij de leader of de deputy was geweest, maar meestal eindigde die fantasieën in een gevoel van opluchting. Thunderclan zou niet serieus meer genomen worden als hij aan de top zou staan. Zijn kwaliteiten lagen ergens anders, zoals praten, entertainen en luisteren. Sociaal was hij erg goed, maar toch zag hij zichzelf als iemand die ook graag alleen was en dat kon zijn. Eenzaam voelde hij zich bijna nooit. Nightpool grinnikte met de bruine kater mee en knikte begrijpend. “Ik kwam hier ook voor een momentje zoals dat.” Miauwde hij terug met dezelfde grappende ondertoon als zijn gesprekspartner. “Wat houd je bezig als je niet aan de clan denkt?” Het was een simpele maar toch groot genoege vraag om over na te denken. De witte Tom kon zich ook niet herrineren of hij Thornface ooit iets anders had zien doen dan dingen regelen en een rustige aura uit stralen. Maar er moest vast iets zijn, het geheimzinnige ervan prikkelde zijn nieuwsgierigheid alleen maar meer.

"Wees welkom," miauwde Thornface grappend toen Nightpool zei dat hij hier nu ook was voor een rustmomentje. De bruine kater hechtte waarde aan zijn rust, maar een beetje gezelschap kon natuurlijk geen kwaad. Er werd hem vervolgens gevraagd wat hem bezig hield als hij niet aan de Clan dacht, wat natuurlijk een stuk minder vaak voorkwam nu hij Deputy was. "Telt jagen mee?" opperde hij. Jagen was iets waar hij vrij goed in was, al zei hij het zelf, en het was dan altijd weer goed voor zijn humeur als hij een succesvolle jacht achter de rug had. "Gewoon wat door het territorium rondstruinen vind ik ook niet verkeerd." Terwijl hij dat zei gleed zijn blik voor een momentje naar de doorntunnel, want nu hij dat zo had gezegd zou hij er niks op tegen hebben om een ommetje te maken.