What is going on? [Open.]

Onderwerp: What is going on? [Open.] za 24 maa 2012 - 20:11

Vermoeid sleepte Featherleaf haar de Warriors Den in. Ze was echt kapot. De hele dag jagen, en dan nog een patrouille. Toen ze terugkwam in het kamp stierf ze bijna van de honger, dus moest ze eerst nog iets van de prooistapel eten. Die was heel klein, en toen ze ernaar keek, voelde ze zich nog slechter toen ze dacht dat ze morgen weer de hele dag moest gaan jagen. Toen haar honger een beetje gestild was voelde ze haar vermoeidheid pas.
Snel draaide ze haar even rond voor ze zich liet vallen op het mos. Het liefst wilde ze meteen haar ogen dichtdoen, maar ze verplichtte haar nog even te wassen. Ze zag er echt niet uit. Dan liet ze vermoeid haar kop op haar poten vallen en meteen sliep ze.

Het was donker, heel donker. Featherleaf kon niets zien, zelfs haar poten niet. Toen ze met haar neus in de lucht snuffelde rook ze enkel haar eigen geur. Een gevoel van claustrofobie overviel haar. Maar ze probeerde zich rustig te houden en spitste haar oren. Heel stil, in de verte, hoorde ze iets. Het was als het kabbelen van water, maar dat kon niet, want in het hele SkyClan gebied was er geen beek of rivier. Toch liep ze voorzichtig naar voren, en toen ze liep, voelde ze gras onder haar poten. Waar zou ze toch zijn? Het geluid werd nu duidelijker, en ze wist zeker dat het water was. Featherleaf ging sneller lopen. Het geluid werd te sterk, ze hoorde bulderend geraas, en haar oren deden pijn. Maar ze kon niet meer stoppen. Het leek alsof haar poten haar lieten vliegen. Maar de afschuwelijke waarheid drong tot haar door toen ze begon te vallen, en vallen...

Met een schok werd Featherleaf wakker. Ze schoot rechtop en siste van de schrik. Dan maande ze zichzelf tot rust en probeerde haar rechtopstaande haren plat te likken. Had iemand haar gehoord? In een ruk draaide ze zich om en keek de andere katte aan.

Stepping forward out into the day
Shrugging off the dust and memory
Though it's soaring still above your head
It is out of sight and none shall see

Summernight keek naar Featherleaf bij wie de haren overeind rezen. ''Featherleaf, gaat alles wel goed?'' vroeg ze aan de poes. Alsof iemand altijd over háár ontfermde als ze schreeuwde ofzo... Ze keek de poes bezorgd aan, Zij was wel een grote vriendin van haar. Ze liep naar haar toe en gaf haar een likje. ''Had je een nachtmerrie?'' vroeg ze. Ze wou alles doe om haar gellukkig te houden zodat ze niet werd zoals zij. Ze voelde een kleine stomp in haar buik. ''Auw...'' kreunde ze. Ze had geen idee wat er gebeurde. Ze ging even liggen. Haar buik was normaal dat wel. Dus niemand kon zien dat ze zwanger was en zij zelf wist het ook niet. ''Het gaat wel hoor.'' zei ze toen de krampen afgelopen waren. Ze vond het zelf al raar.......

Featherleaf zag dat Summernight ook wakker was. "Featherleaf, gaat alles wel goed?" vroeg de pes. Ze liep naar haar toe en gaf haar een likje. ''Had je een nachtmerrie?'' vroeg ze. 'Ja... Ja, het gaat wel. Gewoon een enge droom', mompelde ze een beetje beduusd. ''Auw...'' kreunde Summernight opeens. 'Summernight, wat is er? Gaat het wel?' Summernight ging even liggen. ''Het gaat wel hoor.'' zei ze. Featherleaf was geen medicine cat, maar het zag er wel uit alsof ze hevige krampen had. 'Moet ik de medicine cat gaan halen?' vroeg ze bezorgd. Wat zou er aan de hand zijn? Misschien had ze wat verkeerd gegeten of zo. Maar instinctief voelde ze dat ze fout zat. Ach ja, Summernight ging het zelf wel vertellen. En als ze niet wilde, dan ging ze haar niet dwingen. Zo nieuwsgierig was ze nu ook weer niet. Met een vriendijk gezicht keek ze Summernight aan.

Stepping forward out into the day
Shrugging off the dust and memory
Though it's soaring still above your head
It is out of sight and none shall see