These wounds won't seem to heal.

Shark richtte zijn groengele blik op zijn eigen weerspiegelde reflectie. Het werd hem steeds meer pijnlijk duidelijk dat hij niet meer diezelfde jonge member was die de Elite al die moons terug was gaan joinen. Shark was nooit angstig geweest voor niets, maar als hij toch één angst had mogen benoemen, dan was het het ouder worden. Het worden van een elder, het achter moeten laten van de Elite omdat de regels in de Elite zeiden dat er niet voor elders en invaliden gezorgd werd. Hij was niet meer de jongste toen hij leader werd en het had in zijn hoofd meegespeeld dat als hij het lang genoeg zou uithouden als leader tot hij elder werd, dat hij dan zijn taken achter zich zou moeten laten. En daar was hij niet klaar voor geweest, dat wist hij. Dus dan kon je de pijn die hij voelde op het moment dat Cobra hem voor die tijd nog verdreef van zijn eigen troon wel indenken. Leeftijd was ook één van de redenen geweest waarom hij Thora had gekozen als zijn commander. Als hij ter overlijden zou komen te staan, dan had Thora het op jonge leeftijd van hem over kunnen nemen. In de Elite werden er geen oude katten gekozen om bepaalde ranks op te nemen. Toen Claw hem als deputy had genoemd, was hij even oud geweest als Cobra nu moest zijn. En nu was hij net iets jonger dan Claw. Je kon wel zeggen dat hij op de één of andere manier zijn einde had gevonden, al was dat niet hoe de meesten in de Elite hun einde vonden. Claw was heel dapper gestorven, de Elite verdedigende tot zijn laatste handeling. Dat kon Shark niet zeggen. Nee, had hij de Elite in de steek gelaten, had de katten waar hij toch wel van hield in de steek gelaten. En niemand zou hem dat terug kunnen brengen. Wat Shark er nu wel niet voor zou geven om Claw heel even bij zich te hebben zodat hij te weten zou komen wat zijn beste vriend over hem dacht. De onwetendheid maakte hem kapot, net zoals wel meerdere aspecten van het rogueleven die hij nu leidde. De tabby keek op toen hij geluid hoorde en vond de blik van een witte she-cat die hem aan aan het kijken was. “Is er iets mis, schoonheid?” bromde hij. Want het moest gezegd worden: ze zag er niet slecht uit.