The sirens grow and grow [open]

n o b o d y _ t e l l s _ y o u _ w h e n _  y o u ' r e _ j u s t _ a _ k i d
t h a t _ t h e _ r u l e s _ a l l _ c h a n g e  _ - _ y o u _ g o t _ t o _ l o s e _ t o _ w i n

Tevreden pakte Nettlekit een jonge muis van de prooistapel. Vandaag had ze veel verricht in het kamp en al haar taken afgekregen. Enkele queens hadden hun kittens niet meer in hun den en het was aan haar de taak om alle oude nesten op te ruimen, de den schoon te maken en nieuwe nesten te plaatsen voor aankomende queens. Een lange en zware taak. Ze voelde zich desalniettemin enorm trots toen haar werk ook door een warrior werd gecomplimenteerd. Ze vond dat ze wel het recht had verdiend op een lekkere maaltijd. Ze had expres een kleinere gepakt omdat er nog steeds weinig prooi was. Ze wilde niet dat de kittens niets te eten kregen. Haar rang en haar naam zeiden dat ze een kitten was, maar ze was toch al echt 8 manen oud nu. Ze zag een fijn plekje maar merkte dat een zwarte leerling haar voor was. Ze fronste en benaderde hem. Toen ze eens dichterbij kwam herkende ze hem wel. Wat was zijn naam ook weer..? Oakpaw? Orchardpaw? “Hey,” Miauwde ze. “Vind je het erg als ik bij je zit? Als in.. naast je.. maar niet met je?” Dat kwam er misschien niet zo goed uit. Ze negeerde haar binnenste en ging gewoon zitten. Als ze niet welkom was dan hoorde ze het wel.

Tijdens het eten zag hij plotseling iemand dichterbij komen, iemand die hij herkende als Nettlekit. Zij was niet veel jonger dan hij, maar was nog steeds geen apprentice. Olive had geen idee waarom dat zo was, aangezien hij nog maar niet zes moons was geweest toen hij de rang had gekregen. Na een korte groet zij ze: “Vind je het erg als ik bij je zit? Als in.. naast je.. maar niet met je?” Olive knikte "Geen probleem" antwoordde hij zonder verdere reactie, aangezien ze wel duidelijk maakte dat ze hier niet was om gezellig te kletsen. Terwijl zij ging zitten dwaalde Olive's gedachten alweer af.

n o b o d y _ t e l l s _ y o u _ w h e n _  y o u ' r e _ j u s t _ a _ k i d
t h a t _ t h e _ r u l e s _ a l l _ c h a n g e  _ - _ y o u _ g o t _ t o _ l o s e _ t o _ w i n

De apprentice had geen bezwaar tegen haar aanwezigheid en liet haar blijven. Nettlekit knikte terug en trok de muis naar zich toe. Ze nam een behaaglijke hap maar merkte dat ze moeite had om niet te letten op de apprentice die naast haar lag. Ze wist zijn naam niet meer en dat intrigeerde haar nu. "Is het waar wat ze zeggen?" Opende ze het gesprek. Ze keek op naar de zwarte leerling. "Over .." Ze keek even om zich heen of er iemand binnen gehoorsafstand zat. "Over Heronpaw?" Fluisterde ze indringend, ogen fonkelend bij het idee van die sappige roddel.

Hij bleef stil terwijl hij rustig at en nadacht over zijn vader, het was tegelijkertijd een pijnlijke en een fijne herinnering. Plotseling werd hij uit deze mijmering gerukt toen de ander weer begon te praten: Ze vroeg iets over Heronpaw, weer iemand die Olive niet echt kende. "Ik zou het niet weten, wat heb je gehoord?" Vroeg hij rustig, Hij was niet de grootste fan van het speculeren over iemand anders zonder dat diegene erbij was. Maar misschien was het een onschuldig nieuwtje.. Hij had echter een naar voorgevoel.

n o b o d y _ t e l l s _ y o u _ w h e n _  y o u ' r e _ j u s t _ a _ k i d
t h a t _ t h e _ r u l e s _ a l l _ c h a n g e  _ - _ y o u _ g o t _ t o _ l o s e _ t o _ w i n

Nettlekit haar mondhoeken krulde lichtelijk om bij het horen van zijn onwetendheid. Ze schoof wat dichter naar hem toe en grinnikte. "Moet je horen.. het woord gaat rond dat-" ze likte haar lippen en wierp nog één blik over haar schouder om zeker te weten dat niemand hen hoorde. "heronpaw eigenlijk shadowclan is.. Stel je eens voor!" Siste ze indringend en duidelijk enorm enthousiast dat zij dit nieuwtje met hem kon delen. Haar staart sloeg opgewonden heen en weer. Ze nam een hap van haar muis. "Jij gaat toch altijd met hem om?" Vroeg ze, geen flauw benul hebbende of dat ook zo was. Ze kende hem immers niet echt en Heronpaw al helemaal niet! Die was al bijna warrior zelfs als ze iedereen mocht geloven.

De ander kwam opeens wat dichterbij, dus hij had gelijk gehad, het was een pijnlijke roddel. En ja, Nettlekit keek rond om te kijken of er iemand was die meekeek. "heronpaw eigenlijk shadowclan is.. Stel je eens voor!" Fluisterde ze. Olivepaw werd er een beetje ongemakkelijk van. Ze scheen te denken dat hij veel met Heron omging. De zwarte kater schudde zijn kop. "Nee, ik ken hem niet echt... Maar dat is... interessant nieuws" vervolgde hij. Arme Heron, Olive wist bijna zeker dat het nergens op sloeg. "Maar, probeer dit alsjeblieft niet te verspreiden... Als je niet zeker weet of er iets van klopt" Vertelde hij haar met een redelijk strenge stem. Hij hield er niet van anderen de les te lezen, maar hier was het misschien even nodig.

n o b o d y _ t e l l s _ y o u _ w h e n _  y o u ' r e _ j u s t _ a _ k i d
t h a t _ t h e _ r u l e s _ a l l _ c h a n g e  _ - _ y o u _ g o t _ t o _ l o s e _ t o _ w i n

Nettlekit wiebelde met haar ogen, benieuwd hoe hij het nieuwtje op zou vatten. Helaas voor haar was hij bij lange na niet zo enthousiast als ze had gewild. Ze trok een wenkbrauw op en leunde wat naar achteren, iet wat onthutst door zijn strenge toon. O dit was er zó eentje.. eentje die leerling was en dus automatisch haar de les kon lezen. Omdat ze nog de naam kit droeg. Omdat ze jonger was. "Het klopt zeker wel. Ik weet dat omdat diegene die het mij vertelt heeft nooit liegt." Bitste ze nijdig. Ze schoof de muis dichter naar zich toe, haar klauwtjes er in borend om hem vast te houden. "Vind je het niet belangrijk om zoiets te weten? Heronpaw is dus een clan verradader." Stelde ze vast, oren in haar nek gedraaid.

Hij wilde echt geen ruzie maken,  maar hij was het niet een met de manier waarop Nettle reageerde maakte het al heel aanlokkelijk om weg te lopen.  "Oke dan..." reageerde hij met een lichtelijk geïrriteerde ondertoon,  alvorens op te staan.  "sorry, maar als je geen enkel bewijs hebt,  behalve de verklaring van iemand die nooit zou liegen,  vind ik het niet erg geloofwaardig' verklaarde de zwarte kat,  en hij stond op het punt om weg te lopen. Hij vond het ongeloofelijk dat deze kat, die al bijna een apprentice was, geen besef had van wat ze zou kunnen aanrichten als ze dit verspreidde