Magnet ll Koifish

Onderwerp: Magnet ll Koifish ma 10 sep 2018 - 16:26

_{Het was nacht en de maan stond hoog in de donkere lucht, en toch lag de calico niet in haar nest. Ze lag de hele nacht te draaien en te woelen. Maar in slaap vallen lukte simpel weg niet, dus besloot ze even haar benen te streken. Het verbaasde haar wel dat er nog enkele katten wakker waren, nachtbrakers? De calico gaf het niet veel aandacht, Haar plan was om naar de sunningrocks te gaan, sterren kijken. Daar waren die hoge stenen echt perfect voor. Windblade schonk vriendelijke blikken naar de katten waarvan ze het aandacht getrokken had. Maar liep veder rustig door, hopend dat de wachters die het kamp bewaakte geen of tja niet te veel vragen zouden stellen.}

Koifish~

x:

Onderwerp: Re: Magnet ll Koifish di 11 sep 2018 - 12:24

Samen met een andere warrior hield hij vannacht de wacht bij het kampingang in alle stilte. Ondanks dat hemel al gevuld was met de sterren en de maan leken er nog aardig veel katten wakker te zijn. Zo hoorde de wit gevlekte tom af en toe een queen haar kittens in slaap te sussen en wat geroezemoes vanuit de leerlingenden. Echter wat hij niet zag aankomen was het geritsel van een aankomende gedaante. Meteen schoten de oren van Koifish waakzaam omhoog maar zag tot zijn opluchting dat het maar een warrior was die zijn poten kwam strekken. De tom rapste zijn keel en ging weer rustig zitten. Zijn staart netjes op zijn poten geslagen. Windblade, de zwart witte she-cat die de warriors den verlaten had passeerde hem zonder iets te zeggen waarop de oudere warrior een beetje scheef van begon te kijken. “Windblade” Sprak hij. De jonge she-cat tegenhoudend door om op te staan en naar haar toe te lopen. “Waar gaan we zo laat nog heen?” Ze nam de hoofduitgang dat het bos inleidde. Dat betekende dus dat de she-cat van plan was om ergens heen te gaan en zijn taak als wachter deze nacht was om iedereen veilig te stellen. Zo dus ook Windblade.

Onderwerp: Re: Magnet ll Koifish di 11 sep 2018 - 14:51

_{“Windblade” werd er gesproken toen er een grote gestalte voor haar ging staan, en haar tegenhield. “Waar gaan we zo laat nog heen?” De calico nam snel een stapje naar achter, wist hij niet wat 'personal space' is? Koifish...was zijn naam niet waar? Ze had hem wel eens in het kamp gezien, maar nooit echt woorden met hem gewisseld. Wat een mooi begin. Wind blies luid wat lucht uit haar neus, een signaal van irritatie. Ook al begreep ze dat hij dit vast niet deed om haar te pesten, ze had er gewoon geen zin in. Ze wilde gewoon even alleen zijn. 'Ik kon niet slapen, dus ik dacht dat het wel een goed idee was om even mijn benen te streken.' De kattin besloot niet aan te geven dat ze sterren wilde gaan kijken bij de sunningrocks. Toch loog ze niet, enkel haar woorden iets verdraaien. Niet alsof hij dat wist.}

x: