[Open] Lost Chapters

Onderwerp: [Open] Lost Chapters di 16 apr 2019 - 22:23

_{De sneeuw viel met dikke vlokken over haar bruine pels heen terwijl ze voortsjokte. Waar nieuwblad voorzichtig begon met zichzelf uit te spreiden over het woud ver achter haar, was Appleblossom verder getrokken. Er was veel gebeurd de laatste manen, jaren zelfs. Toen haar moeder haar verblind had en ze door de Bloodclan meegenomen was. Hoe ze ontsnapt was na enkele manen en een tijdje als rogue geleefd had en ze het niet meer redde. Hoe ze als kittypet in huis genomen was, waar ze haar verminkte oog verwijderd hadden. Uiteindelijk was ze toch weer na een fiks aantal maanden op de straat terecht gekomen en gaan zwerven. Dit keer, zonder ziekte en met een gezond lichaam, kon ze zichzelf wel redden. Maar toch, ze miste het leven in een groep. Ze had geheel onderschat hoe het was om totaal alleen te zijn. Ze had de beloftes van Talon geloofd toen ze Riverclan verlaten had. Maar hij had er geen een waar gemaakt.

Misschien zou de belofte dat er een groep wel waarheid zijn.

Maar voor nu had ze enkel sneeuw en nog meer sneeuw gevonden. De kleine, bruine kattin rilde op haar voetjes terwijl de sneeuw haar in haar gezicht sloeg. Uiteindelijk kroop de kattin weg onder een overhangende rots, iets verscholen van de wind en blies hard uit. Waar was ze aan begonnen?

[OPEN]}

_{I'm not yours, and you're not mine, but we can sit and pass the time. No fighting wars, no ringing chimes, we're just feeling fine.

Prachtig Art door Flo <3}

Onderwerp: Re: [Open] Lost Chapters wo 17 apr 2019 - 14:05

bee that chases pollen

Met een zachte zucht liep de kater door de sneeuw welke aan zijn lange vacht en poten plakte. Waarom hij met dit weer naar buiten was gegaan mocht Joost weten, want hij had geen idee. Hij wilde gewoon even weg van de warmte en drukte van binnen in de cave, waar met dit weer een benauwde sfeer hing omdat er meer katten binnen zaten, geen zin in sneeuw op hun pels of kou als dat niet nodig was, maar de kater had altijd al van sneeuw gehouden. Toen hij een To-Be was maakte hij zijn mentor altijd helemaal gek met het maken van kleine sneeuwballen welke hij dan tegen de zijkant van zijn kop of flank sloeg. Niet dat hij dit hard deed, maar hij had vaak genoeg op zijn kop gekregen in verband met zijn gedrag toen hij jong was, maar daar had hij zich eigenlijk nooit iets van aangetrokken. Blij hobbelde hij verder door terwijl hij langzaamaan in zijn eigen gedachten verzonken raakte en zo nu en dan wat poedersneeuw naar links of rechts sloeg voor de lol.

Toen het nog erger begon te sneeuwen besloot hij toch maar om ergens te gaan schuilen voor het slechte weer hoewel hij dat eigenlijk niet wilde. Eenmaal uit de sneeuw schudde hij de restanten van de bevroren regen van zijn lichaam en ging zitten tegen de rand van de muur. "Goede... avond?"Miauwde hij een beetje verbaast toen er ineens een andere kat bij hem onder zijn uitstekende rots zat. Zijn wenkbrauwen waren al snel dichter naar elkaar gegaan en en frons verscheen op zijn gezicht toen hij haar niet herkende. Nogmaals probeerde hij haar geur ergens te plaatsen, maar het lukte hem niet dus stond hij op en zwiepte met zijn staart heen en weer. "Ik denk niet dat het een vreemde vraag is als ik je vraag wat je hier komt doen" zei hij en wiebelde met een oor.

anne

Bee that chases pollen

Onderwerp: Re: [Open] Lost Chapters wo 17 apr 2019 - 17:17

Het enige wat ze zag was sneeuw, sneeuw en stenen en bergen. Huiverig haalde Appleblossom adem, waarna ze weer wat sneeuw uit haar pels schudde. Nervositeit en angst begonnen aan haar binnensten te knagen. Waren hier wel katten? Had de rogue haar voor jan joker naar de bergen gestuurd? De kattin staarde wat moedeloos voor zich uit. Wellicht waren hier helemaal geen katten..

En toen.. een schim tussen de vallende vlokken. Was het een vriend of wellicht een vijand? Appleblossom spitste haar bruine oortjes en tuurde gespannen naar de bewegende schaduw in de sneeuw. Een kat.. oh starclan, het was echt een kat. Haar hart begon sneller te kloppen van de zenuwen. Dit deel had ze dan weer niet helemaal voor ogen gehad. Ze had er veel over nagedacht, maar was niet tot een passende oplossing gekomen. "Goedenavond.." miauwde ze met een zachte stem en een nerveuze zwiep van haar staart. "Ik.. had gehoord dat er een groep katten in de bergen leefden..." Haar stem stierf af. Goed verhaal Apple.

_{I'm not yours, and you're not mine, but we can sit and pass the time. No fighting wars, no ringing chimes, we're just feeling fine.

Prachtig Art door Flo <3}

Onderwerp: Re: [Open] Lost Chapters wo 17 apr 2019 - 20:50

bee that chases pollen

De grote kater trok zijn bovenlip een beetje op en een zacht gebrom rees op in zijn keel toen hij niet helemaal zeker wist wat hij nu moest. Hij kon haar moeilijk hier laten en terug gaan naar zijn den, maar vechten was ook niet echt zijn ding aangezien hij was getraind tot prey hunter en geen cave guard. "Goedenavond.." Miauwde de kattin. "Ik.. had gehoord dat er een groep katten in de bergen leefden..." Met een luid gesnuif kneep hij zijn ogen samen en bekeek hij de kattin van top tot teen. "Dat legt nog niet uit wát je hier komt doen." Bromde de kater met een diepe, dreigende stem. Als de kittens waar hij laatst mee op pad was hem zo zouden zien dan zouden ze hem misschien niet eens meer herkennen. En ja, hij moest toegeven dat 'Bee' niet de meest stoere naam was die zijn moeder hem had kunnen geven, maar zijn complete houding was veranderd. Hoewel hij al aardig op leeftijd begon te raken, zat er nog steeds een vlammetje in zijn lichaam, een vlammetje welke altijd op een laag pitje sudderde, maar hij was er, en dat zou hij laten zien als dat nodig was. "Dus moet ik mijn vraag herhalen of krijg ik er nu wel een goed antwoord op?" Vroeg de tom terwijl het puntje van zijn staart steeds iets sneller heen en weer sloeg. "Nu zou ik je ook meteen naar beneden kunnen duwen, maar bloed en sneeuw is niet zo'n mooie combinatie, 't is zo zonde van die mooie witte kleur vindt je niet?" Zijn karakter had een draai van 360° graden gemaakt en van de grote knuffelbeer was -op zijn uiterlijk na- weinig te herkennen. Even leek het alsof zijn breede lichaam alleen maar breder en groter leek te worden met de seconde die vervloog, maar dat was optisch bedrog door de wind die begon te waaien.

