‘Cause you had a bad day

Onderwerp: ‘Cause you had a bad day di 19 feb 2019 - 0:10

Zijn ogen fonkelden met vastberadenheid toen hij zo naar de prooihoop keek. Hij stond hier al zowat vijf minuten. Omdat hij eerst niet kon kiezen wat hij precies wou van de hoop. Hij had te vorige keer Swallowflight iets gegeven, maar nu was het de beurt van zijn andere mama. Herondulcet. Hij vond dat zij wel iets ergs speciaals verdiende. Iets dat zeker de aandacht zou trekken en zijn moeder super blij kon maken.
Tuurlijk kostte zo een keuze veel tijd. Maar het duurde niet lang voor de rode kitten de pluizige staart van een eekhoorn had weten te zien tussen de muizen en vogels. De enige eekhoorn. Wel erg mager en klein, maar hij vond de staart al heel leuk om mee te spelen. Dus dat zou geen kwaad geven. Alleen... De eekhoorn zat wel vast in het midden.

Toch, dat had hem nooit tegengehouden. Hij deed een paar stappen naar voren en plaatste zijn voorpoten op de hoop zodat hij er beter bij kon. Zijn achterpoten nog op de grond terwijl hij eindelijk de staart te pakken kreeg tussen zijn kaken en trok. Hm. Dat werkte niet. Nogmaals trok hij, maar dan harder en langer. Tot de eekhoorn eindelijk losging. Met de rest van de prooihoop. Alles viel zo op hem. Boem. Dode muizen, vogels. Alle soorten over de grond verspreid. Zijn blik stond geschrokken, bijna bang. Dit was niet zijn bedoeling!

+ Rowanflight

~~Granzenopdracht c:~~

we're
young blood

JARONART

They say, "how could he go if he's got everything?"
Computer Hope

I'll mourn for a kid, but won't cry for a king.

You shall rise and rise again

Tuurlijk tuurlijk, hij had eerder op kunnen stappen. Maar waarom zou hij. Een grijnsje lag op zijn lippen terwijl hij toekeek hoe de kitten bezig was met een eekhoorn uit de prooistapel plukken. Met alle, welbekende, gevolgen vandien. Hier en daar hoorde hij om zich heen wat gelach van andere warriors. Voor hij een poot tegen zijn zij kreeg van een shecat die hem toefluisterde dat hij er maar wat aan moest doen. Rowan fluisterde snel terug dat hij daar absoluut neit geschikt voor was, maar na wat aanmoediging van anderen stapte de grijze kater toch naar voren. Zijn kop schuddend en zichzelf even uitrekkend voor hij op de kitten af ging. Die duidelijk al geschrokken genoeg was. Maar goed, de shecats wouden een spectakel. Dus waarom ook niet. Met zijn booste blik die hij kon maken staarde hij neer op de kitten. "Dus. Wat was jij allemaal aan het doen met onze schaarse prooi?" Bromde hij zo boos als hij maar kon neerstarend op waterkit.

Because we always have a choice
even when it feels like we don't.

Hij was al bewust van de starende warriors. Sommigen lachten naar hem, sommigen keken hem boos aan. Oh-oh, hij moest dit zeker helemaal zelf opruimen. En dan de elders verzorgen en mos schoonmaken en alle klusjes dat niemand leuk vond en- zijn oren gingen naar achteren toen hij toekeek hoe een blauwgrijze kater dichter naar hem toe liep. Duidelijk niet geamuseerd om het feit dat een rode kitten de hele prooihoop uit elkaar had laten vallen. "Dus. Wat was jij allemaal aan het doen met onze schaarse prooi?" Bromde hij boos genoeg. Oh nee, hij wou geen straf. Waterkit keek neer op de grond, zodat hij zo oogcontact vermeed. Zijn oren waren nog steeds plat van de angst terwijl hij een minuutje of twee nam van stilte voor hij uiteindelijk durfde te spreken. “Ik wou mama een verrassing geven.” Sprak hij zachtjes voor hij eindelijk waagde om op te kijken naar de grote, enge warrior. “Krijg ik straf? En de straf is dan... de... de prooihoop opruimen.” Miauwde hij snel voordat hij eindelijk besloot op te staan. Dan was zijn straf snel voorbij en kon hij makkelijk verdergaan met het leven. Hij keek om zich heen naar de puinhoop die hij veroorzaakt had. Stomme prooihoop. Stomme eekhoorn.

we're
young blood

JARONART

They say, "how could he go if he's got everything?"
Computer Hope

I'll mourn for a kid, but won't cry for a king.

