Churchyard

Ze was nog niet helemaal gewend aan Chivysniff al had ze haar naam al voor een moon. Voor de anderen leek het haast een normale zaak. Ze vroeg zich af hoe al die nieuwe warriors dat deden. Het gebeurde dan toch vaak dat ze elkaar met -paw aanspraken? De kleine kattin had de mentor van Littlepaw gesproken. Ze mocht haar voor een dag lenen. De gevlekte kattin zou met haar meegaan op een wandeling. Naar kattenkruiden. Het deed een nare herinnering naar boven komen, maar nu. Nu was het eigenlijk wel grappig.

De zilvergrijze poes stak een poot tussen de witte ribben. "Opstaan slaapkop!" Ze trok zicht terug en ging bij de ingang zitten. De prooistapel slonk met elke dag en dus zouden ze zonder ontbijt vertrekken.

+ Littlepaw (open vanaf op twoleg place)

Littlepaw schrok wakker door een ruwe por in haar ribben. ze hoorde een stem die haar riep om op te staan maar kon zo vroeg in de ochtend nog niet plaatsen wie haar geroepen had. De calico geeuwde luid en rekte zich even uit, waarna ze naar buiten liep. Zoals gewoonlijk had ze nog geen aandacht besteed aan haar lange, pluizige vacht waardoor die in ruwe, onverzorgde pieken omhoog stond. Littlepaw geeuwde opnieuw, wreef even in haar oogjes en zag toen Chivypaw- nee, Chivysniff- zitten. "Goeiemorgen!", mauwde ze vrolijk naar de kattin. even keek ze verlangend naar de prooistapel maar ze wist dat ze volgens de warriorcode als apprentice niet mocht eten tot ze gejaagd had, dus vroeg ze er zelfs niet naar.

Haar ogen gleden over de piekerige vacht van Littlepaw. Ze knikte haar toe. "Goedemorgen Littlepaw! Wil je me vandaag helpen zoeken naar kattenkruid?" Haar stem liet schijnen dat ze enthousiast was, maar haar snorharen trilden toch bij het woord kattenkruid. Daardoor werd de vraag eerder een bevel. Ze stapte naar voren en gaf een lik over het oor. "We gaan zonder prooi en als we onderweg iets tegenkomen mag jij het vangen natuurlijk."

Chivysniff greens even breed. Ze ging de gevlekte poes voor het kamp uit. Het was wel leuk dat ze van bescherming kon genieten. Meestal ging ze alleen. Vriendschap was misschien het tweede dat ze miste. "Weet jij al waar we gaan zoeken naar kattenkruiden?" Ze vertraagde haar pas tot die van Littlepaw en keek haar even bedachtzaam aan. Toch stond er een vriendelijke lach op haar gezicht. Het was een goede dag vandaag en ze wou hem niet verpeste door een norse uitdrukking.

De kleine kattin keek de medicine cat aan met een grote, opgewonden glimlach op haar snuitje toen die een vraag stelde aan haar. Zonder haar pas te vertragen dacht ze na, iets dat duidelijk te zien was in de manier waarop haar uitdrukking bijna fronsend werd. Uiteindelijk schudde ze haar hoofdje. "Ik weet het niet.", antwoordde Littlepaw eerlijk, daarom niet minder vrolijk dan ervoor. Ze had werkelijk geen flauw idee waar men moest beginnen zoeken naar kattenkruiden - voor zover zij wist groeiden ze ergens onder water. Zou best kunnen toch? Oh, ze keek al uit naar het duiken. Dat zou fun worden.. Tenzij ze niet onderwater groeiden, natuurlijk. Dan zou er geen geduik zijn vandaag; of toch niet zolang Chivysniff haar nog nodig had. Straks, in haar vrije tijd, kon ze echter wel degelijk gaan duiken. En misschien wou Coyotepaw dan zelfs mee, als haar vriendin niet héél druk was met medicine cat dingen. Misschien moest ze Chivysniff hierna maar even heel lief aankijken om vrij te vragen voor Coyotepaw, zodat ze samen konden gaan duiken.. De medicine cat zei sowieso ja als ze goed geholpen had. Ja, dat was een goed plan - zo zou ze het doen.