anne

Bee that chases pollen

Onderwerp: Re: [Open] Lost Chapters wo 17 apr 2019 - 21:00

_{Appleblossom's voorzichtige glimlach verdween al snel toen de kater duidelijk niet zoveel goeds in de zin had. Waar Appleblossom nog aan het nadenken was over haar volgende woorden en uitleg, vloog de kater er al vol op in. Meteen gingen de kattin haar ogen wat wijder en haar oren plat in haar nek. Ze was duidelijk verloren voor woorden. "Ik.. ik.." bracht de kleine, bruine kattin uit terwijl ze de kater geschokt aankeek. Misschien was dit één grote fout geweest. Maar voordat ze haar woorden bijeen kon rapen, bracht de kater de volgende snijdende woorden alweer uit. Apple kwam tot haar poten en stapte een stapje achteruit, wat lager tegen de grond gedrukt en terug de sneeuw in. "Nee ik.." bracht ze uit, waarna de kater verder ging over bloed en sneeuw. Toen viel de kattin helemaal sneeuw. Als je haar huid kon zien, had je gezien dat ze spierwit was weggetrokken. "Ik.. ik wilde.." stamelde ze, "ik.. ik had gehoopt.. dat hier een plek.. plek was voor mij," ze zocht duidelijk naar woorden, "bij.. bij jullie.." Ze slikte nerveus. "Maar ik ga al, n-niks bloed nodig." Ze zette nog een paar stappen achteruit, terwijl de sneeuw weer langzaam begon neer te tikken op haar pels.}

_{I'm not yours, and you're not mine, but we can sit and pass the time. No fighting wars, no ringing chimes, we're just feeling fine.

Prachtig Art door Flo <3}

Onderwerp: Re: [Open] Lost Chapters do 18 apr 2019 - 10:21

De gelige lucht van eerder was een aankondiging geweest voor de sneeuw die nu in dikke, zachte vlokken uit de hemel neerdaalde, als ter aarde stortende stukjes wolk. Het had iets weg van vacht. Vacht van de wolken, vacht van de aarde, koud, maar soms ook verwarmend. In zijn to betijd had hij geleerd hoe je een sneeuwhol groef om jezelf te beschermen van een storm. Nu vormde de sneeuw een tweede vacht over Day, terwijl hij onverstoorbaar blootgesteld aan de elementen zijn wachtdienst hield. Gevaren van buiten kwamen er niet, wel een kat vanuit de grot. Zijn vader. Wat deed de elder buiten in dit weer? Day gunde hem wat vrijheid, maar een lichte onrust maakte zich ook van hem meester en hij overwoog een cave guard achter hem aan te sturen om hem wat in de gaten te houden. If beter nog, hij kon zelf gaan. “Kan ik je verzoeken mijn wacht even over te nemen? Ik zal de indeling van vanavond aanpassen om te compenseren”, zei hij tegen een cave guard die rustte in de grot. Diens gezicht verraadde enige teleurstelling bij een blik op het weer, maar hij protesteerde niet. Day stapte weer naar buiten, de sneeuw in, en volgde het spoor van zijn vader.
Het was moeilijk het spoor te volgen in de vallende sneeuw en met Days beperkte spoorzoekerskennis, maar uiteindelijk meende hij twee -twee?- vormen te onderscheiden onder een uitstekende rots. Day bleef staan. De wind droeg flarden van zinnen naar hem toe. De stem van zijn vader “moet ik... halen... nu wel een... woord op.” Day fronste en stapte naderbij. De twee leken hem nog niet op te merken. Hij herkende nu het silhouet van Bee en daarnaast een andere kat die hij niet onmiddellijk herkende. Deze leek klein, of ineengedoken. De woorden waren duidelijker nu. “...meteen naar beneden kunnen duwen, maar bloed en sneeuw is niet zo’n mooie combinatie...” De rest van zijn woorden ging verloren in een suizende windvlaag, alsof de berg het niet wilde horen. De ander leek te antwoorden, maar haar stem was te zacht en Day verstond geen woorden. Even stond hij als versteend. Was het echt zijn vader die zo had gesproken? Toen zette hij zich in beweging. “Papa!” Zijn stem luid als een lawine om tegen de wind in de oren van zijn vader te bereiken. Hijzelf bereikte de overhangende rots en plotseling beschut verdween het windgeweld naar de achtergrond. Hij keek naar Bee, zijn blik beschuldigend en vragend tegelijk. Daarna richtte hij zich tot de poes, een vreemdeling die hij nooit eerder in de bergen had gezien. Ze leek bang en verloren en zijn blik verzachtte, vriendelijk compenserend voor zijn verder mogelijk wat dreigende formaat. “Wees niet bang, reiziger.” Iets zei hem dat ze van ver was gekomen. Ze leek geen kat van de bergen. “Zijn woorden zijn hard, maar hij meent ze niet.” Hoop ik. Hoop ik met heel mijn hart. “De Tribe of Rushing Water heeft vrede en vriendelijkheid hoog in het vaandel staan. Ren niet terug de sneeuw in, maar vertel me, wat brengt je naar de bergen?”

