Snow softly

Onderwerp: Snow softly di 12 feb 2019 - 16:48

Sneeuw dwarrelde langzaam neer en bedekte de wereld met een zacht laagje poeder. De hevige sneeuwval had er voor gezorgd dat het inmiddels geen zacht maar hard laagje was geworden, en dikker dan Cobradusk ooit gezien had. Met zijn staart omhoog stapte hij rustig door, oren gespitst en zijn bek een beetje open om geuren te kunnen proeven. RiverClan had een kritiek tekort aan eten, en de rivier was overal nog bevroren. Ze waren daarom afhankelijk van ander soort prooi, maar die waren allemaal nergens te bekennen. Cobradusk zijn maag was pijnlijk aan het krampen van de honger maar hij negeerde het. Zijn honger kon wachten, hij moest eerst prooi vinden. Wat voor prooi ook.. hoe lang het ook duurde hij ging niet terug voordat hij eten had. Hij was er zelfs voor buiten de grenzen gegaan. Hij was nog dicht bij de grens van RiverClan maar omringd door bomen die lange schaduwen wierpen op zijn bruine vacht. Er groeide nauwelijks struiken tussen de hoge bomen en een enkeling die er wel stond had geen blaadje meer aan zijn takken. Cobradusk kwam tot stilstand en luisterde. Er klonken hele zachte stappen die hij gemist zou hebben als hij niet op datzelfde moment per toeval naar het geluid had gedraaid met zijn kop.
Eerste post voor Eveningglow

Onderwerp: Re: Snow softly di 12 feb 2019 - 19:30

Sneeuw, sneeuw en nog meer sneeuw. Het hield niet meer op zo leek het. Er lag inmiddels best een laag waar ze doorheen moest ploeteren. Toch ging zij zich er niet door tegenhouden. Ja, het was lastig maar het was niet onmogelijk. De taken moesten gebeuren, patrouilles moesten gelopen worden prooi moest op de prooistapel gelegd. Dus ging ze door. Haar lijf was het daar niet altijd mee eens, maar haar wil was sterker. Ze stopte met lopen toen ze bij de grens kwam en een vleugje RiverClan geur rook. Wat moest die hier? Hij was dan wel niet op ThunderClan territorium, maar het had wel haar nieuwsgierigheid gewekt. Eveningglow stapte over de grens en volgde de geur van de kater. Geursporen waren moeilijker in de sneeuw, maar deze was zo vers dat ze hem kon volgen. Toen viel haar blik op de RiverClanner. “Jij bent ver van huis.” Miauwde ze neutraal. Het was niet vijandig, maar ook zeker niet vriendelijk. Hij was van een andere Clan en die vertrouwde ze niet.

Onderwerp: Re: Snow softly do 14 feb 2019 - 12:40

Cobradusk spitste zijn ogen en keek op toen een zilvergrijze poes tussen de bomen door tevoorschijn kwam. Hij nam haar in zich op met zijn groene ogen. Haar vacht glansde mooi in het licht dat door de toppen van de bomen viel, en ze had felgele ogen die de zijne met enige onzijdigheid ontmoette. "Dat klopt." Beaamde hij met zijn gewoonlijke kalme stem. Ze schenen zich allebei met een neutraliteit op te stellen, en daarbij wilde Cobradusk nu toch geen problemen maken dus nam hij zich voor om de situatie even aan te kijken. "Jij ook." Vervolgde hij. RiverClan had geen directe rivaliteit met ThunderClan, maar Butterstar en Panthergrowl waren ten alle tijden op hun hoede, zeker na het incident met WindClan. Daarom bedacht Cobradusk zich om de situatie met de prooischaarste die er heerste maar voor zichzelf te houden. "Dat heb ik er van als ik achter prooi aan jaag, voor je het weet ben je de grens over gerend." Zei hij en hij wendde zijn blik af om naar een raaf te kijken die hoog boven hen overvloog. Wat hij er wel niet voor zou geven om op vogels te kunnen jagen, maar zijn talent lag meer bij het jagen in het water.

Onderwerp: Re: Snow softly vr 15 feb 2019 - 9:46

Hij was verder van huis, dan dat zij dat was. Maar om daar nu een discussie over te voeren vond ze zinloos, het deed er ook niet toe. Hij begon er over dat als je achter prooi aan joeg je zomaar over de grens was. “Zolang dat niet de grens van een andere Clan is maakt dat niet zo veel uit. Al heb je dan natuurlijk wel sneller de kans een BloodClanner tegen te komen of een vijandige rogue. Heeft het er niet mee te maken dat de rivier bevroren is?” Giste ze zo even tussen neus en lippen door. “Mijn naam is Eveningglow trouwens en de jouwe?” Vroeg ze vervolgens.

Onderwerp: Re: Snow softly za 16 feb 2019 - 13:10

Cobradusk overdacht haar woorden maar besloot er niet direct op te reageren. Een onbekende thunderclanner was het niet waard om dingen van zijn eigen clan mee te delen. Er waren meer dan genoeg andere gespreksonderwerpen beschikbaar waar ze over konden praten. Hij richtte zijn groene ogen weer op de grijze tabby en knikte beleefd. "Cobradusk." stelde hij zichzelf voor. "en over rogues of bloodclanners maak ik mij geen zorgen. De meeste hebben hun lesje wel geleerd sinds we ze van hier hebben weggejaagd." Merkte hij luchtig op terwijl hij met zijn snorharen trok.

(Is Evening in dit topic al deputy?)

Onderwerp: Re: Snow softly ma 25 feb 2019 - 12:35

Het leek erop dat de RiverClanner haar vraag negeerde en voor haar was dat genoeg om te concluderen dat ze het bij het rechte eind had. Cobradusk was het dus. Bij zijn volgende woorden trok ze even wat verrast met haar oren, geloofde hij dat zelf? “Daar zou ik maar niet te zeker over zijn Cobradusk, dat kan je je kop nog wel eens kosten.” Miauwde ze toen. Ze had er meerdere meegemaakt en daaruit had ze opgemaakt dat ze vrij hardleers waren. Als je daar niet meer alert op was, dan was je of dom of naïef. Ze nam de RiverClanner nog eens in haar op, maar ze was geen hokjesplaatser. Daarnaast kende ze hem niet. Niet dat het haar bedoeling was om hem beter te leren kennen. Ze kreeg niet het idee dat ze meer uit hem los kon maken over RiverClan, dus als het aan haar lag zouden hun wegen dus gewoon weer scheiden.

(Van mijn part kunnen we dat wel doen c: ? )

Onderwerp: Re: Snow softly di 26 feb 2019 - 17:29

Na de woorden van de thunderclanner kon hij het niet laten om een beetje zelfvertrouwen te laten zien. "Ach, kom nou, alsof ze durven terug komen na de nederlaag die ze hebben ontvangen van ons. Dat stelletje ongeregeld zou nog geen sluipaanval kunnen plannen zonder hun positie halverwege bekend te maken." Spotte hij. Zijn groene ogen zochten de hare op terwijl zijn staart langzaam heen en weer sloeg. "Maak je maar geen zorgen om mijn kop. Die neemt niemand van mij af, tenzij ik ze dat toesta." Zijn mondhoeken krulde een heel klein beetje, al was dit nauwelijks genoeg om op te merken. Ze mocht dan wel een deputy zijn, dat veranderde niets aan de zaak. In zijn huidige staat, vermagerd door het prooitekort, zou hij een gevecht met een bloodclanner lastig worden. Maar hij verwachtte niet dat die ratten voorlopig terug durfde te keren dus over zulke zorgen maakte hij zich geen zorgen.

MADE BY VEL OF GS

Onderwerp: Re: Snow softly wo 27 feb 2019 - 14:25

Ze ging het niet opnemen voor de Elite, maar hij deed nu wel erg kleinerend over ze. Het was altijd dom om je vijand te onderschatten. Toch ging ze er niet op in. Als hij er zo over wilde denken, prima, niet haar probleem. Het was niet één van haar warriors die zich straks bij StarClan zou voegen door zijn onoplettendheid. “Dan moet je het zelf maar weten. Succes nog met het behouden van je kop.” Miauwde ze terwijl ze Cobradusk nog even bekeek, haar houding ging van neutraal naar iets wat afstandelijk. Ze had hier wel weer genoeg staan praten en er kwam toch niks zinnigs uit deze RiverClanner. “Tot ziens Cobradusk.” En met die woorden draaide ze zich om, om bij de kater vandaan te lopen.

Onderwerp: Re: Snow softly za 2 maa 2019 - 18:46

Het leek erop dat Cobradusk zijn woorden niet bepaald in de smaak vielen bij de thunderclanner. Hij stak zijn kin daarom uitdagend naar voren terwijl zijn ogen begonnen te fonkelen. “Bedankt hoor.” Miauwde hij quasi beleefd toen ze hem succes wenste met het behouden van zijn kop. Hij kon erop vertrouwen dat een thunderclanner ten alle tijden beleefd zou blijven. Hij wilde eigenlijk wel eens testen uit welk hout ze gesneden was maar wellicht had hij daar een ander moment voor nodig, want ze besloot om er meteen vandoor te gaan. Saai hoor.. “Tot ziens hoor, Eveningglow. Pas maar op dat je onderweg niet je staart verliest aan een paar ‘enge’ bloodclanners. Tenzij je een escorte nodig hebt terug naar de grens. Riverclan heeft geen conflict met thunderclan dus ik wil best wel een keertje galant zijn.” Zei hij met een kalme toon waar duidelijk een zacht spottende ondertoon in stak. Ook hij draaide zich werktuigelijk om, niet verwachtend dat ze beet, en begon terug te marcheren naar zijn eigen grondgebied.

