Almost

  Bijna een Warrior, en dan zou ze dit ook in haar eentje doen. Natuurlijk hadden ze er patrols voor, maar ze wist dat sommige Warriors ook in hun eentje de borders checkten. Ze droeg nu misschien nog haar Apprentice naam, maar ze kon zich prima redden moest het nodig zijn. Vroeger was ze nog onzeker over haar vechtkunsten, maar door de training met Dawnwhisper heeft ze veel meer vertrouwen gekregen. Ze wist ook wat ze kon en wat niet en hoe haar minder goede punten om te buigen in goede. Daarom was ze ook zeker genoeg om nu alleen even een rondje te lopen langs de borders. Af en toe had ze ook wat alleen tijd nodig namelijk, ook al had ze er nooit iets op tegen om haar vrije tijd met Olivebranch te delen, maar die had het druk op het moment.

& Blueberry

Blueberry liep grimmig langs de grens van de Thunderclan, hun smerige geur doordrong haar neus. Ze was op pad geweest voor de jacht, een of andere moeder poes had haar bevolen wat prooi voor der te gaan halen. "Kan de vader kat dat niet ff doen?" had ze geweigerd. Maar de kattin had haar enkel nors aangekeken. Ze snoof, het was soms als lastig genoeg om voor zich zelf te jagen. Overal stikte het van de andere katten, alsof ze nooit ergens rust kon vinden. En haar af en toe opspelende schouder hielp ook niet echt mee. Ze stak haar neus in de lucht, geen enkel spoortje prooi. Maar de geur van Thunderclan was wel sterker. Blueberry wist dat er ergens een kat was, alleen. Met een grimmige grijns op haar gezicht stapte ze de richting op.
Door de struiken heen kon ze een snow bengal kattin waarnemen, duidelijk nog een young-one, of zoals de clankatten dat zeiden apprentice
Met haar staart zwier in de lucht stapte ze op haar af, Zo zo, stuurt de Thunderclan nu ookal kittens op patrouille?" grapte ze met een gemene grijns op haar gezicht.

  Ze had in haar achterhoofd gehouden dat ze altijd ongewenste katten tegen het lijf zou kunnen lopen tijdens een border patrol, maar toch had ze een BloodClanner niet verwacht. Even had ze de hoop dat het Rascal zou zijn, die hing immers wel vaker rond de ThunderClan grens. Waarom precies wist ze niet, maar daar was nu toch geen tijd om over na te denken.
  'Zo zo, stuurt de Thunderclan nu ookal kittens op patrouille?' grapte de Elite kattin met een gemene grijns op haar gezicht. Jammer dat het geen grappig grapje was geweest. Zij kon er in ieder geval niet om lachen.
  Silverpaw zette haar poten nog wat steviger op de grond en keek de kattin koppig aan. Het slimste zou zijn om nu gewoon om te draaien en weg te rennen, maar het idee dat ze de BloodClanner niet meer kon zien stond haar niet aan. Toch dacht ze dat ze haar heus niet zover het territorium in zou volgen, maar je wist nooit hoe snel ze was.
  'Dan ben je wel heel erg blind, als je denkt dat ik een kitten ben' reageerde ze dus. Het antwoord was er eerder uit dan ze erover na had kunnen denken, maar ze liet zo min mogelijk blijken van angst. Ze was er zeker van dat ze haar mannetje wel kon staan. Zij was immers in het voordeel op haar vertrouwde territorium.

Met haar staart hoog in de lucht keek ze de leerling aan, nou ja leerling. Het zal vast niet lang meer duren voor ze een echte krijger zou worden. "Dan ben je wel heel erg blind, als je denkt dat ik een kitten ben" miauwde ze fel. Ze leek vol vertrouwen, maar ergens herkende Blueberry een vleugje angst. "En jij ben wel erg dom dat je zo'n grote bek tegen me durft op te zetten" kaatste ze nonchalant terug. Ze zette haar nagels uit en boorde ze in de grond, niet omdat ze boos was, gewoon om de Thunderclanner bang te maken.

  'En jij ben wel erg dom dat je zo'n grote bek tegen me durft op te zetten,' kaatste de BloodClanner terug.
  Ze wiebelde met haar oortjes. Daar had ze gelijk in.. Silverpaw leunde iets naar achteren, maar bleef met haar poten stevig op de grond staan. Ze kon, ze mocht nu geen zwakte tonen. Misschien zou ze het redden om plots om te draaien en weg te rennen, misschien kon ze wel een boom in klimmen. Maar misschien zou dat ook de grootste fout zijn die ze zou maken. Silver wist het echt niet.
  'Wat doe je überhaupt hier?' vroeg ze met haar kopje wat opgeheven. Langzaam zette ze haar vacht wat uit om zo groter te lijken.