Days Postzegelverzameling:

Onderwerp: Re: [Open] Lost Chapters do 18 apr 2019 - 13:40

bee that chases pollen

Oké, misschien dat deze aanpak niet de beste was geweest met de shecat voor zijn neus, maar hoe kon hij nou weten dat ze dan alleen nog maar meer zou stotteren? Ze zag er stoer uit met haar littekens dus de kater ging er vanuit dat ze wel tegen een stootje kon. Niet dus. Een zucht gleed van zijn lippen en hij opende zijn bek om zijn excuses aan te bieden toen hij de bekende stem van zijn zoon hoorde. Natuurlijk, dat kon er ook nog wel bij. Zijn nagels gleden weer terug in hun hulzen en hij paste zijn houding wat aan waardoor er al snel iets van de grote vriendelijke tom te zien was die hij altijd was. “Wees niet bang, reiziger.” Bee trok met een oor en ging onhandig zitten. “Zijn woorden zijn hard, maar hij meent ze niet.” Hij onderdrukte de neiging om met zijn ogen te rollen en knikte naar de kattin. "Mijn excuses, ik had je hier gewoon niet verwacht." Legde hij uit terwijl hij zijn blauwe ogen nogmaals over haar liet glijden. Ze was niet van hier, dat wist hij al, maar waar ze dan wel vandaan kwam was voor hem een raadsel op dit moment. “De Tribe of Rushing Water heeft vrede en vriendelijkheid hoog in het vaandel staan. Ren niet terug de sneeuw in, maar vertel me, wat brengt je naar de bergen?” Een kleine glimlach speelde op zijn gezicht en zijn blik gleed naar zijn zoon. Wat was hij trots op wat hij had bereikt, ook al had hij de tijd nog niet gehad om het hem te vertellen, trots was overduidelijk zeker toen hij naar hem keek, hoewel hij hem niet toch echt teleurgesteld had en zijn schaamte zijn poten zwaar maakte straalde zijn ogen met trots.

anne

Bee that chases pollen

Onderwerp: Re: [Open] Lost Chapters do 18 apr 2019 - 14:05

Appleblossom had haar pels opgezet en stond op het punt rechtsomkeerd te maken, toen er een andere kater verscheen, een kater met een vriendelijker toon in zijn stem. Voor een moment keek ze van de kater, blijkbaar de zoon van de oudere kat, naar de kat die zo gemeen tegen haar gesproken had, ongemakkelijk de situatie peilend met haar ogen. Dit was niet wat ze verwacht had van deze situatie.. Appleblossom haalde dan ook een keer diep en huiverig adem, in de hoop haar trillende gestalte weer iets tot rust te brengen en haar stem weer wat vlakker te krijgen. Durfde ze het nog te zeggen? Nee, deze kater had een andere mood om zich heen hangen, rust, geen dreiging. Appleblossom richtte haar resterende goudgekleurde oog op de kater. "Ik had.. ik had gehoord van een groep katten in de bergen en hoopte.. ik hoopte dat ik kennis met ze.. jullie kon maken." Was het te voorbarig om te zeggen dat ze een nieuwe start zocht? Een nieuw huis?

_{I'm not yours, and you're not mine, but we can sit and pass the time. No fighting wars, no ringing chimes, we're just feeling fine.