MADE BY VEL OF GS

Onderwerp: Re: Snow softly ma 4 maa 2019 - 12:49

Toen begon de RiverClanner sarcastisch te worden. Die vissenvreter moest eens weten, dan zou hij wel anders piepen. Tot tien tellen Eveningglow. Niet reageren. Je moet hier boven staan… Toch waren haar oren naar achteren gedraaid en haar lippen op elkaar geperst. Dit was zeker niet makkelijk voor haar. Als ze geen deputy was geweest had hij nu een flinke sneer teruggekregen, maar ze moest zich niet daartoe verlagen. Niet meer. “Ik denk dat ik het prima zelf redt.” Miauwde ze toen zo kalm mogelijk, maar je kon horen dat de woorden niet in goede aarde waren gevallen. Ze liep door terwijl ze zich op haar ademhaling concentreerde, om zich niet alsnog om te draaien en de kater fel aan te kijken.

Onderwerp: Re: Snow softly za 9 maa 2019 - 22:02

Onder het lopen keek hij toch even achterom, maar het leek erop dat de thunderclanner niet op hem in ging. Ze gunde hem nog één geforceerd beleefd antwoord, maar de bruine kater kon er aan horen dat hij zeker wel onder haar huid aan het komen was. Hij zelf stopte en keerde zich een kwartslag om zodat hij gedeeltelijk naar haar toe stond. "Zeker weten? Ik denk namelijk niet dat je er met mooie praatjes vanaf gaat komen als zo'n bloodclanner echt komt. Jullie thunderclanners praten nu eenmaal graag. Als je het mij vraagt-" hij wist niet waarom hij dit deed. Hij had honger, hij had zo'n honger, en ergens haalde hij er een pervers genoegen uit om te kunnen testen hoe goed de kersverse deputy van thunderclan zou reageren op zijn beschimpingen. "-ben ik niet verbaasd dat thunderclan zo gemakkelijk overlopen werd door bloodclan toen ze jullie aanvielen, en zo gemakkelijk overwonnen, o zo lang geleden.. " Hij had zijn stem zo ver verlaagd dat zijn woorden misschien op de wind verloren waren gegaan. Maar Cobradusk wist dat de deputy hem gehoord moest hebben.. hij vertrouwde erop dat hij voor nu niet meer zeggen hoefde.

(Hij noemt hier het event dat bloodclan ThunderClan overnam voor enige tijd. Waarbij silverstar ook gevangen werd gehouden)

MADE BY VEL OF GS

Onderwerp: Re: Snow softly ma 11 maa 2019 - 19:42

Echt, waarom moesten sommige katten altijd het laatste woord hebben. Haalde die vissenvreter er iets bij wat was gebeurd toen zij nog niet eens geboren was. Ze probeerde de pijn te negeren die het haar deed, want het was juist door die overname dat haar vader een BloodClanner was en haar moeder een verrader. Toch haalde ze even diep adem en stopte het weg. “Grappig.” Miauwde ze koeltjes terwijl ze gewoon doorliep bij hem vandaan. “Dat jij tot die conclusie komt, terwijl jij beter door kunt gaan met jagen aan je uitgehongerde lijf te zien.” Wie praatte hier nu veel dan? Zij was niet diegene die steeds weer iets moest zeggen. Inmiddels was ze al meerdere vossenlengtes bij hem vandaan. “Jij durft wel terwijl jullie het niet eens voor elkaar kregen om Sunningrocks te behouden, dan had RiverClan nu misschien wel wat minder honger gehad.” Wie de bal kaatste kon hem terug verwachten, vooral bij Eveningglow. Die nam geen blad voor haar mond.

Onderwerp: Re: Snow softly do 14 maa 2019 - 13:41

Cobradusk zou liegen als hij zou zeggen dat de opmerking over de Sunningrocks verkeerd viel. Maar hij zag ook in dat hij de thunderclan deputy niet gemakkelijk uit haar schild kon krijgen. Jammer, maar er kwam altijd een volgende keer. "Ik vertrouw erop dat wij snel genoeg weer controle krijgen over Sunningrocks, zoals het betaamd." Inmiddels was de speelsheid in zijn stem verloren gegaan. "Misschien niet nu. Misschien niet heel snel. Maar terug krijgen zullen we hem." En daar had de bruine kater alle vertrouwen in. "Tot ziens maar weer, mevrouw deputy." En hij verviel weer in zijn oude quasi beleefdheid die hij zo niet meende. Hij keerde zich weer om en nam Eveningglow haar voorbeeld aan. Tijd om te gaan. Hij voelde zich dwaas dat hij zo veel tijd had besteed aan haar, zeker omdat het geen resultaat op had geleverd. Hij maakte een mentale notitie om het de volgende keer nogmaals te proberen. Alles aan die poes streek hem tegen de haren in. ThunderClan voelt zich altijd zo verheven. Alsof zij alle macht van de wereld hebben. Cobradusk trok met zijn snorharen. Arrogante kwasten. En zwijgend verdween hij weer terug tussen de bomen.

[Topic uit]

MADE BY VEL OF GS