We're part of a story, part of a tale. We're all on this journey, no one is to stay. Where ever it's going. What is the way?
Welcome
Warrior Cats is een rollenspel gebaseerd op de serie 'Warriors' van Erin Hunter. Je verkent hier al schrijvend de geliefde wereld van de Clankatten, rogues en kittypets. Dit doe je door je eigen karakter aan te maken, waarbij je bijna alles zelf mag bepalen over uiterlijk en karakter. Wild of tam, goed of slecht, sociaal of eenling? Help jij oorlogen te voorkomen? Of ben je een van de katten die hongerig opzoek is naar een groter territorium en meer macht? Het kan allemaal op Warrior Cats.
KIND OF WEATHER
LEAFBARE
Season
Leafbare, -8°C - 3°C
Het blad is nu volledig van de bomen af en iedere ochtend wordt je begroet met rijp aan de takken en een kille wind. Gepaard met winterse neerslag, is het woud gehuld in een witte deken.
Het was ochtend en de meeste katten waren op hun gemak wakker aan het worden. Sommigen kletsten gezellig met elkaar, maar over het algemeen was het vrij rustig in het camp. Het was ook vrij fris in het camp; maar de kitten liet zich daar niet door tegenhouden. Hij had zijn relatief korte vacht dik opgezet tegen de kou en speurde met donkergele ogen het camp rond. Tot zijn blik viel op de medicine cat, die met een demonstratieve blik richting zijn vader nootjes zat te eten. En geen gewone nootjes, nee; eikels. Southernkit vernauwde zijn oogjes en stampte op de veel (véél) grotere kater af. Hij moest zijn kop bijna in zijn nek leggen om de ander aan te kijken. "Hé!"
+Ace eerst
Acefray
Dorpsslet
Jamie 4524 Actief "Once more into the fray, into the last good fight I'll ever know.
Live and die on this day, live and die on this day"
Ace keek humeurig voor zich uit. Hij voelde zich maar buitengesloten. Iedere dag werden Acorn en Tall meer vrienden en hij bleef hier maar eenzaam achter. Straks had hij niemand meer, en dan? Wat had hij dan nog? Acorn was ook veel te goed voor hem om ooit tegenop te kunnen. Hij was ook een vader, ouder, volwassen, gedisciplineerd... alles waar een kat toch ooit van kon dromen? Zelfs zijn naam begon met Ac, zelfs dat werd hem ontnomen. Maar weet je, in ieder geval was hij niet vernoemd naar iets stoms zoals een eikel. Pft. Waarschijnlijk zag zijn moeder het al aankomen, heeft ze hem daardoor een eikel genoemd op het moment dat hij geboren was. Beledigd en voornamelijk eenzaam besloot hij richting de deputy te kijken en enkele van de naam-gelijke nootjes erbij te halen. Hm. Om zijn punt van protest duidelijker te maken besloot hij er een pootje vol in zijn muil te proppen en te kauwen. Hij lustte niet eens- crunch crunch crunch opzich, het smaakte niet verkeerd. Misschien wel voor herhaling vatbaar. Terwijl hij er hier op weg aan te snoepen was hoorde hij ineens een klein stemmetje onder hem, waardoor hij door zijn poten heen zakte en op de grond ging liggen. Hij slikte even zijn nootsalade weg. "Wat is er Southernkit?" Eikelkind, de vijand. Een spion. Ace bleef op zijn hoede.
Once more into the fray, into the last good fight I'll ever know. Live and die on this day
De medicine cat keek hem aan en vroeg wat er was. Southernkit kneep zijn goudgele oogjes tot spleetjes. "Wat denk jij te doen?", vroeg hij, onbewust zijn borstkastje iets meer uitstekend als om groter te lijken. De kitten zou het niet snel toegeven, maar hij vond de veel grotere gestalte van de langharige kater wel angstaanjagend. Oh, maar ooit zou hij minstens even groot en minstens even pluizig zijn en dan zou hij hem eens laten zien! Dat Acefray hem nu simpelweg zou kunnen vermorzelen met een goedgemikte slag van zijn voorpoot dacht hij maar even niet aan. Southernkit was hier immers om de eer van zijn vader te verdedigen en hij liet zich heus niet weg intimideren!
Acefray
Dorpsslet
Jamie 4524 Actief "Once more into the fray, into the last good fight I'll ever know.
Live and die on this day, live and die on this day"
De grijze kater keek verward naar beneden toen een van de kleine eikelkinderen tegen hem begon te spreken. Toegegeven, het was moeilijk om boos te zijn op iets zo kleins en pluizigs. Kijk er dan naar. Bij zijn vraag kantelde Ace even zijn kop. Wat was hij nu eigenlijk aan het doen? Jaloers aan het staren en eikels te eten? Het dieptepunt van zijn jaloezie en leventje bereiken? Waarschijnlijk het laatste. Southern here leek hier ook een beetje warrior te spelen door zich groter op te stellen dan dat hij was, iets wat niet zo heel erg groot was. "Ik eet eikels" Besloot Ace maar veilig en eerlijk te antwoorden.
Once more into the fray, into the last good fight I'll ever know. Live and die on this day
Southernkit was niet onder de indruk van het vanzelfsprekende antwoord van de veel grotere kater. Hij kneep zijn oogjes ongelovig tot spleetjes en nam de medicine cat even in zich op, zijn gele blik glijdend over zijn gestalte. Het was duidelijk dat hij zijn best deed om intimiderend over te komen en hélemaal niet geïntimideerd was. "Waarom?", was zijn volgende vraag. Want eikeltjes eten was geen alledaagse bezigheid, toch niet in zijn wereld, dus dan moest er wel een reden achter liggen. Hij kon die reden wel al raden vanuit de blikken die Acefray op zijn vader richtte en de toevallige overeenkomst tussen de eikeltjes en de naam "Acorndust", eikelstof, maar hij wou het liever uit de mond van de medicine cat horen. Dan had hij bewijs.
Onderwerp: His Honor 
ma 14 jan 2019 - 20:05