Prachtig Art door Flo <3}

Onderwerp: Re: [Open] Lost Chapters do 18 apr 2019 - 14:20

Hij was erg geschrokken van de woorden van zijn vader, maar werd gerustgesteld door de kalmere houding en toon waarop Bee nu overging en de excuses die volgden. Day glimlachte kort naar zijn vader, opgelucht, maar zich afvragend of het nog nodig zou zijn hier later over te praten. Want waar was dat zo plotseling vandaan gekomen? Zo kende hij zijn vader niet. Voor nu schudde hij zijn zorgen echter van zich af. Dit was er niet het moment voor. De poes leek rustiger, nu. Haar stem klonk nog wat onzeker, maar ze trilde niet meer zo erg. Haar woorden verraadden dat ze inderdaad van elders kwam. Day vroeg zich af waar ze vandaan kwam, wat ze had meegemaakt. Heel wat, zo te zien. Hoe had ze het oog verloren? "Je hebt ons gevonden", miauwde hij glimlachend. "Mijn naam is Day of New Light, ik ben de Chief van de Tribe of Rushing Water. Zijn naam is Bee that Chases Pollen. Hij is mijn vader. Wat is jouw naam, reiziger?" Het was makkelijker praten met een kat wiens naam je kende.

Days Postzegelverzameling:

Onderwerp: Re: [Open] Lost Chapters za 27 apr 2019 - 23:25

_{De kater glimlachte naar haar en Appleblossom wist hem een voorzichtige glimlach terug te schenken. Ze was voorzichtig en bleef wantrouwig op haar omgeving letten, maar toch, het was een glimlach. Ze had het gered, ze had deze katten gevonden. En na een initiële valse start, waren ze ook nog vriendelijk. Of tenminste, deze fluffy kater. De namen waren bijzonder, maar dat had ze ergens al gehoord. Voor een moment bleef Appleblossom stil, zoekend naar woorden. "A-aangenaamd Day.. Day of New Light," wat een mond vol, Starclan sta haar bij, "Bee.. bee who.. that chases Pollen." Ze moest er wel even bij nadenken, maar ze had ze. "Mijn.. mijn naam is Appleblossom." Ze stamelde, ze had het koud. Hoe had ze gedacht dat dit goed zou kunnen gaan? Hoe ging ze ze overtuigen dat ze het waard was? Dat ze welkom zou kunnen zijn?}

_{I'm not yours, and you're not mine, but we can sit and pass the time. No fighting wars, no ringing chimes, we're just feeling fine.

Prachtig Art door Flo <3}

Onderwerp: Re: [Open] Lost Chapters ma 29 apr 2019 - 22:08

Kijk, er brak al een voorzichtige glimlach door op haar gezicht, als een waterig zonnetje na een zware storm. Ze struikelde over de lange namen, maar wist die helling te overkomen. Haar eigen naam was korter en klonk in een bepaalde zin bekend. “Je draagt een naam van de clans, maar je bent hier niet eerder geweest”, constateerde hij. Hij bekeek haar nadenkend. “Wij waren het doel van je tocht, maar de reden voor je reis heb je nog niet gedeeld. Maar,” voegde hij daar ook meteen aan toe, “die kun je misschien het beste met onze Healer delen. Kom.” Ze had een lange, zware reis achter de rug en kon de rust van de grot wel gebruiken. Zijn intuïtie zei dat ze te vertrouwen was en dus zag hij geen reden om haar bij de grot uit de buurt te houden. Bovendien dienden ze Skyteller te raadplegen. Day was slechts een poortwachter, leider der poortwachters, misschien, maar toch niet meer dan dat. Het was aan de door de Tribe of Endless Hunting aangewezen Healer om aan te horen wat er aan de hand was en wat de volgende stap zou zijn. “Kom”, herhaalde hij terwijl hij opstond en een stap zette om de weg te leiden, Appleblossom wat beschuttend van de ijzige bergwind door deze met zijn grote gestalte op te vangen als een beschermende rots. Maar dan een rots met pootjes die meebewoog, zeer handig dus.

