Impatient

Onderwerp: Impatient zo 31 maa 2019 - 1:43

Nog steeds had Honeypaw geen rondleiding gehad van het territorium, daar had ze het geduld niet voor. Als ze moest wachten op haar mentor voor een rondleiding dan ging ze zelf maar op pad. Met een kleine grijns op het gelaat en een hoog gegeven koppie paradeerde ze dan ook het kamp uit om het op een sprinten te zetten. Met grote passe trippelde het ronde jong verder over het territorium, nieuwe en oude geuren volgende... Tot ze uiteindelijk iets had bereikt dat ze helemaal niet kende. Met grote ogen tuurde ze over de heuvel heen bij het zien van landschap waar men geen water zag. Als in, niet elke vierkante meter moest iets met water temaken hebben. Kort wiebelde haar oortjes waarna ze overeind kwam en dichter kwam, haar kopje licht genegen. Ze was nieuwsgierig naar het hoogland en wilde er alles over weten... Maar nja, beetje moeilijk als je alles zelf moest uitzoeken. Dat was haar straf dan, opdat ze niet eens wilde wachten op haar mentor.

- Icepaw

MAKE ME A HERO

Onderwerp: Re: Impatient ma 1 apr 2019 - 13:24

Er was hem opgedragen vandaag alleen op jacht te gaan. Er waren ook best wat katten buiten het territorium aan het jagen, maar dat mocht hij nog niet. Wel vonden ze hem oud genoeg om alleen in RiverClan gebied op jacht te gaan. Hij was ook al bijna 10 moons. Butterstar had het druk vandaag en hij vond het geen probleem om alleen zijn skills te testen, dat was ook wel eens goed. Zien hoe ver je kwam zonder de hulp van een mentor in de buurt. Dus had hij zijn zintuigen op scherp staan om prooigeuren op te vangen. Tot noch toe alleen nog geen succes. Het zou zo veel schelen als ze gewoon weer konden vissen. Hij trok met zijn oren toen hij de geur van Honeypaw opving. Was zij niet net apprentice, wat deed ze dan helemaal alleen in één van de uiterste punten van het territorium? Tenminste hij rook geen andere verse geur, behalve die van haar. Dus volgde hij haar geurspoor bij Highlands. Totdat ze in zijn gezichtsveld verscheen. “Honeypaw?” Vroeg hij terwijl er net zo’n vragende blik in zijn helderblauwe ogen stond.

Onderwerp: Re: Impatient vr 5 apr 2019 - 9:01

Nieuwe geuren, bekende geuren, er waren zoveel nieuwe dingen hier die ze niet kende. Haar ogen werden groot terwijl een kleine grijns op haar lippen kwam, haar parelwitte tandjes werden hierbij even bloot gegeven. Kort draaide ze echter haar kop toen ze haar naam hoorde. Het was Icepaw, een oudere apprentice. Honey glimlachte even naar hem, een sluwe uitdrukking op haar gezicht. "Hey," begroette ze de cremekleurige kater waarbij ze even overeind kwam en haar schouders kort los schudde. "Hoe gaat het Icepaw?" vroeg ze kalm en beheerst, alsof er niks aan de hand was. Ze kende dit terrein niet, maar daar kon ze verandering in brengen. Het was niet moeilijk... Toch?

MAKE ME A HERO

Onderwerp: Re: Impatient vr 5 apr 2019 - 10:53

Even keek hij zoekend om hem heen, maar eigenlijk wist hij het antwoord op zijn volgende vraag al. De blik in zijn helderblauwe ogen richtte zich weer op Honeypaw. “Ben je alleen, waar is je mentor?” Hij kon zich niet voorstellen dat Butterstar hem al direct alleen had laten gaan toen hij net apprentice was geweest, toen was ze er altijd nog bij geweest. Zeker zo ver van het kamp af. “Met mij gaat het prima.” Afgezien van de voortdurende honger, maar daar had iedereen last van. Hij vond dus ook niet dat hij daarover mocht klagen. Het was nu eenmaal zo, meer was er niet. Ze moesten op newleaf wachten en hij moest zeggen dat hij daar best wel naar verlangde. Hij had de sneeuw en het ijs nu wel weer gezien, eerlijk gezegd. “Hoe gaat het met jou?” Vroeg hij toen aan haar.

Onderwerp: Re: Impatient wo 1 mei 2019 - 11:59

De zelfzekerheid sudderde door haar aderen heen. Ze was jong, onervaren, maar ze had een ego die groot genoeg was om een hele clan te ondersteunen. Ze wist wat ze deed, hoe ze het deed, ondanks het onbekende. “Ben je alleen, waar is je mentor?” Ze grinnikte even en rolde kort met haar ogen. "Jup, helemaal allen! En geen idee waar ze is, ik zag haar zelf niet op de ceremonie... Dus dan doe ik het zelf maar~" zei ze even met een zacht gesnor en een glimlach op haar snuit. “Met mij gaat het prima.” Klonk er, maar dat was een leugen. Niemand was prima in riverclan momenteel. De ingezakte flanken toonden dat maar al te goed aan. Even trok de grijze poes met haar oortjes. “Hoe gaat het met jou?” Ze knikte even. "Goed, maar hongerig..." zei ze even waarbij ze zich een kwartslag draaide. "En daarom ben ik hier ook eigenlijk..." sprak ze kalm, een zachte zucht rolde van haar lippen. "IK ga een twoleg plek zoeken en kittypet eten stelen," alles om te overleven niet? Dat was ook wat Butterstar had opgedragen dus tja.

MAKE ME A HERO

Onderwerp: Re: Impatient do 2 mei 2019 - 11:46

Hij keek haar verrast aan, toen ze aangaf dat haar mentor ook niet bij de ceremonie te zien was geweest. “Dat moet je Butterstar of Panthergrowl vertellen! Dat vinden ze vast niet goed dat jouw mentor er niet was.” Hij kon zich niet voorstellen dat zij het daar dan bij zouden laten, maar zo lang ze het niet wisten konden ze er ook niks aan doen natuurlijk. Dan kon Honeypaw het beter vertellen. Hij knikte bij haar uitleg hoe het met haar ging. “Iedereen is hongerig.” Hij haalde zijn schouders op. Hij had aangenomen dat dat erbij hoorde in een leafbare. Blijkbaar dacht Honeypaw daar anders over. Opnieuw gleed er verrassing over zijn gezicht toen ze doorpraatte. Zijn helderblauwe ogen keken haar onderzoekend aan, maar ze leek geen grapje te maken. “Uhm.. oké.” Miauwde hij licht aarzelend. Niet goed wetend wat hij er van moest vinden. “Maar Butterstar heeft toch gezegd dat wij niet buiten de grenzen mogen komen? Alleen de warriors.” Er ontstond een frons in zijn voorhoofd.