You shall rise and rise again

Hij moest zijn lach zwaar inhouden terwijl hij omlaag keek naar de kitten. Het doodsbange ding leek alsof het ieder moment een hartstilstand kon krijgen. Maar hij hielt zijn gouden blik recht terwijl hij haar aankeek. "Oh ja vrézélijke straf." Knikte hij de kleine rode kitten toe. "Ik denk... Dat ik je maar moet Opeten!" met die woorden duwde hij zich via zijn achterhand de lucht in en sprong bovenop de kitten, zijn twee poten landend naast zijn lichaampje terwijl hij zijn neus in het kleine buikje duwde lucht uitblazend in de vacht.

Because we always have a choice
even when it feels like we don't.

Hij was op het punt om zijn eigen straf uit te voeren, een kleine waterrat al tussen zijn kleine kaakjes. Toch keek hij op toen de grote warrior verder begon te spreken. "Oh ja vrézélijke straf." Oh, hij was niet klaar? Zijn ogen werden groot, wat zou het zijn? Moest hij langer kitten blijven? Mocht hij nooit een warrior worden? Of nog erger, hij moest de elders verzorgen! "Ik denk... Dat ik je maar moet Opeten!" Oh nee! Zijn eerste instinct was zijn voorpoten in de lucht doen terwijl zijn achterpoten hem staand hielden. Zo leek hij groter toch? Echter had de kater een ander plan. Waterkit viel zo achterover toen hij zag hoe de kater zijn richting sprong en zo lucht tegen zijn buikje uitblies. Gelijk begon de kitten te lachen. Nee, hij kon niet tegen kietelen, dat was al duidelijk. Hij probeerde los te wurmen, maar toch lukte het niet. "Genade! Genade!" Miauwde hij terwijl hij zijn gegiechel probeerde te verbergen. Alleen echte mannen konden tegen gekietel, niemand mocht weten dat hij er niet tegen kon.

we're
young blood

JARONART

They say, "how could he go if he's got everything?"
Computer Hope

I'll mourn for a kid, but won't cry for a king.

You shall rise and rise again

Het was een heuze opleving om even zo bezig te zijn. Lachend keek hij omlaag naar de kitten die zijn pootjes uitgestrekt had in een wanhopige poging om Rowanflight tegen te houden. Een bijna ondeugende grijns lag op de lippen van de kater terwijl hij naar de jonge kitten keek. "Dus wat doen we nietmeer hmm Waterkit?" Vroeg hij speels terwijl hij nog een keer zijn kop omlaag duwde om meer lucht uit te blazin in de buik van de jonge kitten.

Because we always have a choice
even when it feels like we don't.

Zijn groene ogen keken in de ambere van de ander terwijl hij zich los probeerde te wurmen. Hij pakte zijn kans toen hij voor even stopte om hem aan te kijken en hem wat vroeg. "Dus wat doen we nietmeer hmm Waterkit?" Kwam er. Waterkit spitste zijn oren naar voren en was op het punt om braaf een antwoord te geven. In de hoop dat de warrior het zou accepteren en hem met rust zou laten. Helaas was dat niet zo, want de kitten kreeg alleen de kans om, "Ik-" te zeggen voor hij weer het gekietel tegen zijn buikje kreeg. "Ik zal- ahah- nooit meer de prooihoop aanraken." Piepte hij voor hij weer probeerde weg te komen. Nee, hij kon zeker niet tegen kietelen.
Uiteindelijk was het hem zowat gelukt om op zijn zij te rollen en had Waterkit zijn kans genomen om de grijzige warrior zijn snuit beet te pakken met zijn voorpoten en achterpoten, zonder zijn klauwen natuurlijk. Hij deed een poging om het speels te bijten, zachtjes genoeg zodat hij kon merken dat hij dit keer niet terug zou trekken. Haha! Pak aan! Gelukkig had hij nu een goede positie om zichzelf te beschermen. Al wou hij liever de hoop opruimen, en misschien lukte het hem om nog deze warrior te ondervragen. Want hij leek wel aardig.

we're
young blood

JARONART

They say, "how could he go if he's got everything?"
Computer Hope

I'll mourn for a kid, but won't cry for a king.