Days Postzegelverzameling:

Onderwerp: Re: [Open] Lost Chapters ma 3 jun 2019 - 23:27

Appleblossom keek afwachtend naar de grote kater, haar ogen wazig van vermoeidheid. Ze had het gered.. Het had voor niks geleken en voor een moment had ze gedacht dat het haar dood zou worden, maar ze had het gered. En wat was ze daar dankbaar voor. Ze voelde haar ogen even kort vochtig worden, maar weigerde het verder te laten komen. Wat zouden ze van haar denken, dat ze hier al zo van geëmotioneerd werd? De kater leek verbaasd te zijn dat ze hier nog niet geweest was. Appleblossom glimlachte zachtjes. Ja.. Hier had ze geweest kunnen zijn, als ze Riverclan niet verlaten had. "Healer?" wist ze zachtjes aan de kater te vragen terwijl ze haar poten weer opnieuw in de sneeuw liet zakken, achter hem aanlopend. Toch was de reis minder zwaar. De kater leek zichzelf bewust te plaatsen, haar te beschutten van de ijzige bergwinden. "Bedankt.." miauwde de kattin zachtjes, ploegend door de sneeuw en af en toe wegzakkend tot aan haar buik. Ze zou het redden.

_{I'm not yours, and you're not mine, but we can sit and pass the time. No fighting wars, no ringing chimes, we're just feeling fine.

Prachtig Art door Flo <3}

Onderwerp: Re: [Open] Lost Chapters wo 5 jun 2019 - 15:07

Hij zag hoe een glans van emotie haar van vermoeidheid doffe oog op deed lichten. De rang van Healer kende ze niet, wat voor de tribekat niet als een verrassing kwam. Contact met eenlingen en clankatten had hem al eerder duidelijk gemaakt dat de wegen van de Tribe andere katten vreemd waren. “Teller of the Endless Skies. Hij leidt ons en heelt ons en staat dichter bij onze voorouders dan welke andere kat ook”, miauwde hij, het diepe respect dat hij voor de positie en de kater die deze vulde hoorbaar in zijn stem. De dikke laag sneeuw bezorgde Appleblossom moeilijkheden, merkte hij op, maar ondanks de lange afstand die ze ongetwijfeld al had afgelegd leek ze het wel tot de grot te kunnen redden. Op haar dankbetuiging reageerde hij enkel met een vriendelijke blik. Het was vanzelfsprekend. Zich tot zijn vader richtend sprak hij nu: “Papa, zou jij misschien alvast vooruit willen gaan om Skyteller op onze komst te attenderen?” Appleblossom kwam minder snel vooruit dan een kat die de sneeuw gewend was. Het leek Day een goed idee als Skyteller wist wat hij kon verwachten, en bovendien wilde hij zijn vader graag uit deze storm hebben. “Het is niet ver”, miauwde hij nu weer tegen Appleblossom. Ze had het doel van haar lange reis bijna bereikt.

Days Postzegelverzameling:

Onderwerp: Re: [Open] Lost Chapters za 15 jun 2019 - 13:07

Toen zijn zoon hem vroeg of hij alvast terug wou lopen naar de clan om Skyteller in te lichten over hun nieuwe gast keek hij hem twijfelend aan. De kattin was verder vriendelijk geweest, maar om Day achter te laten met een onbekende kattin leek hem geen goed idee. Nu moest hij toegeven dat hij er normaalgesproken helemaal geen probleem mee zou hebben om hem achter te laten met een kattin van ongeveer dezelfde leeftijd als zijn zoon, maar nu was het anders. Hij kende haar niet en dus duurde het even voordat hij knikte. ”Prima.” Mompelde de kater en drukte zijn neus even tegen het voorhoofd van zijn zoon. ”Als je niet heel terugkomt dan zwaait er wat” miauwde hij zachtjes en met een grappende ondertoon naar hem. Bee was nooit iemand geweest om straffen uit te delen naar zijn kinderen, dat deed hun moeder altijd en die was daar dan ook vele malen beter in geweest. De grote kater knikte even naar Appleblossom voordat hij de sneeuw in liep, terug naar binnen en naar Skyteller.

Toen hij weer binnen was liep hij meteen naar waar Skyteller bijna altijd te vinden was en begon hem uit te leggen wat er aan de hand was. Dat er een andere kat was gevonden en dat Day onderweg terug naar hun was. Nadat hij had uitgelegd wat er op dat moment aan de hand was liep hij weg. Hij was bij de ingang gaan zitten en wou daar wachten totdat ze terugkwamen.

Bee that chases pollen