It's my time too!

Roughkit kreeg al snel haar gelijk, en de boze blik van de apprentice verdween. Voldaan keek ze weer op naar de apprentice, waarna ze haar staartje weer vrolijk omhoog liet gaan. Ze kreeg nog een preek dat ze meer oplettend moest zijn, dat kittens onvoorspelbaar waren. Ze kreeg een verhaaltje over hoe hij bijna Twistedkit had gevloerd, waarna hij vertelde dat ze beide muizenbreinen waren. ‘Jij bent een muizenbrein,’ mompelde ze vervolgens nog een beetje geïrriteerd onder haar adem. Ze vond nog steeds dat ze gewoon gelijk had en slim had gewonnen. Roughkit keek desondanks een staart over haar schouders en ze snorde tevreden.  En ze had goed gerend! ‘Dankjewel!’ piepte ze vrolijk. ‘Jij hebt goed... Moonkit gered!’ zei ze om hem toch een complimentje terug te geven. Daarna werd het al snel duidelijk dat ze nóg meer prooi zouden rondbrengen, want Darkpaw pakte alweer de volgende. Een hele grote zwart-witte vogel. Wauw! Roughkit had inmiddels geleerd dat ze niet zulke zware dingen kon tillen, maar ze wilde nu wel een iets groter stuk prooi tillen. Ze keerde naar de prooistapel, waarna ze ging doorzoeken naar iets wat ze misschien wél kon tillen. Op een gegeven moment vond ze een mooi vogeltje, een vinkje. Ze zette haar kaken om het lijfje en tilde hem zo hoog mogelijk op. Hij was wel een beetje zwaar, maar ze kon dit! Ze nam plaats naast de donker gestreepte kater, een trotse blik op haar gezichtje. Hij moest de weg maar wijzen!

Roughkit liep parmantig achter Darkpaw aan. Al snel had ze door dat ze weer richting de nursery vertrokken. Was dit nou gewoon prooi voor de queens? Want ze was nog lang niet klaar om te stoppen met spelen! Ze wilde nog veel meer helpen. Ze wilde een apprentice worden! Dus dan moest ze laten zien dat ze de hele dag kon sjouwen met prooi. En dan zou ze direct bij de volgende ceremonie Roughpaw worden, eerder dan alle anderen van haar siblings! Haha, dat zou ze leren. En mama zou vast heeeel trots zijn. Roughkit rende dan ook snel Darkpaw voorbij zodat ze als eerst aan zou komen bij de nursery.  Ze legde haar prooi ervoor neer en keek daarna weer trots naar de donker gestreepte leerling. ‘Joepie! Ik was weer eerst,’ snorde ze van plezier, een trotse uitdrukking op haar gezichtje.

Roughkit moest nog een keer een preek aanhoren. Nee hoor, het zou juist leuk worden! Met welke mentor dan ook, want ze zou heus ook wel zelf op avontuur kunnen! Daar zorgde ze wel voor. Ze hield dan ook haar bekje, waarna Darkpaw de nursery in ging. Roughkit bleef echt op haar plek toen Darkpaw de nursery in ging. Straks moest ze mee en dan kwam ze er nooit meer uit, terwijl het hier buiten net zo leuk was! Ze bleef dan ook bij haar prooi zitten, wachtend totdat iemand hem op kwam halen die misschien honger zou hebben. Het duurde dan ook niet lang voordat iemand het vogeltje wel lekker leek en gaf haar een bedankje en complimentje. Trots keek ze voor haar uit. Toen kwam Darkpaw terug, en vroeg waar haar mama was. Ze haalde haar schouders op. ‘Geen idee,’ miauwde ze onverschillig. Roughkit kon zichzelf wel redden hoor! ‘Misschien is ze wel buiten het kamp, of bij Tallstar ofzo. Hoezo moet ik dat weten?’ piepte ze een tikkeltje brutaal.

Nou zeg! Wat was dit nou! Ze kreeg zomaar een duw én hij noemde haar klein! ‘Ik ben niet klein!’ sputterde ze dan ook direct tegen, voordat hij ook maar zijn zin af kon maken. Maar wat hij daarna zei, vond ze wel heel leuk. Ze snorde even, waarna ze een verlegen giecheltje over haar lippen liet rollen. ‘Dankjewel!’ piepte ze vrolijk. Haar staartje kwam weer overeind. Maar de tijd van complimentjes duurde maar heel kort, want hun taak was nog niet voorbij! Joepie! Ze zou wel bewijzen dat ze een apprentice kon zijn! Tallstar zou het zien. Hij liep weer naar de prooistapel en Darkpaw stopte wel heel veel prooi in zijn bek. Woooooow, hoe deed hij dat? Roughkit ging weer voor een vogel, nog een tikje groter dan de vorige. Een pikzwart vogeltje, die ze bij de vleugel pakte en van de prooistapel trok, kreunend van inspanning. Daarna pakte ze hem bij zijn nek en tilde hem zo hoog mogelijk op. Ze keek vastbesloten naar de apprentice, waarna ze naar de elders den liep.