Toast

Onderwerp: Toast do 28 jun 2018 - 10:06

THE LESS I KNOW THE BETTER

Het was een stralende greenleaf middag. De zon stond op zijn hoogste en omdat ze naar kruiden opzoek was geweest was ze doorweekt van het zweet. Het liep in strengetjes over haar lichaam en liet al haar zilvergrijze haar donker kleuren en tegen elkaar plakken. Bleh het was ineens weer veel te warm, Starclan wist ook niet wat het wou hoor. Met wat smeerwortels in haar mond liep ze doelgericht naar de rivier. Nu was er ook een meer, maar na de dood van Feathertail en Ravenfall vertrouwde ze dat ding niet meer.

Aan de oever gekomen liet ze de smeerwortels achter bij een pol gras en trippelde ze toen naar de waterkant. Het water klotste over haar poten heen en verfriste haar nu al. De Riverclan apprentice wandelde door het water naar het meest rustige plekje om daar in te waden en zich uiteindelijk om te rollen in het water. De zweetstroompjes vermengde zich nu met het koele water. Aaah!

+ Cototébes

♡

Onderwerp: Re: Toast zo 1 jul 2018 - 17:24

_{Alright, poging nummer de zoveelste. Het was weer tijd om Co teleur te stellen in haar belabberde visskills! Misschien dat ze wat meer succes had bij de River, hoewel ze die wat enger vond. Zwemmen kon ze, niet dat ze water heel fijn vond, maar een sterke stroom was toch wel wat veel. Ze naderde de rivier, en keek een beetje onzeker naar het stromende water. Uhu, alsof het vandaag haar wel zou lukken. Een plons deed haar opkijken, en ze liep op het geluid af. Was dat een kat? Daar, ongeveer in het midden van het water, zag ze een grijs-zilveren poes die daar een beetje lag te dobberen. Jaja, het was warm, maar om dan in het water te springen? Poeh zeg. Het was mevrouw Chivy, de grote boze medicine cat. Coyo liep naar de oever, en ging daar aan de rand zitten. "Hoi mevrouw!" miauwde ze, met een plagerige grijns op haar gezicht. Wist zij veel of Chivy al haar naam had ontvangen, dus speelde ze het nu nog even veilig.}

Allemaal Kunst.:

Onderwerp: Re: Toast do 5 jul 2018 - 18:45

THE LESS I KNOW THE BETTER

Ze dobberde midden in de stroming, liet zich een beetje meedrijven en peddelde soms wat terug, ze wou haar planten niet uit het oog verliezen. Een stem deed haar opkijken. Ze lag net heerlijk op haar rug en dus zag het er waarschijnlijk stom uit. "Ha Cototébes, het is wel Chivypaw dommerik!", riep ze terwijl ze zich omdraaide en naar de oever peddelde. De zilveren vacht was nu donkergrijs geworden door de hoeveelheid aan water. Nu pas zag je hoeveel ze eigenlijk op haar vader leek. Haar vader... ja die moest ze dringend eens een bezoekje doen. Met zijn deputy taken zag ze hem totaal niet meer. Behalve als ze iets moest bespreken met Butterstar natuurlijk. Die twee waren dikke vrienden. Ze hees zich op de oever en schudde haar vacht uit. Misschien een beetje express over Cototé heen. "Hoe gaat ie?"

