Go sit on a cactus [training 1]

Het begon nogmaals te regenen toen de bruine kater richting de Marshlands liep. Gelukkig waren er nog een paar struiken aan de zijkant van de plek. Zodat hij nog net op droog gebied stapte, al werd zijn pluizige staart wel nat.
Ach, wat haatte hij zijn vacht op sommige momenten. In de zomer was het te heet, en het duurde bovendien veel te lang voor het echt droog was. Ja, dan werd je zeker wel ziek
Maar nu had hij een motief, een reden om actief door de modder te lopen richting de plek. Een training, natuurlijk. Met Russetfur. Hij was duidelijk enthousiast erover. Zijn zware staart in de lucht en zijn passen groot. Hij hoopte echt dat hij technieken kreeg om te vechten. Of om zichzelf te beschermen. Er was niks mis met zelf-defensie. Vooral niet als hij steeds werd uitgelachen en onderschat door zijn naam. Hij was tenminste wel blij dat de rode kattin er nog geen grappen over had gemaakt. Want hij wou haar natuurlijk laten zien dat hij een goede apprentice kon zijn. Niet de meeste dappere, maar zeker vastberaden.

+ Russetfur

Het was haar onduidelijk waarom de moeder van Chickenpaw haar zoon Chickenpaw had genoemd. Ze vond het nogal een denigrerende naam, daarbij wist ze dat haar Apprentice er mee gepest werd. Op z'n minst had elke apprentice en zelfs sommige warriors er wel een grap over gemaakt. Russetfur stond uiteraard al klaar op de afgesproken plek bij het moeras. De bodem was koud en hier en daar was wat witte sneeuw gezien, wat langzaam weg spoelde door de neerkomende regendruppels. Vlak voor de roodbruine kattin het kamp had verlaten was het gaan regenen en in de tijd dat ze van het kamp naar het moeras was gekomen was ze ook helemaal nat geregend. Maar regen was geen excuus om een training stop te zetten.

Lang hoefde ze niet te wachten op het opkomen dagen van haar apprentice, Chickenpaw. Ze hadden er al wat trainingen opzitten en de roodbruine warrior was blij met zijn prestaties. Ze was al even blij met het enthousiasme die hij meebracht tijdens de trainingen. "Goed dat je er bent, Chickenpaw," begroette ze haar apprentice, waarna ze kort zijn neusje aantikte. Vervolgens deed ze een stap naar achteren en zwaaide ze een keer met haar staart. Het was tijd om hem goed te verrassen en te kijken hoe snel hij kon schakelen. "Blok!" Miauwde ze dan ook en al snel schoot haar rechter voorpoot naar zijn kop toe.