Gal pals

Routnose duwde haar neus zachtjes tegen Rousebell's oor aan, waarmee ze het onderwerp 'Sabrefur' afsloten. Rout zou Rout niet zijn als ze niet al vrij snel daarna over ging op de bezorgde rol. En Rouse zou Rouse niet zijn als ze de zorgen afwaaide met een soort grapje. Gelukkig moest de Windclanner er ook om lachen. "Oh echt?" reageerde ze plagend terug, waarna ze een duwtje tegen haar schouder gaf. "Beter van wel, jij mag nooit door een hond gepakt worden of iets," vulde Routnose aan. Hey! Ze probeerde het net vrolijker te maken, dan moest Rout het niet weer terug richting het serieuze sturen. "Wedden dat ik het langer uithou tegen een hond? Ik heb wel vijf moons aan apprentice training gehad hoor!", zei ze, waarna ze haar tong uitstak. Niet dat die vijf moons veel hadden uitgehaald bij haar. Er was een reden dat ze als Medicine Cat geëindigd was en dat was zeker niet omwille dat ze zo goed kon jagen of vechten.

Ze was van zichzelf al een beetje overbezorgd, maar dat was alleen maar geëscaleerd sinds ze haar rang had gekregen. Niet gek, het was een beetje deel van het vak ook. Alleen om dat dan tegen een behoorlijk getalenteerde medicine cat te doen... Ach, die had ook niets anders van haar verwacht waarschijnlijk. "Wedden dat ik het langer uithou tegen een hond? Ik heb wel vijf moons aan apprentice training gehad hoor!" ze wist toch nog te lachen, terwijl de stress langzaam uit haar lichaam vloeide. De hond had alweer andere dingen gevonden om achteraan te jagen, waarschijnlijk. "Pff, zie je deze spierballen dan niet?" ze stak trots haar poot uit, alsof ze een heuse bodybuilder was - dat was ze zeker niet. Haar pootjes waren dun en pezig zoals hoorde bij een Windclanner en uiteindelijk kon ze het zelf ook niet laten om te lachen. "Hey, denk je dat het veilig is om naar die kruiden te gaan zoeken nu? Mijn voorraad aan brandnetels en boerenwormkruid mogen wel aangesterkt worden," I mean, het was geen leugen! Maar de echte reden dat ze hier zo nodig was, bleef wel gewoon om Rouse weer eens te zien.

Hoe langer de hond weg was, hoe beter de twee zich weer konden ontspannen. Weer konden lachen. "Pff, zie je deze spierballen dan niet?" reageerde Routnose waarna ze trots haar poot vooruit stuurde. Rousebell kon niet anders dan grinniken en haar vriendin een duwtje geven. "Hey, denk je dat het veilig is om naar die kruiden te gaan zoeken nu? Mijn voorraad aan brandnetels en boerenwormkruid mogen wel aangesterkt worden," vroeg de Windclanner. Ohja, werk. Ze was altijd geneigd om te vergeten dat ze ook nog werk te doen hadden als ze elkaar weer eens zagen. Het was altijd leuk en spelen voor ze zich realiseerden dat ze ook nog hun taken te doen hadden. Dat begon eigenlijk al sinds ze beide nog gewone apprentices waren. "Moet lukken, zo lang we een beetje oppassen. Zullen we jouw kruiden dan eerst gaan halen?"

Het liefst zou ze iedere vrijdag een sleepover doen met Rousebell. Dan kon ze snacks mee nemen en het gezellig maken zoals vroeger, tijdens de journey. De hond was dan zeker niet uitgenodigd. Alleen helaas zou dat nooit mogen, want ondanks dat hun vriendschap meer geaccepteerd was dan bij menig ander, betekende het niet dat ze altijd maar konden lachen gieren brullen. Hoe graag ze dat ook had gewild. "Moet lukken, zo lang we een beetje oppassen. Zullen we jouw kruiden dan eerst gaan halen?" ze knikte vrolijk, maar likte toch even haar gescheurde nagel schoon. Auw. "Hm-hm! Graag, maar uh, geen haast hoor. Ik wil best wel een rondleiding door Thunderclan." ze gniffelde wat ondeugend. Oh ze had toen echt gedacht dat Everstar haar staart eraf zou trekken. "Jullie hebben ook wel een heel mooi territorium hoor,"

Rousebell wachtte geduldig tot Routnose klaar was met haar nagel, voor ze zich klaar maakte om haar gebied terug in te lopen. "Hm-hm! Graag, maar uh, geen haast hoor. Ik wil best wel een rondleiding door Thunderclan." Rousebell grinnikte met haar vriendin mee. Het rondleiden in andermans gebied bracht wel wat herinneringen met zich mee. "Zo lang ik niet wordt opgepakt en mee gesleurd wordt naar het kamp bij jullie", reageerde ze, vrolijk met haar staart zwaaiend. "Jullie hebben ook wel een heel mooi territorium hoor," sprak Routnose terwijl ze begonnen met lopen. "Weet ik toch~", reageerde ze op een melodisch toontje. "Maar bij jullie kan je echt ver kijken en in de lucht, dat is ook cool", reageerde ze om het te veranderen in een complimenten spelletje.

Ze gniffelde om de woorden van de ander en haalde speels uit naar haar vrolijk zwaaiende staart. "Zou dat zo erg zijn dan? We kunnen best een sleepover hebben hoor," Routnose stak haar tong vrolijk uit, al wist ze natuurlijk heus wel dat het absoluut geen optie was. Maakte niet uit, ze vonden altijd wel andere manieren om elkaar te zien, gelukkig. "Weet ik toch~"zong ze al antwoord op haar andere woorden. Pfuh, natuurlijk wist ze dat. "Maar bij jullie kan je echt ver kijken en in de lucht, dat is ook cool" ze knikte vrolijk en dartelde achter de ander aan. "Hm-hm! En lekker over de velden rennen zonder bang te zijn dat je tegen een boom aan knalt, ook wel een voordeel,"

Rousebell grinnikte door de speelse zwaai van Routnose's staart richting haar kop. "Zou dat zo erg zijn dan? We kunnen best een sleepover hebben hoor," zei de Windclanner waarna ze haar tong uitstak. De zilvertabby stak op haar beurt haar tong ook uit, waarna haar gezichtsuitdrukking in een grijns veranderde. Onder Everstar zou het niet mogelijk zijn, Oceanstar was wel een optie geweest maar eigenlijk wist Rousebell niet veel van Stallionstar af. Of de kater het ook maar een beetje goed vond of niet kon ze absoluut niet inschatten. "Hm-hm! En lekker over de velden rennen zonder bang te zijn dat je tegen een boom aan knalt, ook wel een voordeel," reageerde Routnose op de opmerking over de open lucht in hun gebied. "Leer toch zig-zaggen joh!" zei ze met een grijns, waarna ze met haar kont tegen die van haar vriendin aan beukte.