{Acorndust} Scary

Hij had moeten verwachten dat Tallstar iets zou doen toen hij hem naar Windclan liet gaan, maar een kitten meenemen? En ook nog eentje die van hemzelf was? Dat was iets dat hij totaal niet had zien aankomen. De moeder was blijkbaar overleden en Tallstar had besloten om haar mee te nemen naar Shadowclan. Hij had geweten dat hij de kitten moeilijk weer terug kon sturen naar Windclan, want een kitten in de steek laten was niet iets dat hij zou doen. Toch voelde hij zich lichtelijk voor het blok gezet dat hij het maar gewoon moest accepteren. Dat hij moest accepteren dat zijn leider een kitten had gehad met een Windclan poes en er nu een kitten van die twee rondliep in het Shadowclankamp. Hij hoopte voor Pepperkit dat ze niet zou worden zoals haar vader en dat haar moeder beter was. Hij werd uit zijn gedachten gehaald door het onderwerp van zijn gedachten, Pepperkit. De kitten leek meteen in elkaar te duiken bij het zien van hem en een zucht ontsnapte uit zijn bek. Was hij echt zo eng? "Wat heb je daar?" Besloot hij rustig te vragen toen hij de veer opmerkte bij de kitten.

Hij wachtte geduldig op het antwoord van Pepperkit en glimlachte zachtjes toen ze hem de veer beter liet zien. Hij boog zijn kop wat naar beneden en bekeek de veer voor een moment serieus voor hij zijn blik weer op de kitten richtte. "Dat is een mooie veer." Begon hij. Veren waren handig om nesten wat zachter te maken, maar ook waren het mooie dingen om te houden en daar leken kittens voornamelijk van te houden. Ook al zag hij dat zijn eigen kittens nog niet zo snel doen, maar wie weet hadden ze een geheime voorraad ergens. "Waar heb je de veer gevonden?" Vast ergens in het kamp, mogelijk in de buurt van de prooistapel, maar het kon ook ergens anders.

De prooistapel? Dat was inderdaad vast wel een goede plek om veren te vinden. "Als je ooit meer veren wilt kun je er vaker kijken." Sprak hij dan ook. "Je kunt ze ook gebruiken om je nest wat zachter te maken." Als Pepperkit de veren tenminste daarvoor zou willen gebruiken. Bij de vraag of hij een veer had, schudde hij zijn kop. "Ik heb geen veer voor mezelf." Voegde hij er nog aan toe. Als hij ze ooit zou nemen, dan zou hij ze gebruiken voor zijn nest, maar het kon zijn dat de kitten het zonde vond om ze op die manier te gebruiken. "Is dit je eerste veer?" Hij hoopte dat hij nu niet wat verkeerds gevraagd zou hebben.

Een spinnend geluid verliet zijn keel bij het horen van de kitten haar reactie op de mogelijkheid dat er meer veren zouden kunnen zijn. Het was leuk om te zien hoe een kitten zo enthousiast kon zijn om een paar veren. De volgende vraag verbaasde hem dan ook lichtjes. Hij had niet verwacht dat ze hem de veer zou aanbieden. "Waar zou ik hem dan voor mogen gebruiken als de veer niet in mijn nest mag?" Hij was benieuwd naar het antwoord waarmee Pepperkit zou komen. Het was tenslotte haar eerste veer en die wilde hij niet zomaar afpakken. "Ik wil je eerste veer niet zomaar van je aannemen." Als ze hem liever zelf hield, dan was hij daar ook tevreden mee.

Hij keek met een schuine kop naar Pepperkit toen deze zei een idee te hebben voor de veer. Hij had geen idee wat ze van plan was en keek dan ook licht geamuseerd toen de kitten op haar tenen ging staan om de veer in zijn nekvacht te steken. Hij liet zijn blik naar de plek gaan waar de veer erin gestoken was voor hij weer naar Pepperkit keek. "Hoe staat hij me?" Besloot hij de kitten te vragen. Er nog niet bij stilstaand hoe dit er voor andere katten uit moest zien als ze hem met die veer zouden zien, maar voor nu zou hij hem dragen.

