Shadefeather kwam net terug van een hunt patrol en dropte zijn prooi op de prooistapel. Een tevreden glimlach sierde zijn gezicht. Het was een goede jacht geweest, iets wat ze wel nodig hadden met deze hitte. Over de hitte gesproken, hij kon Heatkit weer eens opzoeken. Het was weer een tijdje geleden dat hij de kitten gesproken had en hij had beloofd dat hij hem weer zou opzoeken. Hij was benieuwd hoe het met hem ging.
  De kater draaide zich om naar de Nursery en stak zijn kopje in de ingang. 'Heatkit?' miauwde hij, hopend dat de kitten hem zal horen.

+ Heatkit

  De kitten had hem blijkbaar wel gehoord en nu sprintte hij naar hem toe. 'Meneer Warrior! Wat doe jij hier nu weer?' riep Heatkit uit en hij kantelde zijn kopje.
  Shade grinnikte. 'Hallo Heatkit,' begroette hij de kit. Hij vond het aandoenelijk dat hij hem nog steeds Meneer Warrior noemde. Het gaf toch wel iets speciaals. 'Ik kom jou opzoeken. Je hebt toch wel tijd? Misschien wil je even de Nursery uit?' vroeg hij en hij trok zijn kop uit de opening, zodat Heatkit de ruimte had om naar buiten te lopen.

  'Je had gezegd dat je me snel zou komen opzoeken,' vertelde de kitten, met de nadruk op snel. Hij volgde hem de Nursery uit en Shadefeather lachte een beetje, toch wel bewust dat het inderdaad niet zo snel was.
  'Ja, klopt,' begon hij, maar voordat hij kon uitleggen waarom hij hem dus niet zo snel had opgezocht stelde Heatkit al een vraag.
  'Wat heb jij allemaal gedaan in die lange tijd dan?' vroeg hij.
  Shade glimlachte. 'Allemaal Warrior dingen,' antwoordde hij. 'Patrouilles doen, veel jagen,' somde hij zijn activiteiten op. 'Ik was heel de dag bezig en zodra ik tijd over had was het alweer bedtijd voor jou,' miauwde hij met een kleine grijns. Gelukkig klonk Heatkit niet boos omdat hij hem een tijdje lang niet had bezocht. Hij nam zichzelf voor dat toch vaker te gaan doen, maar zodra hij zijn Apprentice werd zouden ze zoiezo al veel tijd met elkaar doorbrengen.
  'Wat heb jij in de tussentijd allemaal gedaan?' vroeg hij de kitten geïnteresseerd.

  'Maar als ik apprentice word dan heb ik geen bedtijd meer, toch?' vroeg Heatkit zich af.
  Shadefeather grinnikte. 'Nou ja... Niet per se, maar het is wel handig dat je vroeg naar je nest gaat. Sommige trainingen zijn al in de vroege morgen en het is zoiezo belangrijk om goed uitgerust te zijn voor de dag,' vertelde hij hem. Hij zelf ging altijd al redelijk vroeg naar zijn nest, maar dat kwam ook omdat hij al vroeg opstond. Maar dat vond hij prima, hij hield van de vroege morgen. Uitslapen kon hij zoiezo al niet. Daarna vroeg hij wat Heatkit allemaal had gedaan.
  'Naast slapen heb ik vriendjes gemaakt en met ze gespeeld, en ik heb ook een andere warrior ontmoet! Maar jij bent leuker hoor en jij beschermt mij van de roofvogels,' vertelde hij hem als antwoord.
  Een glimlach verscheen op zijn gezicht. Nawh, hij was veel leuker dan een andere Warrior. Maar toch hadden zijn woorden hem wat zorgen gebaard. Heat was blijkbaar nog steeds bang voor roofvogels. En dat omdat hij erover verteld had. Maar daar kon hij hem wel vanaf helpen, dacht Shade. Hij had Gorsekit immers ook van zijn angst voor mosballen afgehaald.
  'Dat is leuk,' reageerde hij eerst. 'Maar... Je hoeft echt niet bang te zijn voor roofvogels hoor. Die komen heus niet vaak voor, zeker niet in het kamp. En zodra je Apprentice bent ga ik je vechttechnieken leren, waardoor die vogels wel aankan,' probeerde hij de kitten gerust te stellen.

  'Leer jij mij dan de beste technieken om de gemene vogels te verslaan?' vroeg Heatkit hem.
  Shade knikte. Alhoewel vechten niet zijn beste vaardigheid was zou hij er alles aan doen om Heatkit de beste technieken bij te brengen. Die hij wist dan. Misschien moest hij maar eens aan een Warrior die beter dan hem was vragen om hem wat betere technieken aan te leren. Maar die roofvogels, dat moest wel lukken. Die waren er toch niet zo veel.
  'Ik zal erg mijn best doen, Heatkit, dat beloof ik,' miauwde hij. 'Heb je wel zin om Apprentice te zijn?'