♡

Onderwerp: Re: Toast za 7 jul 2018 - 16:51

we are wild
we are like young volcanoes

Ze zag dat Chivy op haar rug aan het dobberen was. Het zag er nogal gek uit, maar hé, ze vond de medicine cat ook maar een rare snuiter. "Ha Cototébes, het is wel Chivypaw dommerik!" Haar oortjes wiebelden bij het horen van 'cototébes'. Ze was compleet vergeten dat ze nog een grote missie had! Ze vond het leuk dat Chivypaw het nog wel wist. "Hmmm, Coyoteberry.. dat klinkt wel gaaf!" miauwde Co bedachtzaam. Jaa, misschien kon ze wel aan mama Butter of oom Panther vragen of ze later Coyoteberry mocht heten! Als ze natuurlijk haar bes gevonden had. Ze keek toe hoe de zilveren poes -die overigens nu meer grijs was dan zilver vanwege haar natte vacht- naar de oever zwom en zich uit het water hees. En toen was Coyo ook nat, gezien Chivypaw het kennelijk een goed idee vond om haar vacht uit te schudden vlak voor haar neus. Nouja, ze vond het niet erg hoor, want het was best warm en het water koelde haar tenminste een beetje af. "Hoe gaat ie?" vroeg de oudere poes toen aan haar, en Coy keek even zogenaamd bedenkelijk. Ze wachtte even voor ze antwoord gaf. "Wel goed denk ik," sprak ze tenslotte, en keek toen naar de kruiden die wat achter Chivy in een pol gras lagen. "Heb je de Coto.. eh.. de Coyotebes al gevonden?" Oeps, daar versprak ze bijna haar eigen naam omdat Chivy het een goed idee vond om haar een grappig klinkende bijnaam te geven.

VON SONDER & SHINE

Allemaal Kunst.:

Onderwerp: Re: Toast di 17 jul 2018 - 16:22

from now i am winter

Ze was quasi droog en de rest ging wel snel opdrogen door de zon die bijna in haar huid schroeide. Arme Sunkits, die waren nu allemaal getraumatiseerd voor hun naam. Over namen gesproken... Chivypaw trok een wenkbrauw op toen ze de verzinsels hoorde. "Ho zekers, papa moet je nog helemaal uit trainen voor je eraan kan gaan denken," lachte ze. Ja het was wel grappig dat haar vader Cotote mocht trainen en ook wel een privilege. Hij was dan ook de deputy. Bij de volgende uitspraak van het katje moest ze haar lach inhouden. Ze ging geamuseerd zitten en keek naar de smeerwortels in het gras. Ze zette haar klauw erop en toen haar tanden eraan om zo een stukje af te breken. Chivypaw was voorzichtig dat de vieze wortels alleen haar tanden raakten en zo geen smaak afgaven. "Nee maar wel Coyotewortels, wil je eens een stukje proeven?" Ze deed nonchalant, maar niet te. Dat zou opvallen.

♡

Onderwerp: Re: Toast di 17 jul 2018 - 22:50

_{Ja maar nou zeg. Ze mocht toch wel alvast aan een warriornaam denken of niet soms? Was dat ook nog verboden? Ze merkte niet op dat Chivypaw moest lachen, ze was namelijk te druk bezig met mokken. "Ja maar Chivy! Coyoteberry is toch een coole naam? Of niet soms?" protesteerde ze dus ook. Nou Chivypaw had geen enkel recht om haar de les te lezen. Zij was immers ook nog maar een apprentice. Oké, oké, een medicine cat apprentice, maar toch! Vervolgens vroeg ze aan de zilveren poes of ze de Coyotebes al gevonden had. Daar antwoordde deze op dat ze geen bes had gevonden, maar wel Coyotewortels. Nieuwsgierig en enthousiast bestudeerde Co de afgebeten wortel die Chivy naar haar toeschoof. Natuurlijk wilde ze proeven! Ze knikte gretig, en nam een grote hap. Direct had ze spijt. Het smaakte heel vies, met een hele bittere smaak. Direct spuugde Coyotepaw het weer uit, waarna ze met een vies gezicht naar Chivypaw keek. "Ieeeewl! Dat is geen Coyotewortel! Dat is een vieze wortel!" miauwde ze ontzet. Hoe durfde ze deze gore wortel naar haar te vernoemen? Grrr.}

Allemaal Kunst.:

Onderwerp: Re: Toast vr 7 sep 2018 - 14:00

from now i am winter

Nieuwsgierig keek ze naar Coyotepaw die even leek te kauwen op de smeerwortel. Ze hadden die naam om de dikke stroop die ze produceerden als je op ze kauwden (en die je dan kon smeren), maar naar haar toepassing was het een smerigewortel. Toen het katje de wortel dan ook uitspuugde en begon te foeteren kon Chivy niets anders dan dood te gaan van het lachen. Ze klapte dubbel en vouwde haar poten om haar buik. Haar lach kaatste over het water. "Hahahahhahahahahha!" Nee praten kon even niet. Dit was te grappig.

♡