Talking about the future

Onderwerp: Talking about the future do 7 maa 2019 - 13:19

Ze was wakker. De blik in haar goudgele ogen was op Mouse en Crystal gericht. De kittens zouden bij de volgende ceremonie oud genoeg zijn om een mentor te krijgen. Het werd dus tijd om het over haar lot te hebben. Ze had het steeds uit proberen te stellen, maar op een gegeven moment moest het toch gebeuren. Ze kon niet voor eeuwig bij de moederkatten blijven slapen. Ze slikte terwijl ze een tijdje voor haar uit staarde. Toen stond ze stram op. Haar spieren in haar rug waren nooit meer helemaal hersteld nadat het rotsblok, waarbij ze het leven van haar zus had gered, op haar rug was terecht gekomen. Iets wat alweer bijna zes moons geleden was gebeurd en de geboorte van Mouse Hiding in Tall Grass en Dream Hiding between the Stars had opgewekt. Ze keek naar haar prachtige dochters, voordat ze het nest verliet. Mouse was haar alles en van Crystal hield ze ook heel veel. Ze was blij voor ze dat er een nieuwe levensfase voor ze aan ging breken, maar ergens was ze bang. Bang voor de leegte die het haar zou geven. Het was haar elke keer zwaar gevallen, bij elk nestje die ze had gehad, maar dit keer zou het nog moeilijker zijn. Omdat haar lijf niet meer was wat het geweest was. Het had al veel te verduren gehad met zo’n geest als Brindleleaf. Hoe meer stappen ze zette hoe soepeler haar tred werd, maar of ze hierdoor de hoeveelheid prooi binnen kon halen zoals ze altijd gedaan had, dat was maar de vraag. Ook was haar gehoor sinds ze in de Tribe opgenomen was verslechterd. Al had ze daar mee om leren gaan. Ze liep helemaal naar achteren de Cave door naar de Cave of Pointed Stones, daar stapte ze naar binnen. “Skyteller?” Vroeg ze voorzichtig.

[Gesloten]

[Low posting account]

You will find that many of the truths we cling to

depend greatly on our own point of view

Zijn aandacht werd als eerste getrokken door de pootstappen die luider en luider klonken. Niet veel katten liepen hier binnen en dus was het altijd een verrassing wie het zou worden. Een aangename verrassing bleek. Skyteller glimlachte, terwijl zijn blik op Brindleleaf viel en hij haar een kalme knik gaf ter begroeting. "Hallo Brindleleaf, was er iets waarover je me wilde spreken?" besloot hij gelijk te vragen. De vragende toon waarop ze zojuist zijn naam uitgesproken had neigde daar wel naar. Bovendien kwam de Clan kattin meestal niet zomaar de Cave of Pointed Stones binnen wandelen. Wanneer ze spraken was dat meestal buiten zijn den, als ze elkaar tegen het lijf liepen. Ondanks dat hij de Clans in levende lijve had ontmoet, waren er soms nog duizend en een vragen die hij had. Ze kon natuurlijk het meeste vertellen over WindClan, maar dat maakte niet zoveel uit. Hij vond het prachtig om te horen hoe het er daar aan toe ging, dat was niet veranderd sinds het moment dat hij haar het eerste had ontmoet in de bergen.

Teller of the Endless skies

@Cricket

Teller of the Endless Skies

Ze glimlachte toen haar blik die van Skyteller vond. Ze ging zitten en toen hij vroeg wat er aan de poot was verdween de glimlach weer. Er ontstond een ernstige frons in haar voorhoofd. “Mouse en Crystal zijn bijna klaar om to-be te worden.” Miauwde ze toen. “Ik ben elke ochtend ontzettend stijf en het duurt een poos voordat dat weer uit mijn spieren getrokken is en helemaal weg gaat het eigenlijk nooit. Ik denk niet dat ik nog zo veel prooi kan vangen als in mijn jongere moons. Wat wil je dat ik doe als Mouse en Crystal het nest verlaten?” Deelde ze toen haar zorgen met de kater. Ze mocht Skyteller graag en al probeerde ze katten op een afstandje te houden, omdat ze bang was ze te verliezen of pijn te doen. Waren er toch enkele Tribekatten stiekem haar hart binnen geslopen en daar was Skyteller er eentje van.

[Low posting account]

You will find that many of the truths we cling to

depend greatly on our own point of view

De kater luisterde zwijgend naar wat de kattin hem te vertellen had. Hij had gemerkt hoe haar glimlach verdween zodra hij had gevraagd wat er aan de hand was. Het was duidelijk dat ze ermee zat dat ze niet zoveel meer kon bijdragen als voorheen. Iets dat in zijn ogen niet meer dan logisch was wanneer iemand ouder werd en getekend was door gebeurtenissen uit het verleden. Zijn warme glimlach verdween daarom ook niet van zijn gelaat. "Allereerst, maak je geen zorgen Brindleleaf. Mijn vraag aan jou, wat is het dat je zelf wilt? Het is voor mij niet meer dan logisch dat het lichaam langzaam aan wat kuren gaat vertonen wanneer het zoveel mee heeft gemaakt. Een bijdrage is een bijdrage, hoe groot of klein die ook is," vertelde hij haar, hopend dat het haar wat gerust zou stellen. Hier in de bergen werd het sneller je dood wanneer je jezelf te ver over je grenzen duwde. Misschien was dat in de Clans anders, maar daar had hij geen weet van.

Teller of the Endless skies

@Cricket

Teller of the Endless Skies

Hij bleef naar haar glimlachen, ook al vertelde ze wat er loos was. Misschien maakte ze zich dan te druk. Skyteller leek het in ieder geval niet als probleem te zien, aan de glimlach die op zijn gelaat bleef staan te zien. Toen begon de healer te spreken. Ze bleef even stil terwijl hij vroeg wat zijzelf wilde. Ze was geen binnen zitter, dat was ze nooit geweest. Ze had zich al heel erg aan moeten passen aan het leven in de cave, aangezien ze ruimte om haar heen gewend was. Ze was een voormalig WindClan kat, dus dat was niet meer dan logisch. Toch had ze zich aardig aan weten te passen aan het leven in de bergen, maar al elder worden? Nee, dat was voor haar dan net een stapje te ver. Daar voelde ze zich nog niet oud genoeg voor. “Dan wil ik het eerst nog wel proberen, mocht het echt niet gaan dan zal ik dat aangeven Skyteller.” Miauwde ze toen dan ook.

[Low posting account]