Make Believe

De kitten trippelde vrolijk de nursery uit en moest haar oogjes lichtjes toeknijpen bij het felle licht dat haar begroette. Ze was later opgestaan dan ze gedacht had - dat verklaarde waarom bijna al haar siblings al lang het nest uit waren. Chillykit rekte zich even uit, smakte met haar mondje en keek toen nadenkend om zich heen. Het moment dat ze besliste wat ze zou doen vandaag, leek er bijna fysiek een lampje op te gaan boven haar hoofd. Het grijze poesje strekte haar nek en haar rug uit in een poging zichzelf groter te maken en met grote stappen liep ze recht op haar zusje af, die toevallig in de buurt stond. "Goeiemorgen Roughfur.", begroette ze haar zusje met plechtige stem. "Hoe is je warriorleven?" Haar gele ogen waren gefocust op die van Roughkit in een blik die heel duidelijk zei dat ze beter mee deed met haar pasbedachte spelletje. Ze wou gewoon eens een dagje doen alsof ze al grote warriors waren, hun apprenticetijd slechts een korte herinnering en hun kittentijd enkel stof voor nostalgische momenten.

+Roughkit eerst

Roughkit was haar vachtje aan het wassen net buiten de nursery. Haar grijs, zilver glanzende vachtje schitterde in het nog zwakke zonlicht. Roughkit nam niet heel vaak de tijd om dit te doen, want het was best vermoeiend. En Roughkit hield er niet erg van om ergens heel veel moeite in te steken die niet heel erg belangrijk waren. Dus toen Chillykit naar haar toe kwam, was dat een welkome afleiding. Ze keek op en begroette haar met een vrolijke snor. Toch keek ze een beetje verbaasd toen ze opeens begroet werd met Roughfur. Zo heette ze niet! Ze was Roughkit, een kitten. Ze was nog geen warrior! Maar toen ze de blik van Chillykit zag, begreep ze al snel. Ze gingen spelen dat ze warriors waren! Een brede lach kwam op haar gezichtje. Nu moest ze een naam verzinnen voor Chillykit! Ze kon haar niet Chillyfur noemen, dat was saai. Uhhh, wat dan? Niet Chillystar, want haar zusje mocht niet de leider zijn als zij ook niet leider was. Dan misschien.. Bingo! ‘Goedendag, Chillydust.’ Ja, dat zou ze vast leuk vinden als ze net zo heette als de deputy! ‘Mijn warriorleven is heel goed. Ik heb wel tien prooien gevangen vandaag!’ miauwde ze opschepperig. Ja hoor, dat was helemaal goed. Roughkit zou natuurlijk een uitmuntende warrior zijn als ze zover was!

Chillykit's uitdrukking vloeide over van de strenge uitdrukking die ze net nog gehad had om haar zusje te overtuigen naar een opgetogen glimlach toen Roughkit - of sorry, Roughfur - niet moeilijk deed en haar bestempelde als "Chillydust". Oh, zoals Acorndust? Dat was wel nog cool - en heel eervol, dat de ander haar op hetzelfde niveau beschouwde! Haar gele oogjes glansden geamuseerd toen Roughkit opschepperig mauwde dat ze wel tien prooien gevangen had; maar ze ging zich natuurlijk niet laten onderdoen. "Goed gedaan! Ik heb vijftien Bloodclanners verslagen en ik had nog niet eens ontbeten!", mauwde ze zelf ook, er nog een schepje bovenop doend. Oh, ze kon niet wachten tot ze later sterk en groot was en heel Bloodclan de pan in kon hakken. Dan zouden ze eens zien wie er de beste en de sterkste clan van het hele woud was!

Chillydust leek een hele stoere warrior. Want ze deed net alsof ze vijftien BloodClanners had verslagen voor het ontbijt! Roughkit kantelde haar kopje. Nou ja zeg, dat was wel heel erg overdreven. Maar als Chillykit dat kon, dan kon zij dat ook! Roughkit blies haar wangetjes een beetje boos op, waarna ze een goed tegenaanval moest bedanken. Ze hief haar kinnetje wat hooghartig omhoog, waarna ze precies wist wat ze moest zeggen. ‘Maar Tallstar heeft mij beloofd dat ik deputy zou worden als Acorndust te oud wordt,’ miauwde ze met ondeugende oogjes. Hah! Daar kon Chillydust niet op terug kunnen komen. Want ze had zichzelf praktisch nu deputy gemaakt. Haha! Lekker puh, Chillykit. Dan kon zij lekker voor eeuwig zoveel BloodClanner verslaan als ze wilde.

Chillykit's mondje viel wijdopen van verbazing bij die uitspraak en meteen viel ze uit het spelletje. Wat? "Dat is niet eerlijk!", mauwde ze geschokt en licht verontwaardigd. Wat als zij veel harder werkte en een veel betere warrior werd dan Roughkit? Dan zou zij gewoon deputy mogen worden en kreeg zij enkel stank voor dank? In zo'n wereld wou ze helemaal niet leven hoor! Hard werken moest toch voor iets tellen? "Ik word een betere warrior en dan word ik deputy!", verkondigde ze stuurs, haar borstkas vooruit geduwd.

Roughkit had een geniepige grijns op haar gezicht toen ze Chillykit uit haar rol wist te krijgen. Ze keek hooghartig uit de hoogte en knikte toch wel. ‘Jawel hoor, Tallstar heeft het zelf gezegd,’ sprak ze alsof het de normaalste zaak van de wereld was. Ze kon vast beter jagen en vechten dan Chillykit, die altijd maar een beetje boos deed. Roughkit kreeg toen toch wel een boze blik op haar snuitje toen Chillykit durfde te beweren dat ze een veel betere warrior zou worden. Ze sprong meteen op haar pootjes. ‘Nu-uh!’ kaatste ze defensief terug. Ze sloeg eens boos met haar staartje. ‘Ík word beter. Ik ga zo hard mijn best doen, dat ik de allerbeste jager én vechter word die alle clans óóit gezien hebben!’ En jij dus niet, haha, lekker puh Chillykit!