[Open] When you fall on your head, do you land on your feet?

<sub>Eindelijk had ze een muisje gevonden, het vangen daarentegen werd wel weer een ding. Sunlight ploegde als een lompe sneeuwschuiver door de sneeuw heen met krachtige sprongen, aangezien de muis het op een lopen had gezet. En met zijn lichte pootjes zakte de muis niet eens door de sneeuw. Dus de strijd was alsnog oneerlijk. Sunlight vernauwde haar ogen en zette nog een tandje bij. De muis week alleen plotseling af en de grote she-cat liet sneeuw opspatten toen ze mee ging in de bocht. Nog één sprong en ze moest er zijn.. Sunlight verzamelde kracht in haar achterpoten en zette zich af. In haar fanaticisme had ze daarentegen over het hoofd gezien dat ze bij de Lilypool aan was gekomen. De sneeuw hield plotseling op en maakte plaats voor een spiegelend oppervlak. Aangezien ze al in de lucht hing in een sprong, kon ze er helemaal niks meer van maken. Haar poten gleden onder haar lichaam vandaan en ze gleed op haar buik een paar vossenlengtes verder op de poel. Starclan verdomme. Nu hopen dat niemand dit gezien had.

{Open}</sub>

Hij was niet eens druk bezig met het vangen van prooi. De bruine kater had besloten even te rusten na een ochtend patrouille en wou daarbij een wandeling door het territorium maken. Iets in de richting van WindClan. Want je wist het maar nooit, na dat hele gedoe met het territorium. Hij begreep zijn moeder wel, ze hadden waardige warriors verloren puur om een Clan dat hijzelf niet echt nuttig vond onder RiverClan. Maar ach, als Oceanstar oorlog wou dan kreeg ze dat maar. Hij kon wel via de sidelines toekijken. Whirlpool zat neer naast een paar struiken en tilde zo zijn achterpoot omhoog zodat hij het schoon kon maken. Ah, rust. Iets wat hij zeker verdiende.
Veel tijd voor zichzelf kreeg hij echter niet, want niet ver hier vandaan hoorde hij een plons dat uit de Lily pools zou moeten komen. De bruine kater spitste zijn oren en tilde zijn kop op met zijn tong nog steeds uit zijn bek. Gelijk trok hij het weer in en stond op om richting de bron van het geluid te komen. Hmm... Pootstappen. De kat had dus niet opgelet bij zijn conditietraining.

Langzaam liep hij richting de poel. Waardoor hij al gauw Sunlight uit kon herkennen. "Een beetje te koud, vind je niet?" Snorde hij geamuseerd terwijl hij de kattin aankeek. Er stond een grijns op zijn gelaat. Alsof hij elk moment in lachen kon uitbarsten. RiverClanners, toch. Werden met de dag gekker.

_{Sunlight moest zeggen dat ze nog een beetje draaierig was na haar glijpartij. De kattin schudde haar pels uit en probeerde zichzelf weer stabiel omhoog te krijgen. Ze haaaaaaatte jagen op landprooi, verachte het. Ze miste de vis, de smaak, het jagen erop, alles miste ze aan vis. En wat ze ook kon missen als kiespijn, was het commentaar van een warrior die dus blijkbaar wel gezien had dat ze een ontzettende faalactie had. De kattin drukte wat geërgerd één van haar oren in haar nek voor een paar hartslagen terwijl ze opkeek naar één van de zonen van Butterstar. Hij had het lef om te grijnzen. Als ze hier niet op het ijs stond, echt, ze zou hem wat. "Jij hebt jezelf zeker niet nuttig gemaakt door de prooi te vangen die over het ijs weggeglipt is?" vroeg ze hem wat droogjes.}