  Heatkit leek enthousiast bij zijn vraag. 'Ik kan niet wachten! Dan kan ik gaan vechten en jagen en een echte warrior worden en allemaal nieuwe dingen doen,' vertelde hij vrolijk.
  Shade lachte en knikte. 'Inderdaad. Het gaat heel leuk worden,' miauwde hij. 'En misschien zou je zelfs met Toxicpaw samen kunnen trainen. Hij is al wat gevorderd, maar dat is juist een goede oefening, voor beide.' Hij zou het leuk vinden om de twee samen te laten trainen, schijngevechten doen en zo. Het zou hen allebei helpen en Shadefeather kon hen beide in één keer helpen. Ideaal, toch?

  De reactie die Heatkit daarop had verbaasde hem. De kitten schudde standvastig zijn kopje. 'Nee, ik wil niet samen trainen!'
  Shade knipperde met zijn ogen, even niet wetend wat hij hier van moest vinden. 'Uh.. Waarom niet?' vroeg hij uiteindelijk. 'Als je samen traint kan je zelfs meer leren,' vertelde hij. 'Dat is toch goed?' Hij wist niet waarom Heatkit niet met Toxicpaw wilde trainen. 'Toxicpaw is aardig hoor, dat gaat heus allemaal wel goed komen,' probeerde hij de kit gerust te stellen. Misschien was het de naam die hem afschrok.

  'Ja maar... Maar, wat als dat niet zo is. En straks krijgt Toxicpaw veel meer aandacht en dan wordt ik nooit een warrior!' vertelde Heatkit aan hem.
  Shade keek hem verbaasd. 'Maar natuurlijk word jij Warrior, Heatkit,' miauwde hij. Hij liet een kort lachje horen. Niet om hem uit te lachen, hij was gewoon een beetje verbaasd. 'Jij zult even veel aandacht krijgen als Toxicpaw, dat beloof ik je. Jij gaat gewoon net zo goed getraind worden en door samen te trainen heb je zelfs nóg meer training. Dan word je heus wel Warrior,' verzekerde hij de kitten. Hij vond het ergens wel aandoenlijk dat hij hem alleen voor zichzelf wilde hebben, maar dat ging natuurlijk niet. Ze moesten wel realistisch blijven en Toxicpaw moest ook getraind worden.

  'Oke dan,' mompelde de kitten.
  Shade zuchtte even. Heatkit leek totaal niet blij met zijn woorden, maar ja, het kon ook niet anders. Hij kon niet opeens Toxicpaw minder aandacht gaan geven, alleen omdat Heatkit hem voor zichzelf wilde hebben. Ze waren namelijk een Clan en je deelde dingen met je Clangenoten, zo ook je mentor als die twee Apprentices had.
  'Kunnen we Stallionstar laten zien hoe goed ik al manieren heb geleerd? Of is hij te druk?' vroeg Heat toen opeens.
  'Uuh,' begon Shade twijfelend. Hij wist niet of Stallion tijd had daarvoor, maar ze konden het altijd vragen. Als hij geen tijd had dan zouden ze dat vanzelf wel merken. Het was het proberen waard, vond hij. Zeker omdat Heatkit het belangrijk vond. Dus hij knikte. 'Is goed hoor.' Ten slotte zouden zijn kansen om zijn mentor te worden nog wat groter worden als Stallionstar er nogmaals aan herinnerd werd. Door al die Leader taken kon het zijn dat hij het natuurlijk helemaal vergeten was. 'Laten we op zoek gaan dan,' stelde hij voor en hij stond op, weer het kamp rondkijkend op zoek naar de calico vacht van hun Leader.

  Hij merkte hoe Heatkits stemming weer wat beter werd zodra hij voor gesteld had om Stallionstar op te zoeken. Hij glimlachte en hoopte dat Stallion ook tijd voor hen zou hebben. Maar zo snel was er geen Stallionstar te zien.
  'Kan jij hem zien?' vroeg Heatkit, weer wat beteuterd.
  Shade keek hem aan. 'Nee, maar we zullen hem wel vinden,' stelde hij hem gerust. 'Maar anders kunnen hem altijd nog morgen opzoeken, of die dag erna.' Dan zal hij vast wel te vinden zijn. 'Maar nu kunnen we bij de Leaders Den gaan kijken. Kan zijn dat hij daar is.' En met die woorden ging hij Heatkit voor naar de Leaders Den, waar hij zachtjes kuchte om aan te geven dat er iemand buiten stond. 'Uh, Stallionstar? Ik ben het, Shadefeather, met Heatkit.'