De kitten was duidelijk tevreden met hoe de veer hem stond en hij liet zijn blik kort rondgaan of niemand hem zo snel zag, ook al wist hij dat hij voorlopig de veer er nog niet af zou halen, dat zou Pepperkit namelijk vrij snel merken als hij dat zou doen. Voorzichtig gaan doen met de veer ging nog lastig worden, vooral als hij ging jagen ermee, maar hij zou zijn best doen. "Ik zal mijn best doen de veer mooi te houden." Dat was tenslotte het enige dat hij kon beloven. Wie weet wat ermee kon gebeuren buiten het kamp als hij het meenam. "Zou ik hem anders bij jou achter kunnen laten als er een kans is dat hij vies wordt?" Dit was niet omdat hij geen zin had om met een veer buiten het kamp rond te lopen, maar meer om de veer schoon te houden.

Hij moest de veer dus bij zich houden, ondanks dat er een risico was dat hij het vies zou kunnen maken. Hij moest dus maar extra goed opletten, zodat hij het niet zou verliezen of vies maken. Het verbaasde hem niets dat zodra er besloten was dat de veer voor altijd bij hem zou blijven dat de kitten een nieuwe veer wilde gaan zoeken. "Natuurlijk!" Zei hij dan ook. Misschien konden ze nog wel een betere veer vinden dan degene die hij nu had. "Zullen we weer bij de prooistapel gaan kijken?" Misschien lag er ook wel een vogel op die een veer kon missen, maar het zou makkelijker zijn als ze gewoon los lagen. Hij wachtte geduldig op het antwoord van Pepperkit, ook al wist hij dat het niet lang zou duren voor ze naar een veer aan het zoeken zouden zijn.

Hij kon het niet helpen om te spinnen bij de kitten haar blije reactie. Hij wachtte tot de kitten weer voor hem was en kwam toen overeind. Ze moesten tenslotte naar de prooistapel gaan, dus blijven zitten had geen zin. Pepperkit begon al naar de prooistapel te lopen en hij volgde haar snel. "Waar heb je deze veer gevonden?" Misschien dat er rond die plek meer zouden liggen of in ieder geval daar in de buurt. Anders moesten ze gewoon goed zoeken. Het was ook nog de vraag of ze dezelfde veer zochten of een anderen, maar dat zou hij aan Pepperkit overlaten.

Bij de prooistapel had hij al verwacht, maar waar precies was te vraag. Ach, ze zouden er vast snel genoeg nog een vinden en anders moest hij er stiekem een van een vogel plukken, niemand die daar wat om zou geven. Hij had ook geen idee wat voor een veer Pepperkit mooi zou vinden, dus dat zou nog lastig worden, want elke vogel had andere veren. "Wat voor een kleur veer wil je?" Ondertussen ging hij door zijn hoofd voor de mogelijk vogels die er waren. Als de kitten nu maar niet met een onmogelijke kleur zou komen.

De kitten was overduidelijk enthousiast bij het zien van alle veren. Hij zag zelf in ieder geval een paar vogels liggen en ook wat losse veren. Bij het antwoord van de kitten keek hij wat bedenkelijk. Eentje die op zijn vacht zou lijken? Dan zou het waarschijnlijk bruin moeten zijn of met iets wit erin. "Misschien dat een veer van een lijster dan wat is?" Besloot hij te zeggen. Een merel zou ook nog kunnen, zolang die bruin was en niet zwart of een mus. Er waren meerdere vogels die geschikt hiervoor waren. "Of een andere vogel." Hij was in ieder geval niet van plan om de hele prooistapel overhoop te gaan halen om een specifieke veer te vinden, het zou het makkelijkst zijn als de veer gewoon los was.