For the dreaming and the dancing

De temperatuur mocht dan wel heel laag liggen, toch was de nursery een plek van warmte. De vele nestjes zorgden voor een goede warmte bron. Silvercloud had lang genoeg gewacht totdat ze zeker wist dat haar kittens, Rainkit, Rookkit en Honeykit, sliepen. Ze kon zich gemakkelijk uit het nest heffen zonder hen wakker te maken. Met één blik op een andere queen, wist ze dat ze in de gaten gehouden zouden worden. Deze avond, tussen alle drukte en stress door, had ze afgesproken met Panthergrowl. Sinds ze in de nursery verbleef, was er nooit echt tijd geweest om eens alleen te zijn met haar partner, maar nu de kits oud genoeg waren en met gemak de hele nacht sliepen, kon dit wel. Ze glipte de den uit en vervolgens ook het kamp. Ze voelde zich net een apprentice die de warriorcode verbrak door alleen het kamp te verlaten. In tegenstelling tot de apprentice mocht zij als senior warrior wel alleen het kamp verlaten op dit uur, maar toch gaf dit haar een kick. Ze zou echter niet alleen zijn buiten het kamp. Met haar poten liet ze afdrukken achter in de ondiepe sneeuw en liep ze verder tot bij de afgesproken plek. Haar oogjes glommen in het licht van de wassende maan toen ze aankwam op deze plek, Lily Pool. Ze zocht zich een plekje uit onder een boom die het grootste deel van de sneeuw had tegengehouden en waar ze, natuurlijk, een mooi uitzicht had op het bevroren water.

Panthergrowl

Met een bezorgde blik keek de kater naar het bevroren water. Het was hier misschien romantisch, maar het enige wat deze plek hem op dit moment bracht waren zorgen. Zorgen om de toekomst van hun clan. Zorgen om zijn kittens, die nu misschien wel een lastige periode zouden ingaan; hun eerste winter. En zorgen om de leiders van WindClan en ShadowClan, twee katten die naar zijn mening geen leidingspositie moesten hebben. Echter trokken pootstapjes heb uit zijn oneindige gepeins. Hij had afgesproken met zijn vrouw om even wat samen te gaan doen. Het moest dan wel in de nacht, want hij had het zo druk de laatste tijd dat hij niet even een middagje vrij kon doen. Maar dat was het waard. Hij miste zijn mooie vrouw. Ze kon niet mee op patrouilles, want ze was altijd bij de kits, dus zag hij haar maar heel weinig. Soms met het eten. Snorrend stond de kater op waarbij hij zijn neus in haar vacht drukte. "Hey mooierd," miauwde hij haar warm toe.

Ze begon zachtjes te snorren bij het zien van haar partner. De kater was altijd druk bezig geweest, net zoals zij de laatste tijd. Ze had zich bezig gehouden met de opvoeding van hun kits, had hen de basis van de warrior code aangeleerd. Ze duwde haar kopje tegen hen aan nadat hij zijn snuit in haar vacht had geduwd. "Hé knapperd," mauwde ze als weder begroeting. "Hoe gaat het met mijn Pantherbabe?"

Zijn glimlach werd alleen maar groter toen hij haar worden hoorden, en op haar laatste opmerking liet hij zijn harde bulderlach horen. Waar ze die bijnaam toch had opgepakt, hij zou 't niet weten. "Goed nu ik jou weer is zie," miauwde hij opgetogen, naar waarheid. De zorgen die hij gehad had drukte hij voor nu even wat naar achteren; niet omdat hij ze niet met haar kon bespreken, maar meer omdat hij even wilde genieten van zijn liefde zonder dat er constante zorgen door zijn gedachtes spookten.