[open] Dirty wetpaws

Ahhh! Tevreden rekte de poes zich uit na een heerlijk middagdutje te hebben gedaan, wat was het leven toch prima zo. Kort schudde ze de slaap uit haar korte vachtje, waarna ze haar oren zo groot als schoteltjes de nursery rond lieten gaan. Ze rook haar moeder en de geur van haar broertjes en zusjes, maar die leken niet echt in de buurt te zijn. Nou ja! Dan moest ze maar ergens anders wat vriendjes gaan zoeken, zoals Bramblingkit bijvoorbeeld. Die rook ze namelijk wel heel sterk, dus die was vast dichtbij. De poes kwam overeind en strompelde in de richting van waar ze dacht dat Bramblingkit was. "Hoi Brambling!" miauwde ze vrolijk, wachtend op een antwoord zodat ze kon pin pointen waar ze nou precies was. Ze had echter niet door dat ze regelrecht richting een waterplas liep en liet dan ook een ontdaan gepiep horen toen haar pootjes in het poeltje terecht kwamen. Geschrokken sprong ze achteruit. "Wat is dát?"

De ander begroette haar, maar leek even verbaasd toen ze door deze... Substantie werden aangevallen."Iew Faintkit! Je maakte mij ook nat," zachtjes gniffelde de poes om haar klagelijke reactie. "Sooooorryyy," miauwde ze, waarna ze haar poot naar haar neus bracht en daaraan snuffelde. Het rook bekend..."Dat is water gekkerd!" Oh ja! Dat was het gewoon. De poes glimlachte naar de ander. "Het is regen op de grond!" dat was water, toch? Natuurlijk had ze wel eens meegemaakt dat het regende, haar mama had verteld dat het uit wolken in de lucht kwam. Ze konden vliegen! Wat dat precies betekende wist ze niet helemaal, maar kennelijk betekende het dat je van de grond af kon komen zonder weer te vallen! Misschien kon ze dit water wel weer eventjes in regen veranderen. De poes stapte naar het plasje toe en begon met haar pootjes te spetteren. "Kijk! Ik laat het regenen!" klonk er vrolijk en licht plagend naar de ander.

"Ja maar... Dan is water toch ook grond regen?" antwoordde ze onbegrijpend op de andere poes. Het was beide nat, toch? Ugh, teveel filosofie voor haar kinderlijke brein. De poes begon vrolijk het water te spetteren, waarbij ze de ander voornamelijk nat maakte en zichzelf ook wel een klein beetje. Uitdagend en speels zwiepte ze met haar staart, een vrolijke glimlach op haar gelaat. Die werd echter van haar gelaat gewist toen ze opeens een duw in haar rug kreeg. "Ik zal jou eens nat maken!" Aaah! De poes donderde head-first in de plas, waarna ze wat verdwaasd overeind kwam. Traantjes begonnen in haar ogen te vormen, hey, dat was niet aardig. "Stop! Ik was maar aan het spelen!" klonk er verontwaardigd waarna ze de plas uit stapte, haar vachtje nu helemaal nat. Brrr. Stomme Bramblingkit. Stom water.