Jingle bells, jingle bells, jingle all the way [open]

Stallionheart leek niet helemaal te vertrouwen op haar woorden maar de flame point she-cat wist dat er niks ernstigs zou zijn. Toch stond haar partner er op om der zelf even te laten checken bij de medicine cats. De kleine windclanner rolde met haar ogen en gaf de tom een glimlach. “Voor jou.” Sprak ze, haar rode staart zwiepend terwijl ze keek hoe haar mate zelf ook een slok van het koude water nam. Daarna legde hij zijn staart op haar schouder en genietend van de warmte die haar lijf vulde sloot ze haar ogen, knuffelt met de staart van Stallionheart. Hij sprak dat hij haar niet kwijt wou aan een ziekte waarop de kleinere she-cat even met haar blauwe ogen naar hem keek. “Ik wil jouw ook niet kwijt.. Maar maak je alsjeblieft geen zorgen. Ik zal er nog een tijdje zijn, want wie moet jou dan anders lastig vallen?” Met die woorden sprong de Windclanner speels op de tom en probeerde hem omver te gooien. Haar tanden beten speels en liefkozend in zijn oor, al haar kracht -die ze niet echt had- gebruikend om haar stuk grotere sterkere partner neer te leggen op de grond.

Haar puppy kracht was niet iets wat opviel. Totaal niet, want als kleine Windclanner als zij was ze niet gemaakt om iemand zoals haar partner met brute kracht om te leggen. Ze was beter in andere dingen, maar vechten? Dat was niet haar sterkste vak. Gelukkig speelde Stallionheart mee en liet zich meenemen in haar idee. Snorrend viel hij op zijn rug en lag zij boven op hem. Als kleine she-cat kon ze wel mooi op zijn warme pluizen buik liggen. Soms waren er toch nog voordelen om klein te zijn. Shattered grinnikte en bleef op zijn oor knabbelen tot dat de tortie tegen haar zei: ”niet in me gezicht hoesten he?” De flame-point schudde haar kop. Haar blauwe ogen draaiend. “Geen zorgen, bange poeperd” Ze drukte haar kop onder zijn kin nadat Stallion speels op haar borstdrukte en haar een kopje gaf. "Ik ben zo dol op je lieverd" Een glimlach sierde haar mooie snuit en genietend van het moment sloot ze even haar ogen. “Ik ben ook tot over me rode oortjes gek op jouw” Snorde ze zachtjes in zijn dikke gevlekte vacht. Al klonk haar gespin wat aan de schorre kant.

Shatteredice was boven op de kater gekropen en lag warm in zijn dikke tortie vacht. Haar hart klopte luid in haar borstkast door hun aanrakingen, nog altijd voelde ze de vlinders wild te keer gaan in haar buikje. Zelfs als ze maar al keek naar Stallionheart. Haar vlinders vlogen nog sneller en haar hart klopte nog harder in haar borst toen haar partner haar complimenteerde. Als ze haar flame point vachtje niet haar gezicht verborg dan was ze nu knalrood van de blos. Ze voelde zijn brede kop in haar pluizige warme vacht en snorrend likte ze zijn oortjes liefkozend. ”Zullen we vannacht naar de Silverpelt kijken?" Vroeg Stallionheart waarop ze meteen knikte. Helemaal toen hij nog vroeg als ze anders hun kinderen mee zouden nemen. “Ik zou niks liever willen. Elke minuut die ik kan missen wil ik met jou en de kinderen besteden.” Mauwde ze terug met een warme glimlach op haar snuit geplakt.