[open] Wonderland

Onderwerp: [open] Wonderland wo 19 sep 2018 - 20:10

_{De kleine rots die uit de grond stak in het Windclan kamp was haar doelwit. Ondanks dat het niet zo'n hele grote rots was zoals diegene waar Butterstar nog wel eens opzat, was het voor de kleine Bramblingkit zeker nog wel een klimavontuur. De kitten schudde wat met haar achterwerk in concentratie, kracht verzamelend in haar achterpootjes voordat ze een grote sprong maakte. Dit mislukte helaas en haar nagels krasten over de steen terwijl ze het net niet haalde. Een gefrustreerde sis ontsnapte even uit haar mond, waarna ze het nog een keer probeerde. Dit keer raakte ze haar doelwit wel en kwam ze glijdend tot stilstand bovenop het stuk gesteente, net een kittenlengte boven de grond. Trots stak ze haar borstkas vooruit. Dit was nu haar rots.}

Onderwerp: Re: [open] Wonderland do 20 sep 2018 - 15:50

Van op een afstandje bekeek hij Bramblingkit, die een poging ondernam om de rots voor zich te beklimmen. Het was best een grappig zicht, hoe ze zich concentreerde op de opdracht die voor een heleboel katten heel simpel was. Helaas voor hun waren ze allebei kittens. De eerste sprong mislukte, wat een giechel ontlokte van de kleine tom. De tweede poging echter slaagde, en al gauw zat de ander met d’r borst vooruit op de steen. Rainkit duwde zichzelf overeind en trippelde op haar af. Met zijn kopje in zijn nek keek hij haar nieuwsgierig aan. ”Wat doe je?” Vroeg hij, alsof het niet heel duidelijk was en hij graag een hele uitleg van haar hoorde.

I could see a stranger
she • told • me
A M E Nson, you'll be forsaken by anger

Onderwerp: Re: [open] Wonderland do 20 sep 2018 - 16:16

_{Haar wollige staartje zwiepte tevreden heen en weer terwijl ze nog een keertje om zich heen keek. Het was geen machtig grote rots, maar ze kon wel iets verder kijken dan dat ze normaal kon! En dat was al heel wat. Zou ze zo ver kunnen kijken als ze een grote kat was? Een warrior van Riverclan? Ze hield haar kopje wat scheef terwijl ze erover nadacht. Misschien was ze dan wel Bramblingstar! Haar gedachten werden onderbroken door Rainkit, wie haar vroeg wat ze aan het doen was. "Deze rots overwinnen!" verklaarde ze, haar neusje wat meer de lucht in stekend. Hierna richtte ze haar tweekleurige ogen nieuwsgierig op de grijze tabby. "Jij dan?"}

Onderwerp: Re: [open] Wonderland do 20 sep 2018 - 16:39

De andere kitten leek heel tevreden met haar behaalde resultaten. Hij vond het wel amusant, op zich. Daarom besloot hij om maar even een gesprekje met haar aan te knopen. Dan zat hij zich tenminste niet meer zo te vervelen als eerst. Hoe ouder hij werd, hoe meer hij verlangde naar nog ouder zijn. De nursery was in het begin wel spannend, maar ondertussen had hij zowat elk hoekje en kantje duizend keer gezien. ”Overwinnen?” Herhaalde hij. Hij verzakte in een peinzen. ”Moet de rots daarvoor niet eh..” Een pauze viel toen hij verder nadacht. ”Terugvechten?” Vroeg hij vervolgens. Rain ging zitten en plooide zijn staartje om zijn poten heen. ”Eerst naar jou kijken, nu met jou praten”, Somde hij op. Heel simpel, allemaal. Moeilijk doen was niet zo zijn ding.

I could see a stranger
she • told • me
A M E Nson, you'll be forsaken by anger

Onderwerp: Re: [open] Wonderland do 20 sep 2018 - 16:43

_{De kitten tegenover haar trok in twijfel of ze daadwerkelijk wel de rots overwinnen had, aangezien de rots niet teruggevochten had. Nu was het de beurt aan Bramblingkit om zeer bedenkelijk te kijken. Zo bedenkelijk dat één van haar oortjes er zelfs bij ging hangen. Maar al snel sprong ze weer wat op, duidelijk met een conclusie. "De rots vocht wel terug! Anders was ik niet gevallen," verklaarde de driekleurige kitten met trots. Ja, dat was het. Daarom was ze gevallen. De volgende reactie van Rainkit klonk zeer logisch. Zo logisch dat Bramblingkit zowaar haar woordje niet klaar had staan. "Oh, oké," miauwde de kitten, wat verbaasd knipperend met haar tweekleurige ogen.}

Onderwerp: Re: [open] Wonderland do 20 sep 2018 - 16:54

Zijn woorden hadden haar duidelijk ook aan het denken gezet. Iets wat voor hem redelijk nieuw was, eigenlijk. Nu hij er zo over.. Nadacht. Alweer. Maar goed. Met ouder worden kwam een zekere intelligentie die hij niet eerder had gehad. Hij begon zich vragen te stellen, over de wereld rondom hem. Vragen die hij maar al te graag met die wereld deelde. Om antwoorden te krijgen die hij misschien zelf niet kon bedenken. Het was een fijne bezigheid, als hij even eerlijk was. Al ging het soms wel ten koste van zijn onbezorgdheid. Hij had namelijk eindelijk gemerkt hoe zijn zusje een beetje.. Anders was. De kitten schudde die gedachte snel van zich af.

