Dandelions dancing in the sky

Dit was voor het eerst dat ze zo dicht bij clanterritorium kwam. Het was nog maar net in zicht, maar de sterke kattenlucht was overduidelijk. Dit was heel anders dan zo af en toe een spoor van een rogue die een paar dagen geleden langs was gekomen. Ze besloot bij de grens vandaan te blijven, want volgens de verhalen waren clanners erg territoriaal. En ze had absoluut geen zin in problemen. Een gevecht was wel het laatste waar ze op zat te wachten. Ze kon zich absoluut niet verdedigen dankzij haar Kittypet start. En net toen ze daar over na zat te denken, dreef een veel sterkere, versere lucht haar neus binnen. Ze draaide zich geschrokken om en zag een eindje verderop een crèmekleurige kater. Het kon haast niet anders dan dat hij haar had gezien. Was hij een rogue? Of een clankat. Waar ze op hoopte wist ze niet, zolang er maar geen problemen van kwamen.

+ Dandelionclaw

Dandelion had vandaag een goede dag achter de rug. Hij had gezwommen, zoals de meeste RiverClanners voelde hij zich helemaal thuis in het water. Ook had hij nog een dikke vis gevangen, en verder nog wat rondgelopen door het River territorium. Toen besloot Dandelion eens gek te doen, hij ging de grens over! Hij had er nauwelijks bij nagedacht, maat misschien kon hij nog wat op het spoor komen wat in het belang was van RiverClan. Toen hij al een eindje van de grens af was, dit was de tweede keer in zijn leven, rook hij opeens de lucht van Rogue. Dandelion stond even als aan de grond genageld, maar hij zag dat de bruin-witte poes hem ook al gezien had. Hij twijfelde even. Teruglopen naar River territorium? Maar nu was hij de grens toch al over, en
Bovendien was er iets aan deze karton wat hem bekend voorkwam! Van heel lang geleden.. Daar dacht hij soms nog met wat weemoed aan terug. Hij deed dus een paar stappen naar voren, en mauwde na even nagedacht te hebben: Hey! Wie ben jij? Kan het zijn dat ik je al eerder heb gezien? Zo. Dat was dat, hij wist bijna zeker dat ze heel erg op haar leek.

Al gauw werd duidelijk dat de clanner geen kwaad in zin had. Maar dat was op zich ook wel logisch, aangezien ze nu niet op zijn territorium stonden. Hij had geen reden om pissig te doen. Hij leek eerder.. verward? Maar anders dan toen zij bijvoorbeeld voor het eerst een Rogue zag. Deze kat zocht naar iets in haar, alsof hij haar leek te herkennen. "Hey! Wie ben jij? Kan het zijn dat ik je al eerder heb gezien?" vroeg hij dan ook na even. Ze hield haar kopje scheef en keek hem geïnteresseerd aan. "Weet ik niet, heb je dat?" vroeg ze hem wat uitdagend. Dat zou nooit kunnen. Hij was een clankat en zij leefde tot voor kort nog bij huismensen. "Hoe kom je daar bij?" vervolgde ze. Ze besloot het maar niet volledig uit te sluiten dat hij haar kende. Wie weet kende hij haar moeder, of een van haar andere familieleden. Niet dat zij die ooit had ontmoet, maar misschien leek ze op hen.

[center]Ze scheen hem niet te herkennen, dus Dandelion twijfelde even . Uiteindelijk mauwde hij als antwoord: Je lijkt veel op iemand die ik heel lang geleden eens heb gezien'. 'Misschiwn was zij wel familie van jou.. Hij ging door:Denk je dat dat waar kan zijn? Dandelionclaw besloot eerst maar te vragen over haar familie, dan zou hij daarna te weten kunnen komen of zíj het was, van vroeger. Want deze.rogue leek heel veel op haar, en ook was ze wel aardig. Toen bedacht hij nog iets wat hij ook meteen zei: Hoe heet je eigenlijk? Ik heet Dandelionclaw. Ziezo. Dat gesprek was aan de gang, en nu maar afwachten wat ze zal antwoorden!

Ze dacht even na over wat de kater haar vertelde. Wie weet kende hij echt een familielid van haar. Haar werd weleens verteld dat ze veel op haar moeder leek.. Nieuwsgierig kantelde haar kop naar één kant. Voordat ze antwoord kon geven vroeg hij om haar naam, waarna hij zich meteen voorstelde. Hmm, vreemde naam. Maar in haar ogen waren alle clannamen vreemd. "Ik ben Camille." begon ze. "Wie denk jij te kennen?" kwam ze meteen weer bij zake. Nu wilde ze het weten ook.