Lesson number one

Haar nest lag aan de rand van de apprentice den, gewoon puur zodat ze niet over de slapende apprentices heen hoefde te stappen wanneer ze zelf wél op tijd wilde opstaan. Bovendien gaf dat haar een goed uitzicht van de binnenplaats van het kamp; iets wat ze persoonlijk veel fijner vond dan helemaal achterin de den liggen. Zachtjes rekte de rood met witte kattin zich uit, de zon zou waarschijnlijk binnenkort op komen en ze wilde op tijd aan de rand van het kamp staan om te beginnen aan haar training. Panthersoul was immers duidelijk geweest; bij zonsopgang wilde hij haar daar hebben en dus, stapte ze al snel richting de rand en bleef daar staan, wachtend op haar mentor. Gegeten had ze niet; puur omdat ze niet wist of de Warrior Code dat wel toe zou staan. Was het niet zo dat ze eerst gejaagd moest hebben voordat ze mocht eten? Toch? Haar maag bromde licht, maar ze negeerde het. Eerst de training.

& Panthersoul

Ze zouden een lange dag hebben met het territorium rondgaan en daarom had hij dan ook gezegd dat ze vroeg moesten beginnen. Hij stapte dan ook bij zonsopgang richting de kampingang en had eigenlijk verwacht dat hij de eerste zou zijn, maar merkte op dat Lionpaw er stond. "Goedemorgen." Zei hij rustig. Lionpaw zou zijn eerste apprentice zijn in het Windclangebied, dus dat zou even wennen zijn. In ieder geval wist hij wat hij wilde laten zien, ook al was het kijken of alles in een dag te doen zou zijn. "Ben je klaar om het territorium te gaan bekijken?" Het was belangrijk om te weten of de apprentice er klaar voor was. Anders had hij nog wel even geduld tot ze het wel was. De apprentice was tenslotte zijn nichtje, dus wie weet wat Oceanstar hem zou doen als hij de apprentice te ver zou pushen.

Geduldig had de roodwitte kattin zitten wachten op haar nieuwe mentor. Panthersoul had hier met haar afgesproken en ze was dan ook redelijk ruim voor die tijd hier gearriveerd. Ze had er een hekel aan om te laat te zijn en vond het zelfs irritant wanneer anderen ook laat waren. Gelukkig voor haar, hoefde ze niet heel lang te wachten op haar oom Panthersoul. Hij kwam al snel aangelopen en een lichte glimlach vormde zich rond haar lippen. Ze was zeker klaar voor deze training. "Goedemorgen, Panthersoul." Begroette ze hem eerst. "Ik ben zeker klaar om het territorium te zien." Ze kon niet wachten, zelfs. Eindelijk de tour waar ze zo lang op had moeten wachten.

Hij was blij om te zien dat de apprentice enthousiast leek te zijn, want wat zou hij moeten met een apprentice dat dat niet was. Het was vaak zo dat het territorium verkennen eerst kwam voordat jagen en vechten kwam, ook al kon een beetje jagen proberen tijdens het rondleiden ook altijd. Hij was eigenlijk zelf ook wel blij dat hij nu weer iets had om te doen in plaats van dat hij zelf maar moest zien wat te doen. "Laten we dan gaan." Zei hij dan ook, voor hij Lionpaw met zin staart wenkte en zelf door de tunnel naar buiten liep. Nu eerst bepalen waar ze als eerste naartoe zouden gaan. Er was tenslotte veel om te laten zien en hij wist ook niet of het allemaal in een dag zou lukken.