Kip
149
Actief
Warning; Fragile
Please handle with care
| |
|  Onderwerp: Tender.  di 9 apr 2019 - 20:48 | |
| 
Stilte. En de zachte wind. Dat was het enige dat te horen was in hun dorre gebied, al dreunde het in op haar gevoelige oren. Haar stappen waren onzeker en door de zenuwen waren haar poten koud en zweterig, maar ze moest door. Ze vertrouwde haar ogen niet, zichzelf niet, niemand niet. Enkel haar eeuwige plaats in de den en de schaduwrijke hoeken van het kamp waren haar bekend en veilig, alles daarbuiten was een nieuw avontuur waar haar dorre hartje niet sterk genoeg voor leek te zijn. Alleen, hoe kon ze daar blijven liggen? Zelfs al at ze niets en was haar lichaam uitgemergeld, ze kon niet toe kijken hoe de clan verhongerde en zij slechts in een hoekje haar dagen lag te slijten. Inmiddels hopte ze van mentor naar mentor, geen leek in staat haar tot vertrouwen te winnen, laat staan haar tot een volwaardig warrior te maken, zoals haar zussen. Nu was ze hier, met trillende poten als een apprentice die voor het eerst alleen eropuit gestuurd was. Er was een clan te voeden, maar zelfs de sloomste prooi zou haar twijfelende poten nog ontvluchtten. De poes haar ademhaling versnelde, waarna ze in paniek even moest controleren of ze nog wist waar ze was. Rechts waren de sneeuwklokjes, verder weg links was de Gorge. De gorge, waar haar laffe poten hadden gestaan vol twijfel. Misschien moest ze nu weer gaan, het nu wel doen en eindelijk eens moed hebben. Alleen de poes wist al dat het resultaat enkel hetzelfde zou zijn, zo laf was ze nu eenmaal. Met een rillende zucht kwam ze tot stilstand, dit was te veel, alles was te veel. Hoe kon een wereld zo zelf voor zich sprekend voor anderen, haar zo vreemd en beangstigend zijn?
&Whitenight
Well I have brittle bones it seems
I bite my tongue and I torch my dreams
  
Have a little voice to speak with
And a mind of thoughts and secrets |
|