”Oh ja, klinkt logisch”, Knikte hij instemmend met haar conclusie. Met een hernieuwd respect keek hij haar aan, waarna zijn blik even naar de rots gleed. Zou hij hem ook aanvallen? Een glimlach ontplooide zich toen zijn antwoord blijkbaar wat verwarring zaaide. ”Ik wil ook wel eens een rots overwinnen. Ga je mee?” Vroeg hij vervolgens. Haar rots zou hij niet beklimmen. Die was immers al veroverd nu. Maar hij kon er vast wel eentje voor zichzelf vinden, niet?

I could see a stranger
she • told • me
A M E Nson, you'll be forsaken by anger

Onderwerp: Re: [open] Wonderland do 20 sep 2018 - 17:18

_{Bramblingkit keek wat verbaasd toen Rainkit haar ook nog gelijk gaf. Ze had geen idee dat ze zulke goede ideeën kon geven, maar ze was blij dat ze gelijk kreeg! Het driekleurige poesje spon eventjes zachtjes van trots, waarna ze haar tweekleurige ogen weer nieuwsgierig op Rainkit richtte, benieuwd wat hij ging doen. Ze liet zichzelf neerploffen op haar rots terwijl ze Rainkit met haar ogen volgde. De kitten was alleen zelf nog diep aan het nadenken voordat hij met een conclusie kwam. Dat klonk wel spannend! Bramblingkit schoot weer omhoog. "We kunnen samen een grote rots overwinnen!" miauwde Bramblingkit, waarna ze naar beneden sprong van haar rots. "Want samen kunnen we meer toch?" Dat waren de spaarzame kittenverhaaltjes die ze nog wel eens geluisterd had. Verhalen over hoe vriendschap en samen dingen doen alles overwon. Dat moest hier ook gelden toch?}

Onderwerp: Re: [open] Wonderland do 20 sep 2018 - 20:51

Hopelijk ging nadenken in de toekomst een beetje sneller. In alle tijd die hij zat na te denken, had hij evengoed andere dingen kunnen doen. Toch vond hij het niet echt tijdsverspilling. De kitten leerde graag nieuwe dingen en dat vond hij op zich ook wel leuk. Maar hij was nog iets te jong om zich volledig op ingewikkelde vraagstukken te gooien. Want waarom zou hij dat doen, als hij ook gewoon lekker kon spelen? Of.. Rotsen veroveren! Tot zijn plezier stemde Bramblingkit in met zijn idee. Meer nog, ze stelde voor om er samen een aan te vallen. Een warme glimlach krulde om zijn lippen en de kitten veerde enthousiast overeind. ”Is goed!” Greens hij. Hij voegde daad bij woord en stapte energiek het kamp door, op zoek naar een geschikte rots.

I could see a stranger
she • told • me
A M E Nson, you'll be forsaken by anger

Onderwerp: Re: [open] Wonderland do 20 sep 2018 - 21:16

_{Bramblingkit wiebelde ongeduldig op haar pootjes, afwachtend of Rainkit zou instemmen met haar idee. Gelukkig ging hij relatief snel akkoord en Bramblingkit kon een vreugdekreetje hierop niet onderdrukken. Joepie! Ze grijnsde breed en veerde op en neer van enthousiasme. Nu alleen nog een goede rots vinden... De kitten keek wat zoekend om zich heen. Wat zouden ze kunnen beklimmen Het grootste in het kamp was toch wel... De kitten kreeg spontaan een idee, al ging het niet al te snel. Ze fronste echter wel kort, zou het wel mogen? Nou ja als niemand het door had... "We zouden.. Butterstar's heuvel kunnen overwinnen?" opperde de driekleurige kitten. Het was geen steen maar toch.. Het was.. hoog?}

Onderwerp: Re: [open] Wonderland do 20 sep 2018 - 22:03

De jacht op een geschikte rots verliep niet zo soepel. Het kamp was nogal.. Plat. De meeste grote rotsen waren vast het kamp uitgesleept, om meer ruimte te maken. Zo dicht bij de rivier was de grond vaak niet overal geschikt om veel uit te breiden. De grenzen van het kamp lagen dan ook waarschijnlijk zo ver als mogelijk was. Rainkit begon zijn moed al een beetje te verliezen toen Bramblingkit met een idee kwam. Zijn oortje trok even nerveus naar achter though. Een beetje onzeker draaide hij zijn kopje naar haar. ”Butterstar’s heuvel?” Herhaalde hij aarzelend. ”Ik denk niet dat dat mag”, Zei hij, iets zachter, terwijl hij de omgeving snel scande of iemand hen gehoord had.

I could see a stranger
she • told • me
A M E Nson, you'll be forsaken by anger